به گزارش خبرگزاری پرتال پارسی؛ یک بیماری سخت و طولانی با پرویز قلیچ خانی کاری کرد که او چاره ای جز پناه بردن به یک آسایشگاه سالمندان در حومه شهر پاریس نداشت.
به گزارش خبرورزشی باورنکردنی است بزرگمردی که فوتبال ایران در طول تاریخ خود مثل او ندیده حالا ساکن آسایشگاه سالمندان شده است؛ آن هم کیلومترها دور از ایران…
مردی که روزگاری با گام های استوار استارت های انفجاری تکل های ویرانگر و شوت های سهمگینش لرزه بر اندام حریفان می انداخت و با بازوبند کاپیتانی بر بازو یک ملت را به وجد می آورد حالا در سکوت و در حالی که گویی طی یک سال اخیر سال ها پیر شده در یک آسایشگاه در حومه پاریس روزهایش را سپری می کند.
پرویز قلیچ خانی فقط یک فوتبالیست نبود؛ او نماد یک نسل طلایی بود رهبر بی چون وچرای تیمی که سه بار پیاپی جام ملت های آسیا را فتح کرد کاپیتانی که ایران را برای اولین بار به المپیک مونیخ رساند و در یکی از تاریخی ترین بردهای ایران مقابل برزیل حضور داشت. او هافبکی کامل بود؛ البته هافبک که چه عرض کنیم! در تمامی پست ها به جز دروازه بانی بازی کرد و در هر پستی که بازی می کرد بی نظیر بود!
جنگنده بازیساز گلزن و فرمانده ای تمام عیار در میانه میدان. حضورش برای تیم ملی و باشگاه تاج (استقلال امروزی) چنان وزنه سنگینی بود که نبودش کاملاً احساس می شد. غرش تشویق ها در امجدیه (شهید شیرودی) و آزادی برای او هنوز در گوش فوتبال دوستان قدیمی طنین انداز است. او که از مفاخر تاج است پیراهن پرسپولیس را هم بر تن کرده بود تا از این حیث نیز خاص باشد.
تصور اینکه آن پاهای هنرمند و قدرتمند که روزگاری توپ را به زیبایی به گردش درمی آورد و دروازه ها را می گشود حالا به سختی یاری اش می کنند و آن ذهن خلاق و رهبر درگیر مبارزه با عوارض یک بیماری طولانی است قلب هر ایرانی علاقه مند به فوتبال را به درد می آورد. جای خالی غریو تشویق تماشاگران را حالا سکوت راهروهای آسایشگاه پر کرده است.
و این درد وقتی عمیق تر می شود که می بینیم این انزوا و این مبارزه با بیماری هزاران کیلومتر دورتر از خاک وطن رخ می دهد؛ دور از کوچه ها و خیابان هایی که روزگاری او را چون قهرمانی روی دوش می گرفتند و دور از مردمی که همچنان خاطرات درخشش او را نسل به نسل منتقل می کنند.
اما هیچ بیماری هیچ آسایشگاهی و هیچ فاصله ای نمی تواند نام پرویز قلیچ خانی را از تاریخ پر افتخار فوتبال ایران پاک کند. او همچنان همان «ژنرال» خط میانی همان معیار و محکی است که نسل های بعد هافبک های دفاعی و رهبران تیم را با او می سنجند. جایگاه او فارغ از تمام فراز و نشیب های زندگی شخصی و دیدگاه های سیاسی اش که خود همواره بر آن استوار بوده در قله رفیع فوتبال ایران تثبیت شده و ماندگار است.
این خبر تلخ بیش از هر چیز یادآور گذر بی رحم زمان و شکنندگی انسان است حتی اگر آن انسان قهرمانی بزرگ چون قلیچ خانی باشد. شاید این تلنگری باشد برای یاد کردن از اسطوره ای که سال ها برای فوتبال این مرز و بوم افتخار آفرید و حالا در گوشه ای از دنیا نیازمند آرامش و شاید اندکی توجه و احترام بیشتر است. نام پرویز قلیچ خانی درخشان تر از آن است که غبار فراموشی بتواند آن را کم فروغ کند.
پرویز قلیچ خانی باعث یک نظر مشترک میان تمامی بزرگان فوتبال ایران است و همه و همه روی یک موضوع اتفاق نظر دارند:
258 258