قهوه درختی است که ارتفاع آن تا ۸ متر میرسد. دارای ساقه‌ای استوانه‌ای شکل و برگ‌های نوک تیز، بیضوی و همیشه سبز میباشد. گل‌های قهوه به رنگ سفید و به طور گروهی در کنار برگ‌ها ظاهر میشود.
میوه آن که به قهوه معروف است به شکل تخم مرغی و به رنگ سبز بوده که تدریجا زرد و بعد قرمز میشود.
خواص دارویی:
قهوه از نظر طب قدیم ایران سرد و خشک است. و، چون جزء دسته آلکالوئید‌ها میباشد باید در مصرف آن احتیاط کرد.
-قهوه محرک است و هضم را آسان میکند.
-به بدن نیروی کاذب میدهد.
– برای برطرف کردن یرقان مفید است.
-ادرار آور است.
-ضد افسردگی است.
– گرد قهوه برای سوختگی‌ها مفید است.
-مقاومت ورزشکاران را زیاد میکند.
-از کرم خوردگی دندان جلوگیری میکند.
– برای برطرف کردن تب یونجه مفید است.
-از خیسانده قهوه برای رفع رماتیسم و از گرد آن به عنوان تب بر استفاده میشود.
-از قهوه در طی دوران بیماری حصبه و ذات الریه و همچنین در رفع سردرد‌هایی که پس از مصرف غذا حاصل میشود استفاده میشود.
-گرد قهوه اثر قابض و ضد عفونی کننده دارد و از آن در رفع بوی بعضی از ترکیبات دارویی و مخفی ساختن بوی یدوفرم میتوان استفاده کرد.
-کافئین اثر مقوی قلب و مدر دارد.
دیابتی‌ها می‌توانند از کاهش وزنشان که با قهوه سبز بوجود می‌آید فواید زیادی ببرند. اسید کلورروژنیک ترکیب اصلی قهوه سبز یک آنتی اکسیدان طبیعی بسیار قوی است که با رادیکال‌های آزاد موجود در خون می‌جنگد. دانه قهوه سبز اشتها را کم‌میکند. متابولیسم را افزایش میدهد و چربی سوزی را سریعتر میکند و البته به دفع سموم بدن نیز کمک بسیاری میکند.
مضرات قهوه:
-فشار خون را بالا میبرد.
-باعث تحریک و ضعیف شدن قلب میشود.
-کلسترول خون را افزایش میدهد.
-خوردن قهوه در خانم‌ها ممکن است باعث کیست در سینه شود.
-قهوه بی خوابی می‌آورد.
-در مصارف زیاد قهوه تولید اسهال میکند.
-خوردن بیش از حد قهوه باعث سوء هاضمه میشود.
-قهوه بر روی دستگاه عصب مرکزی و پیرامونی مانند یک ماده ماده نیرو دهنده عمل میکند و همچنین محققان معتقدند که با مصرف آن ضمن فراهم شدن نوعی نشاط باطنی، باریک بینی و سرعت انتقال در درک مسائل مختلف پیش می‌آید.
-قهوه بر روی دستگاه گردش خون تاثیر نموده و ضربان نبض و انرژی انقباضات ماهیچه قلب را افزایش میدهد.
تاثیر قهوه بر روی‌مرکز عصبی، مغز، کلیه و قلب به علت وجود کافئین در آن است.