جستجوی نام افراد در ثبت احوال

جستجوی نام افراد در ثبت احوال به صورت مستقیم و عمومی برای حفظ حریم خصوصی شهروندان، امکان پذیر نیست. سازمان ثبت احوال مرجع نگهداری اطلاعات هویتی محرمانه است و دسترسی به آن نیازمند مجوزهای قانونی خاص و شرایط مشخصی است. با این حال، مسیرهای قانونی و راهکارهای جایگزین برای یافتن افراد وجود دارد.

در دنیای امروز، نیاز به یافتن افراد مختلف، از دوستان قدیمی و بستگان دور گرفته تا اشخاصی که برای مقاصد قانونی یا اداری لازم است شناسایی شوند، به یک دغدغه رایج تبدیل شده است. بسیاری از افراد تصور می کنند که سازمان ثبت احوال جمهوری اسلامی ایران، به عنوان مرجع اصلی ثبت و نگهداری اطلاعات هویتی شهروندان، می تواند منبعی برای این جستجو باشد. این مقاله با هدف شفاف سازی این موضوع، به بررسی امکانات و محدودیت های جستجوی نام افراد در ثبت احوال می پردازد. ما در این مطلب، دلایل عدم امکان دسترسی عمومی به این اطلاعات را بر اساس قوانین حریم خصوصی تبیین کرده و سپس به تشریح روش های قانونی و مشروط برای دسترسی به این داده ها و همچنین ارائه راهکارهای جایگزین و غیرمستقیم برای یافتن اشخاص خواهیم پرداخت. در نهایت، ملاحظات اخلاقی و حقوقی مرتبط با این نوع جستجو نیز مورد تحلیل قرار خواهد گرفت تا دیدگاهی جامع و واقع بینانه به کاربران ارائه شود.

نقش ثبت احوال در تثبیت هویت و محافظت از داده ها

سازمان ثبت احوال جمهوری اسلامی ایران، به عنوان یک نهاد حاکمیتی، وظایف خطیری در زمینه تثبیت هویت شهروندان و ثبت وقایع حیاتی بر عهده دارد. از زمان تولد تا فوت، تمامی رویدادهای کلیدی زندگی یک فرد از جمله ازدواج و طلاق، توسط این سازمان ثبت و در اسناد هویتی نظیر شناسنامه و کارت ملی درج می گردد. این اطلاعات، شالوده هویت فردی و اجتماعی هر شهروند را تشکیل داده و مبنای ارائه بسیاری از خدمات دولتی و خصوصی قرار می گیرد.

یکی از مهم ترین اصول در زمینه نگهداری این حجم عظیم از داده های شخصی، رعایت حریم خصوصی اطلاعات هویتی است. قوانین و مقررات جمهوری اسلامی ایران، بر محرمانگی اطلاعات فردی تاکید فراوان دارند و دسترسی عمومی به پایگاه داده های شامل اطلاعات شناسنامه ای و هویتی افراد را صراحتاً منع می کنند. این رویکرد به منظور جلوگیری از هرگونه سوءاستفاده، نقض حقوق شهروندی و حفظ امنیت فردی اشخاص اتخاذ شده است. اطلاعاتی نظیر نام و نام خانوادگی، نام پدر، تاریخ تولد، شماره شناسنامه، کد ملی، محل صدور شناسنامه، محل ولادت، و همچنین تغییرات بعدی مانند ازدواج، طلاق، و وفات، همگی تحت حمایت قوانین حریم خصوصی قرار دارند و صرفاً با مجوزهای خاص و برای مقاصد قانونی مشخص در اختیار نهادهای محدودی قرار می گیرند.

سامانه سهیم (سامانه نام ثبت احوال): یک تمایز کلیدی

یکی از سردرگمی های رایج در زمینه جستجوی نام افراد در ثبت احوال، مربوط به سامانه سهیم یا سامانه نام ثبت احوال است. این سامانه با آدرس sahim.sabteahval.ir، توسط سازمان ثبت احوال کشور راه اندازی شده است، اما هدف اصلی آن، استعلام مجاز بودن نام برای ثبت جدید است، نه جستجوی اطلاعات هویتی افراد موجود. به عبارت دیگر، والدین یا افرادی که قصد تغییر نام خود را دارند، می توانند با مراجعه به این سامانه، از مجاز یا غیرمجاز بودن یک نام انتخابی مطلع شوند و در صورت لزوم، درخواست بررسی آن را به صورت الکترونیکی به سازمان ثبت احوال ارسال کنند.

تفاوت بنیادین میان استعلام نام و جستجوی افراد در این است که سامانه سهیم به هیچ وجه امکان دسترسی به اطلاعات هویتی افراد ثبت شده در پایگاه داده ثبت احوال را فراهم نمی آورد. این سامانه صرفاً یک ابزار کمکی برای انتخاب نام های منطبق با ضوابط قانونی و فرهنگی کشور است و نباید آن را با پلتفرمی برای یافتن اشخاص اشتباه گرفت. مراحل کلی استفاده از این سامانه شامل ورود با کد ملی، ثبت نام (در صورت عدم سابقه)، استعلام نام مورد نظر و در صورت لزوم، ثبت درخواست بررسی نام می باشد. تاکید بر این تمایز، برای جلوگیری از انتظارات نادرست و سوءتفاهم ها در زمینه امکان جستجوی نام افراد در ثبت احوال ضروری است.

مسیرهای قانونی و مشروط دسترسی به اطلاعات افراد از ثبت احوال

با وجود محدودیت های عمومی، در شرایط خاص و با رعایت چارچوب های قانونی، دسترسی به اطلاعات افراد از پایگاه داده سازمان ثبت احوال امکان پذیر است. این مسیرها معمولاً مستلزم ارائه دلایل موجه و دریافت مجوزهای لازم از مراجع ذی صلاح هستند.

دسترسی از طریق مراجع قضایی: حکم قانون و نیاز مبرم

یکی از اصلی ترین و رایج ترین روش های قانونی برای دسترسی به اطلاعات هویتی افراد از ثبت احوال، از طریق مراجع قضایی است. در بسیاری از پرونده های حقوقی و کیفری، برای پیشبرد دادرسی، ابلاغ اوراق قضایی، یا روشن شدن وضعیت یک فرد، نیاز به اطلاعات هویتی او احساس می شود. به عنوان مثال، در پرونده های مربوط به ارث و میراث، دعاوی خانوادگی، یا پرونده های کیفری که هویت یا نشانی متهم نامعلوم است، دادگاه می تواند با صدور حکم قضایی، سازمان ثبت احوال را مکلف به ارائه اطلاعات لازم کند.

فرآیند کلی این درخواست به این شکل است که ابتدا شاکی یا خواهان، دادخواست یا شکوائیه خود را به دادگستری ارائه داده و دلایل موجه خود برای نیاز به اطلاعات فرد را تشریح می کند. پس از بررسی و تایید قاضی، دستور قضایی برای استعلام اطلاعات از ثبت احوال صادر شده و سازمان ثبت احوال موظف به همکاری و ارائه اطلاعات مورد نیاز (مانند نشانی، کد ملی، وضعیت حیات یا فوت) در چارچوب حکم دادگاه خواهد بود. این اطلاعات فقط به مرجع قضایی ارائه شده و در دسترس عموم قرار نمی گیرد.

نقش نهادهای دولتی و امنیتی در دسترسی به اطلاعات

برخی از نهادها و سازمان های دولتی و امنیتی کشور، با توجه به ماهیت وظایف و اختیارات قانونی خود، دسترسی ویژه و پروتکل مند به پایگاه داده ثبت احوال دارند. این سازمان ها شامل نیروی انتظامی (پلیس)، وزارت اطلاعات، قوه قضاییه، سازمان امور مالیاتی، و سایر نهادهایی می شوند که فعالیت هایشان مستلزم احراز هویت دقیق افراد و دسترسی به اطلاعات هویتی آنان است. این دسترسی، صرفاً برای انجام وظایف قانونی و در چهارچوب اختیارات مصوب آن ها بوده و تحت نظارت های دقیق صورت می گیرد. به عنوان مثال، پلیس برای بررسی سوابق مجرمان یا شناسایی افراد تحت تعقیب، یا سازمان امور مالیاتی برای احراز هویت مودیان، می توانند از این امکانات بهره برداری کنند. این سازوکارها به منظور حفظ نظم عمومی، امنیت ملی، و اجرای صحیح قوانین کشور طراحی شده اند و به هیچ وجه به معنای دسترسی آزاد و بدون قید و شرط به اطلاعات افراد نیستند.

استعلام اصالت اسناد هویتی: تمایز با جستجوی افراد

یکی دیگر از خدماتی که گاهی با جستجوی نام افراد در ثبت احوال اشتباه گرفته می شود، استعلام اصالت اسناد هویتی است. این نوع استعلام به منظور تایید صحت و اعتبار یک سند هویتی موجود (مانند شناسنامه یا کارت ملی) انجام می شود و هدف آن یافتن اطلاعات یک فرد از طریق نام نیست، بلکه تایید صحت اطلاعاتی است که از قبل در دسترس است. این خدمت معمولاً در مواردی نظیر استخدام افراد در سازمان ها، انجام معاملات مهم مالی یا اداری، و جلوگیری از جعل اسناد هویتی کاربرد دارد.

سازمان ها یا افراد می توانند با ارائه مشخصات سند، از ثبت احوال یا سامانه های مرتبط، اصالت آن را بررسی کنند. این استعلام صرفاً تایید می کند که آیا سند ارائه شده واقعی است و اطلاعات مندرج در آن با پایگاه داده ثبت احوال همخوانی دارد یا خیر. این فرآیند هیچ گونه دسترسی به اطلاعات محرمانه فردی فراتر از تایید صحت سند را فراهم نمی آورد و با جستجوی گسترده نام افراد برای یافتن اطلاعات آن ها تفاوت اساسی دارد.

راهکارهای جایگزین و غیرمستقیم برای یافتن افراد (خارج از ثبت احوال)

با توجه به محدودیت های قانونی برای جستجوی نام افراد در ثبت احوال، افرادی که به دنبال یافتن اشخاص خاصی هستند، می توانند از روش های جایگزین و غیرمستقیم استفاده کنند. این روش ها، اغلب متکی بر اطلاعات عمومی در دسترس و فعالیت های آنلاین افراد هستند.

جستجو از طریق شبکه های اجتماعی: دنیای مجازی و ارتباطات

شبکه های اجتماعی به پلتفرم های قدرتمندی برای یافتن افراد تبدیل شده اند. با میلیاردها کاربر در سراسر جهان، احتمال یافتن فرد مورد نظر در یکی از این فضاها بسیار بالاست.

اینستاگرام: ابزاری بصری برای یافتن افراد

اینستاگرام، با تمرکز بر محتوای بصری، امکان جستجو بر اساس نام، نام کاربری (آیدی)، هشتگ های مرتبط، و حتی موقعیت مکانی را فراهم می کند. اگر فرد مورد نظر فعالانه از اینستاگرام استفاده می کند، می توانید با وارد کردن نام یا نام خانوادگی او، یا حتی اطلاعاتی مانند شهر محل زندگی و شغل، نتایج مرتبط را مشاهده کنید. در صورتی که فرد حساب کاربری خود را عمومی نگه داشته باشد، دسترسی به اطلاعات بیشتری مانند تصاویر و پست ها، که می توانند حاوی سرنخ هایی برای ارتباط باشند، میسر خواهد بود.

تلگرام و واتساپ: کلید گمشده ارتباطات

تلگرام و واتساپ، دو پیام رسان محبوب در ایران، نیز ابزارهایی برای یافتن افراد ارائه می دهند. اگر شماره تلفن فردی را در اختیار دارید، می توانید با ذخیره آن در لیست مخاطبین گوشی خود، بررسی کنید که آیا وی در واتساپ یا تلگرام حساب کاربری دارد یا خیر. در تلگرام، علاوه بر جستجو با شماره، امکان جستجو با نام کاربری (Username) نیز وجود دارد که می تواند بدون نیاز به شماره تلفن، شما را به حساب کاربری فرد برساند. موفقیت در این روش بستگی به این دارد که فرد نام کاربری عمومی انتخاب کرده باشد یا تنظیمات حریم خصوصی او اجازه مشاهده پروفایل را بدهد.

لینکدین: شبکه حرفه ای برای اتصال مجدد

برای یافتن افراد با سوابق شغلی و حرفه ای مشخص، لینکدین (LinkedIn) بهترین گزینه است. این پلتفرم به شما امکان می دهد تا افراد را بر اساس نام، نام شرکت، سمت شغلی، صنعت، و سوابق تحصیلی پیدا کنید. لینکدین به ویژه برای پیدا کردن همکاران سابق، اساتید دانشگاه، یا متخصصان در یک حوزه خاص بسیار کاربردی است. دقت در ورود اطلاعات مرتبط می تواند به سرعت شما را به فرد مورد نظر برساند.

فیسبوک و سایر پلتفرم ها

فیسبوک، توییتر، تیک تاک و سایر شبکه های اجتماعی نیز هر کدام ابزارهای جستجوی خاص خود را دارند. در فیسبوک می توانید با استفاده از نام و فیلترهای جغرافیایی یا تحصیلی به جستجو بپردازید. در توییتر و تیک تاک نیز جستجو با نام کاربری یا نام فرد می تواند مفید باشد.

ملاحظات حریم خصوصی در شبکه های اجتماعی

همواره به یاد داشته باشید که موفقیت در یافتن افراد از طریق شبکه های اجتماعی، تا حد زیادی به تنظیمات حریم خصوصی فرد مورد نظر بستگی دارد. بسیاری از کاربران، پروفایل های خود را به صورت خصوصی تنظیم می کنند تا تنها دوستان یا دنبال کنندگان تایید شده، امکان مشاهده اطلاعات آن ها را داشته باشند.

بهره گیری از موتورهای جستجو: گامی هوشمندانه در یافتن افراد

موتورهای جستجو نظیر گوگل، ابزارهای قدرتمندی برای جمع آوری اطلاعات عمومی درباره افراد هستند. با استفاده از تکنیک های جستجوی هوشمندانه، می توان اطلاعات قابل توجهی به دست آورد.

تکنیک های جستجوی پیشرفته در گوگل

برای جستجوی نام افراد در گوگل، می توانید از تکنیک های زیر استفاده کنید:

• علامت نقل قول ( ): برای جستجوی دقیق یک عبارت کامل، نام و نام خانوادگی فرد را داخل علامت نقل قول قرار دهید. مثال: علی محمدی.
• افزودن اطلاعات تکمیلی: نام فرد را با اطلاعات دیگری که از او دارید (مانند محل زندگی، شغل، دانشگاه، نام شرکت، یا حتی یک شماره تلفن قدیمی) ترکیب کنید. مثال: علی محمدی مهندس تهران.
• استفاده از عملگر site:: اگر می دانید فرد مورد نظر در یک وب سایت خاص (مثلاً سایت دانشگاه، روزنامه، یا یک شرکت) فعالیتی داشته، می توانید جستجو را به آن سایت محدود کنید. مثال: علی محمدی site:uni.ac.ir.
• حذف کلمات نامربوط با علامت -: برای دقیق تر کردن نتایج و حذف موارد نامربوط، از علامت منفی استفاده کنید. مثال: علی محمدی -فوتبال.

ابزارهای جستجوی افراد (People Search Engines) و نکات احتیاطی

ابزارهایی مانند Pipl، Spokeo، BeenVerified، و Lullar به طور خاص برای جستجوی افراد و جمع آوری اطلاعات آن ها از منابع مختلف اینترنتی طراحی شده اند. این سایت ها می توانند اطلاعاتی نظیر آدرس ایمیل، شماره تلفن، سوابق شغلی، و پروفایل های شبکه های اجتماعی را ارائه دهند. با این حال، لازم است به چند نکته توجه شود:

1. کارایی در ایران: برخی از این ابزارها ممکن است در ایران به دلیل محدودیت های دسترسی یا عدم پوشش کافی منابع داخلی، کارایی لازم را نداشته باشند.
2. هزینه: بسیاری از این سرویس ها برای ارائه نتایج دقیق تر و جامع تر، نیازمند پرداخت هزینه اشتراک هستند.
3. حریم خصوصی: همیشه در استفاده از این ابزارها، به قوانین حریم خصوصی و اخلاقیات توجه داشته باشید.

استفاده از اطلاعات تلفنی و ابزارهای شناسایی شماره

برخی ابزارها و سرویس ها، با تمرکز بر اطلاعات تماس، می توانند به شما در یافتن افراد کمک کنند.

سرویس ۱۱۸: راهنمای تلفن عمومی

شماره ۱۱۸ به عنوان سرویس اطلاعات تلفنی، می تواند در یافتن شماره تماس افراد یا کسب وکارهایی که شماره شان در فهرست های عمومی ثبت شده است، مفید باشد. برای استفاده از این سرویس، باید نام دقیق فرد یا کسب وکار را بدانید. این روش بیشتر برای یافتن شماره تلفن ثابت کسب وکارها یا افراد دارای مشاغل خاص (مانند پزشکان یا وکلا) که شماره شان عمومی است، کاربرد دارد و برای یافتن افراد عادی یا شماره های شخصی تلفن همراه، محدودیت های فراوانی دارد.

TrueCaller و Hunter.io: شناسایی و یافتن اطلاعات تماس

TrueCaller یک برنامه شناسایی شماره تلفن است که به شما امکان می دهد شماره های ناشناس را شناسایی کرده و در برخی موارد به نام صاحب شماره دسترسی پیدا کنید. این برنامه بر پایه پایگاه داده ای از شماره های عمومی و شماره هایی که کاربران به اشتراک گذاشته اند، کار می کند و برای شناسایی تماس گیرنده ناشناس مفید است. Hunter.io نیز ابزاری تخصصی برای یافتن آدرس های ایمیل شرکتی و اطلاعات مرتبط با اشخاص در محیط کسب وکار است. اگر ایمیل یک فرد را دارید، Hunter.io می تواند به شما در یافتن نام و سوابق شغلی او کمک کند.

کاوش در گروه ها و انجمن های آنلاین: جامعه های کوچک اطلاعاتی

مشارکت افراد در گروه ها و انجمن های آنلاین، می تواند سرنخ های ارزشمندی برای یافتن آن ها فراهم کند.

گروه ها و کانال های تلگرامی و واتساپی

اگر می دانید فرد مورد نظر به موضوع خاصی علاقه دارد یا در محیط خاصی فعالیت می کند، جستجو در گروه ها و کانال های تلگرامی و واتساپی مرتبط می تواند راهگشا باشد. بسیاری از افراد در این گروه ها با نام واقعی یا نام کاربری مشخص حضور دارند و ممکن است با بررسی تاریخچه گفتگوها، اطلاعاتی از آن ها به دست آورید.

انجمن های تخصصی و فروم ها

انجمن های آنلاین تخصصی، فروم های دانشگاهی، یا پلتفرم هایی مانند Reddit و Quora، مکان هایی هستند که افراد با علایق مشترک در آن ها به بحث و تبادل نظر می پردازند. جستجوی نام افراد در این فضاها می تواند به یافتن اطلاعات شغلی، تحصیلی، یا حتی اطلاعات تماس آن ها کمک کند، به ویژه اگر فرد مورد نظر در زمینه های تخصصی فعال باشد. این روش نیازمند صرف زمان و بررسی دقیق تر محتوا است.

ملاحظات اخلاقی و حقوقی در فرآیند جستجوی افراد

تلاش برای یافتن اطلاعات افراد، چه از طریق ثبت احوال و چه با استفاده از روش های جایگزین، مستلزم رعایت دقیق ملاحظات اخلاقی و حقوقی است. عدم توجه به این اصول می تواند عواقب قانونی جدی برای جستجوگر به همراه داشته باشد و حقوق شهروندی افراد را نقض کند.

اهمیت رعایت حریم خصوصی و مسئولیت پذیری

حق حریم خصوصی، یکی از بنیادی ترین حقوق هر شهروند است که در قوانین بسیاری از کشورها، از جمله جمهوری اسلامی ایران، به رسمیت شناخته شده و حمایت می شود. دسترسی به اطلاعات شناسنامه ای افراد، شماره تماس، آدرس پستی، یا هرگونه داده شخصی دیگر، بدون رضایت صریح فرد یا مجوز قانونی مشخص، نقض آشکار این حق محسوب می شود. هرگونه جمع آوری، استفاده، یا سوءاستفاده از اطلاعات شخصی افراد، می تواند پیگرد قانونی در پی داشته باشد. بنابراین، افرادی که به دنبال پیدا کردن افراد با اسم هستند، باید همواره نیت خود را شفاف و قانونی نگه دارند و از هرگونه اقدام با مقاصد مخرب یا غیرقانونی (مانند آزار و اذیت، کلاهبرداری، یا سرقت هویت) به شدت پرهیز کنند. مسئولیت پذیری در این زمینه، نه تنها یک الزام اخلاقی، بلکه یک ضرورت حقوقی است.

به عنوان یک قاعده کلی، هرگاه اقدام به جمع آوری اطلاعاتی درباره شخصی می کنید، باید از خود بپرسید که آیا این اقدام با رضایت ضمنی یا صریح او همراه است یا در چارچوب قانون قرار می گیرد. سوءاستفاده از اطلاعات یافت شده، فارغ از منبع آن، می تواند شامل جرائمی مانند نشر اکاذیب، افترا، یا تهدید باشد که هر یک مجازات های خاص خود را دارند.

راهکارهایی برای حفاظت از اطلاعات شخصی خود

همانطور که افراد به دنبال یافتن دیگران هستند، خودشان نیز باید از اطلاعات شخصی شان در برابر دسترسی های ناخواسته محافظت کنند. برخی از راهکارهای کلیدی در این زمینه عبارتند از:

• تنظیمات حریم خصوصی در شبکه های اجتماعی: همواره تنظیمات حریم خصوصی پروفایل های خود را در شبکه های اجتماعی بررسی و به صورت مناسب (مثلاً خصوصی) تنظیم کنید تا تنها افراد مورد اعتماد شما به اطلاعاتتان دسترسی داشته باشند.
• دقت در به اشتراک گذاری اطلاعات شخصی: از به اشتراک گذاشتن اطلاعات حساس مانند شماره تلفن، آدرس منزل، کد ملی، یا اطلاعات مالی در فضاهای عمومی آنلاین پرهیز کنید.
• استفاده از رمزهای عبور قوی: برای تمامی حساب های آنلاین خود از رمزهای عبور پیچیده و منحصربه فرد استفاده کنید.
• آگاهی از کلاهبرداری های فیشینگ: هوشیار باشید و از کلیک بر روی لینک های مشکوک یا ارائه اطلاعات شخصی در وب سایت های نامعتبر خودداری کنید.

محافظت از اطلاعات شخصی یک مسئولیت دوطرفه است؛ همانطور که انتظار داریم دیگران به حریم خصوصی ما احترام بگذارند، باید خودمان نیز اقدامات لازم را برای حفظ آن انجام دهیم و در جستجوی نام افراد نیز این اصل را رعایت کنیم.

نتیجه گیری

همانطور که در این مقاله به تفصیل مورد بررسی قرار گرفت، جستجوی نام افراد در ثبت احوال به صورت مستقیم و عمومی برای عموم مردم امکان پذیر نیست. این محدودیت، که بر اساس قوانین و اصول حفظ حریم خصوصی اطلاعات هویتی شهروندان وضع شده است، به منظور جلوگیری از هرگونه سوءاستفاده و حفظ امنیت فردی اشخاص ضروری است. سازمان ثبت احوال جمهوری اسلامی ایران، به عنوان مرجع اصلی ثبت وقایع حیاتی و صدور اسناد هویتی، اطلاعات محرمانه ای را نگهداری می کند که دسترسی به آن صرفاً از طریق مسیرهای قانونی و با مجوزهای مشخص (نظیر حکم قضایی یا درخواست نهادهای امنیتی و دولتی) میسر است.

ما همچنین تفاوت اساسی میان جستجوی افراد و استعلام نام (که از طریق سامانه سهیم یا سامانه نام ثبت احوال انجام می شود) را تبیین کردیم؛ این سامانه تنها برای بررسی مجاز بودن یک نام انتخابی طراحی شده و ابزاری برای یافتن اطلاعات افراد موجود نیست. در کنار این محدودیت ها، راهکارهای جایگزین و غیرمستقیم متعددی برای پیدا کردن افراد با اسم وجود دارد که شامل جستجو در شبکه های اجتماعی (اینستاگرام، تلگرام، واتساپ، لینکدین)، استفاده از موتورهای جستجو با تکنیک های پیشرفته، بهره گیری از سرویس های اطلاعات تلفنی مانند ۱۱۸ و ابزارهایی نظیر TrueCaller و Hunter.io، و همچنین کاوش در گروه ها و انجمن های آنلاین می شود.

در تمامی این روش ها، رعایت ملاحظات اخلاقی و حقوقی، از جمله احترام به حریم خصوصی و پرهیز از سوءاستفاده از اطلاعات، از اهمیت بنیادین برخوردار است. هدف از هرگونه تلاش برای دسترسی به اطلاعات دیگران باید قانونی و اخلاقی باشد، چرا که عدم رعایت این اصول می تواند عواقب حقوقی و اجتماعی ناخوشایندی را به دنبال داشته باشد. در نهایت، با درک صحیح از امکانات و محدودیت های موجود، می توان به شکلی مسئولانه و موثر در جهت یافتن افراد با مشخصات (نام) گام برداشت.