عمل ابدومینوپلاستی چیست

عمل ابدومینوپلاستی، که با نام رایج تامی تاک نیز شناخته می شود، یک جراحی زیبایی تخصصی برای بهبود شکل ظاهری شکم است. در این فرآیند، پوست و چربی اضافی ناحیه شکم برداشته شده و عضلات جدار شکم که اغلب بر اثر بارداری، کاهش وزن قابل توجه یا افزایش سن دچار ضعف و کشیدگی شده اند، سفت و تقویت می شوند. این عمل به افرادی که با رژیم غذایی و ورزش به فرم دلخواه شکم نرسیده اند، کمک می کند تا به شکمی صاف تر و متناسب تر دست یابند.

ابدومینوپلاستی چیست؟ تعریف کامل و هدف اصلی جراحی زیبایی شکم

ابدومینوپلاستی، که در اصطلاح پزشکی به آن جراحی زیبایی شکم یا تامی تاک گفته می شود، یک فرآیند پیچیده جراحی است که با هدف اصلاح بدشکلی ها و ناهنجاری های ناحیه شکم انجام می گیرد. این عمل شامل برداشتن پوست و چربی اضافی انباشته شده، به ویژه در قسمت زیر ناف، و سفت کردن عضلات جدار شکم (معمولاً عضلات راست شکمی) است که ممکن است بر اثر عواملی نظیر بارداری های متعدد، کاهش وزن شدید و یا روند طبیعی افزایش سن دچار شل شدگی و جدایی (دیاستازیس رکتوم) شده باشند.

هدف اصلی از انجام عمل ابدومینوپلاستی، نه کاهش وزن، بلکه بازسازی و بهبود کانتور و تناسب اندام در ناحیه میانی بدن است. این جراحی به ایجاد شکمی صاف تر، کمر باریک تر و ظاهری متناسب تر کمک می کند. نتایج این عمل منجر به افزایش اعتماد به نفس در افراد می شود، زیرا امکان پوشیدن انواع لباس ها و لذت بردن از اندامی خوش فرم تر فراهم می گردد. دیواره شکم از سه لایه اصلی شامل پوست، بافت چربی زیرجلدی و لایه عضلانی تشکیل شده است. ناهنجاری در هر یک از این لایه ها می تواند منجر به بدشکلی شکم شود که ابدومینوپلاستی به طور جامع این مشکلات را هدف قرار می دهد.

چه کسانی کاندیدای مناسب عمل ابدومینوپلاستی هستند؟

انتخاب کاندیدای مناسب برای عمل ابدومینوپلاستی از اهمیت ویژه ای برخوردار است تا نتایج مطلوب و ایمنی بیمار تضمین شود. این جراحی برای افراد خاصی که شرایط فیزیکی و انتظارات واقع بینانه دارند، توصیه می شود:

• افراد دارای پوست اضافی و شل شده شکم: این وضعیت اغلب پس از بارداری های متعدد، کاهش وزن شدید (مانند بعد از جراحی های لاغری) یا با افزایش سن رخ می دهد. پوست شل شده و آویزان، حتی با وجود وزن طبیعی، می تواند ظاهری ناخوشایند ایجاد کند.
• افراد با عضلات شکمی ضعیف یا جدا شده (دیاستازیس رکتوم): بارداری و تغییرات وزنی می توانند باعث کشیدگی و جدایی عضلات راست شکمی شوند که این امر منجر به برآمدگی شکم می شود. ابدومینوپلاستی امکان ترمیم و سفت کردن این عضلات را فراهم می کند.
• وجود ترک های پوستی (استریا) در ناحیه پایین شکم: این ترک ها، به ویژه آنهایی که در قسمت تحتانی شکم قرار دارند و با پوست اضافی همراه هستند، می توانند با برداشتن پوست اضافی تا حد زیادی برطرف شوند.
• افرادی که وزن ثابت و ایده آل دارند: بهترین کاندیدا کسانی هستند که به وزن هدف خود رسیده اند و حداقل ۶ ماه ثبات وزن داشته اند. ابدومینوپلاستی یک روش لاغری نیست، بلکه برای فرم دهی و کانتورینگ بدن طراحی شده است.
• افرادی که از سلامت عمومی خوبی برخوردارند: بیمار باید عاری از بیماری های زمینه ای کنترل نشده باشد و سابقه بیماری های خاصی که ریسک جراحی را بالا می برند، نداشته باشد.
• افرادی با انتظارات واقع بینانه: درک صحیح از نتایج عمل و عوارض احتمالی آن بسیار مهم است.

آیا ابدومینوپلاستی برای آقایان نیز انجام می شود؟

بله، ابدومینوپلاستی تنها محدود به بانوان نیست و برای آقایان نیز به طور فزاینده ای انجام می شود. آقایانی که به دلیل تجمع چربی و شل شدن پوست در ناحیه شکم و پهلوها از ظاهر خود ناراضی هستند، به ویژه پس از کاهش وزن چشمگیر، می توانند کاندیدای این عمل باشند. جراحی شکم در آقایان نیز به حذف چربی و پوست اضافی و در صورت نیاز، ترمیم عضلات دیواره شکم می پردازد تا تناسب اندام بهتری ایجاد کند.

چه کسانی نباید ابدومینوپلاستی انجام دهند؟ (موارد منع عمل)

با وجود مزایای فراوان عمل ابدومینوپلاستی، این جراحی برای همه افراد مناسب نیست و در برخی شرایط خاص، انجام آن توصیه نمی شود یا ممنوع است. شناخت این موارد برای حفظ سلامت و ایمنی بیمار حیاتی است:

• افراد دارای اضافه وزن شدید یا چاقی مفرط (BMI بالا): ابدومینوپلاستی یک روش کاهش وزن نیست و برای افرادی که هنوز مقدار قابل توجهی اضافه وزن دارند، نتایج بهینه را به همراه نخواهد داشت. ابتدا باید وزن به میزان مناسبی کاهش یابد.
• کسانی که قصد کاهش وزن قابل توجه در آینده دارند: اگر فرد برنامه ریزی برای کاهش وزن بیشتری دارد، بهتر است ابدومینوپلاستی را به بعد از رسیدن به وزن ثابت و هدفمند موکول کند، زیرا تغییرات وزنی مجدد می تواند نتایج عمل را تحت تأثیر قرار دهد.
• بانوانی که برنامه ریزی برای بارداری های بعدی دارند: توصیه پزشکی این است که این عمل پس از آخرین بارداری انجام شود. بارداری مجدد می تواند باعث کشیدگی دوباره پوست و عضلات ترمیم شده شکم شود و نتایج عمل را از بین ببرد.
• بیماران با بیماری های زمینه ای کنترل نشده: افرادی که از بیماری هایی مانند دیابت کنترل نشده، بیماری های قلبی-عروقی شدید، اختلالات انعقادی خون، بیماری های خودایمنی جدی یا ضعف سیستم ایمنی رنج می برند، کاندیدای مناسبی برای این جراحی نیستند، زیرا ریسک عوارض جراحی در آن ها بسیار بالاتر است.
• مصرف کنندگان سیگار و الکل: مصرف دخانیات و الکل می تواند روند بهبودی زخم را مختل کرده، خطر عفونت را افزایش دهد و منجر به عوارض جدی مانند نکروز (مرگ بافت) شود. توصیه می شود مصرف این مواد حداقل چند هفته قبل و بعد از عمل متوقف شود.
• افراد دارای ضعف سیستم ایمنی یا سوء تغذیه: این شرایط می توانند بهبودی زخم ها را به تأخیر انداخته و خطر عفونت را افزایش دهند.
• افرادی با انتظارات غیرواقع بینانه: در صورتی که فرد تصور غیرواقعی از نتایج جراحی داشته باشد یا به دنبال راه حل جادویی برای تمام مشکلات بدنی خود باشد، ممکن است از نتایج نهایی راضی نباشد.

انتخاب کاندیدای مناسب و رعایت موارد منع عمل، ستون اصلی موفقیت و ایمنی در جراحی ابدومینوپلاستی است و نیازمند مشاوره دقیق و صادقانه با جراح متخصص است.

انواع عمل ابدومینوپلاستی (بررسی جامع)

عمل ابدومینوپلاستی بر اساس میزان افتادگی پوست، حجم چربی اضافی و وضعیت عضلات شکم، در انواع مختلفی انجام می شود. هر نوع برای نیازهای خاص بیمار طراحی شده است:

ابدومینوپلاستی کامل (Full Abdominoplasty)

این رایج ترین نوع ابدومینوپلاستی است و برای افرادی که دارای پوست و چربی اضافی قابل توجه در ناحیه بالای و پایین ناف هستند، و همچنین دچار شل شدگی یا جدایی عضلات شکمی (دیاستازیس رکتوم) می باشند، مناسب است.

• روش انجام: یک برش افقی بزرگ در ناحیه زیر شکم، درست بالای خط بیکینی (ناحیه عانه)، از یک لگن تا لگن دیگر ایجاد می شود. برش دومی نیز در اطراف ناف زده می شود تا ناف از پوست اطراف آزاد شود. سپس پوست و بافت چربی تا لبه دنده ها آزاد شده و به سمت بالا کشیده می شود. عضلات راست شکمی که از هم فاصله گرفته اند، با بخیه های داخلی محکم به هم نزدیک و پلیسه می شوند تا دیواره شکم سفت و صاف شود. سپس پوست آزاد شده به سمت پایین کشیده شده، پوست اضافی بریده می شود و پوست باقیمانده به خط برش اولیه بخیه می گردد. ناف در موقعیت جدید خود بر روی پوست شکم قرار داده شده و مجدداً بازسازی می شود.
• مزایا: بهترین نتیجه را در بهبود کانتور کلی شکم و سفت کردن عضلات ارائه می دهد.

مینی ابدومینوپلاستی (Mini Abdominoplasty)

مینی ابدومینوپلاستی برای افرادی که افتادگی پوست و چربی آن ها محدود به ناحیه زیر ناف است و نیازی به ترمیم گسترده عضلات یا جابجایی ناف ندارند، مناسب است. این افراد معمولاً جوان تر بوده و در محدوده سنی ۲۵ تا ۵۰ سال قرار دارند.

• روش انجام: برش کوچک تری (معمولاً ۱۰ تا ۲۰ سانتی متر) در ناحیه زیر شکم، درست بالای خط بیکینی، ایجاد می شود. در این روش معمولاً ناف جابجا نمی شود، اگرچه در برخی موارد ممکن است اتصال آن به دیواره شکم قطع شده و پس از کشیدن پوست، دوباره در محل اولیه یا کمی پایین تر و بدون برش پوستی بیرونی، به دیواره شکم دوخته شود. آزاد سازی پوست و چربی محدودتر است و ترمیم عضلات، در صورت نیاز، به صورت محدود در ناحیه زیر ناف انجام می گیرد.
• مزایا: اسکار کوچک تر، دوران نقاهت کوتاه تر و تهاجم کمتر.

لیپوآبدومینوپلاستی (Lipoabdominoplasty)

این روش ترکیبی از لیپوساکشن (برداشتن چربی) و ابدومینوپلاستی است و برای بیمارانی که علاوه بر پوست و چربی اضافی، دارای چربی های موضعی بیشتری در ناحیه شکم و پهلوها هستند، ایده آل است.

• نحوه انجام: ابتدا لیپوساکشن گسترده در سراسر شکم و پهلوها انجام می شود که این کار به شل شدن و انعطاف پذیری بیشتر پوست کمک می کند. سپس، برش ابدومینوپلاستی (معمولاً کامل) زده می شود، اما آزاد سازی فلپ پوستی (جدا کردن پوست از عضلات زیرین) به طور کامل انجام نمی شود، بلکه به صورت محدود و با ایجاد تونل هایی به عرض حدود ۴ سانتی متر تا قسمت تحتانی استخوان جناغ، بیشتر عروق خونی و لنفاوی حفظ می شوند. این حفظ عروق، خونرسانی بهتری را برای پوست فراهم کرده و خطر عوارضی مانند نکروز پوست را کاهش می دهد. در صورت لزوم، عضلات شکم نیز پلیسه می شوند. در نهایت، پوست اضافی برداشته شده و باقیمانده پوست بخیه می گردد و ناف بازسازی می شود.
• مزایا: نتایج فرم دهی جامع تر و بهبود کانتور کلی بدن، خطر کمتر عوارض مربوط به خونرسانی پوست، و بهبودی سریع تر نسبت به ابدومینوپلاستی سنتی همراه با لیپوساکشن جداگانه.

تفاوت ابدومینوپلاستی با لیپوساکشن و لیپوماتیک (مقایسه کامل)

ابدومینوپلاستی، لیپوساکشن و لیپوماتیک هر سه روش های زیبایی برای بهبود کانتور بدن هستند، اما اهداف و مکانیسم های عمل متفاوتی دارند. درک این تفاوت ها برای انتخاب روش مناسب بسیار مهم است.

ویژگی	ابدومینوپلاستی (تامی تاک)	لیپوساکشن/لیپوماتیک
هدف اصلی	برداشتن پوست و چربی اضافی، سفت کردن عضلات شکم و رفع افتادگی پوست.	برداشتن چربی های موضعی از نواحی مختلف بدن.
مکانیسم عمل	برش جراحی برای برداشتن پوست و چربی، بخیه زدن عضلات شکم.	استفاده از کانولای نازک برای مکش چربی (لیپوماتیک با ارتعاشات بیشتر).
میزان تهاجمی بودن	تهاجمی تر (نیاز به برش بزرگ و جابجایی بافت ها).	کمتر تهاجمی (تنها سوراخ های کوچک).
نیاز به برش و بخیه	بله، برش بزرگ افقی و اطراف ناف.	خیر، فقط سوراخ های کوچک برای ورود کانولا.
قابلیت از بین بردن پوست اضافی	بسیار مؤثر، پوست اضافی برداشته می شود.	کم، فقط در حد جزئی از طریق انقباض طبیعی پوست.
قابلیت سفت کردن عضلات	بله، عضلات شل شده و جدا شده سفت می شوند (پلیسه کردن).	خیر، تأثیری بر عضلات ندارد.
استفاده مجدد از چربی	چربی های برداشته شده معمولاً قابل استفاده مجدد نیستند.	چربی های برداشت شده سالم هستند و می توانند برای تزریق به نواحی دیگر بدن استفاده شوند.
دوران نقاهت	طولانی تر (حدود ۲ تا ۴ هفته فعالیت محدود).	کوتاه تر (چند روز تا یک هفته).
جای زخم (اسکار)	اسکار خطی قابل توجه در ناحیه زیر شکم و اطراف ناف.	اسکارهای کوچک در حد سوراخ های ورود کانولا که معمولاً محو می شوند.

سوالی که معمولاً مطرح می شود این است که آیا می توان لیپوساکشن سایر نواحی (مانند پهلو و پشت) را همزمان با ابدومینوپلاستی انجام داد؟ پاسخ مثبت است. در بسیاری از موارد، جراحان پلاستیک برای دستیابی به نتایج کانتورینگ جامع تر و هماهنگ تر، لیپوساکشن پهلوها و پشت را همزمان با ابدومینوپلاستی (به خصوص در روش لیپوآبدومینوپلاستی) انجام می دهند. این ترکیب به ایجاد یک تنه متناسب تر و زیباتر کمک می کند.

مراحل انجام عمل ابدومینوپلاستی

عمل ابدومینوپلاستی یک فرآیند چند مرحله ای است که از مشاوره اولیه تا دوران نقاهت پس از جراحی را شامل می شود. درک دقیق هر مرحله به بیمار کمک می کند تا آمادگی لازم را کسب کرده و تجربه ای آگاهانه تر داشته باشد.

قبل از جراحی

مرحله پیش از جراحی، حیاتی ترین بخش برای تضمین ایمنی و موفقیت عمل است.

• مشاوره با جراح: این اولین و مهم ترین گام است. بیمار باید انتظارات خود را به طور شفاف بیان کند و سوابق پزشکی کامل (شامل بیماری های زمینه ای، داروهای مصرفی، حساسیت ها، جراحی های قبلی و سابقه سیگار و الکل) را در اختیار جراح قرار دهد. جراح نیز پس از معاینه فیزیکی دقیق، نوع ابدومینوپلاستی مناسب را تعیین کرده و در مورد نتایج واقع بینانه، عوارض احتمالی و جزئیات عمل توضیح خواهد داد.
• آزمایشات لازم: جراح مجموعه ای از آزمایشات شامل آزمایش خون (برای بررسی شمارش سلول های خونی، فاکتورهای انعقادی، قند خون و عملکرد کبد و کلیه)، نوار قلب و در صورت لزوم، تصویربرداری های دیگر را تجویز می کند تا از سلامت عمومی بیمار اطمینان حاصل شود.
• دستورالعمل های قبل از عمل:
  • قطع داروها: مصرف برخی داروها مانند آسپرین، ایبوپروفن، مکمل های گیاهی و رقیق کننده های خون باید حداقل ۱۰ تا ۱۴ روز قبل از عمل متوقف شود، زیرا می توانند خطر خونریزی را افزایش دهند.
  • قطع سیگار و الکل: استعمال دخانیات و مصرف الکل باید حداقل ۴ هفته قبل از عمل قطع شود تا خطر عوارضی مانند نکروز پوست، عفونت و مشکلات بهبودی کاهش یابد.
  • ناشتایی: بیمار باید ۸ تا ۱۲ ساعت قبل از عمل ناشتا باشد (بدون مصرف غذا و مایعات) تا از بروز عوارض بیهوشی جلوگیری شود.
  • آماده سازی روانی و فیزیکی: رعایت رژیم غذایی سالم و مغذی، نوشیدن آب کافی و آماده سازی فضای منزل برای دوران نقاهت توصیه می شود.

در طول جراحی

عمل ابدومینوپلاستی معمولاً تحت بیهوشی عمومی انجام می شود و بسته به وسعت عمل، ۲ تا ۵ ساعت به طول می انجامد.

• نوع بیهوشی: در اغلب موارد، بیهوشی عمومی استفاده می شود که بیمار در طول جراحی کاملاً بیهوش است. در برخی موارد خاص، ممکن است از بیهوشی اپیدورال همراه با داروهای آرام بخش نیز استفاده شود.
• شرح دقیق مراحل عمل:
  1. برش: یک برش افقی در ناحیه زیر شکم، درست بالای خط موی ناحیه عانه، که طول آن بسته به میزان پوست اضافی متفاوت است، ایجاد می شود. در ابدومینوپلاستی کامل، برش دومی نیز در اطراف ناف زده می شود.
  2. آزاد کردن پوست و چربی: پوست و بافت چربی از روی عضلات جدار شکم (تا لبه دنده ها) آزاد می شوند.
  3. ترمیم عضلات: عضلات راست شکمی که دچار ضعف یا جدایی شده اند (دیاستازیس رکتوم)، با بخیه های داخلی محکم به یکدیگر نزدیک و پلیسه می شوند تا دیواره شکم سفت و صاف شود و گودی کمر بهبود یابد.
  4. برداشتن پوست و چربی اضافی: پوست آزاد شده به سمت پایین کشیده می شود و قسمت های اضافی پوست و چربی متصل به آن بریده و حذف می شوند.
  5. بخیه و بازسازی ناف: لبه های باقیمانده پوست در چند لایه به محل برش اولیه بخیه می شوند. ناف که در طول عمل آزاد شده بود، در موقعیت جدید و طبیعی خود بر روی پوست قرار داده شده و بازسازی می گردد.

بعد از جراحی (مراحل اولیه بستری)

پس از اتمام جراحی، بیمار به بخش مراقبت های پس از بیهوشی و سپس به اتاق ریکاوری منتقل می شود.

• مدت زمان بستری در بیمارستان: معمولاً ۱ تا ۲ روز است، اگرچه بسته به وضعیت بیمار و میزان گستردگی عمل، این مدت می تواند متغیر باشد.
• توصیه های اولیه:
  • حالت نیمه نشسته: بیمار در حالت نیمه نشسته قرار می گیرد و پاها کمی به سمت بالا بلند می شوند (وضعیت خمیده) تا فشار روی بخیه های شکم به حداقل برسد.
  • حرکت های آهسته: در روز اول پس از عمل، با کمک کادر درمانی، بیمار تشویق به انجام پیاده روی های کوتاه و آهسته می شود تا از خطر لخته شدن خون (آمبولی) جلوگیری شود و جریان خون بهبود یابد.
  • مدیریت درد: درد پس از جراحی طبیعی است و با داروهای مسکن تجویزشده توسط پزشک کنترل می شود.
  • درن ها: معمولاً یک یا دو لوله تخلیه (درن) در زیر پوست قرار داده می شود تا مایعات و خونابه های اضافی را جمع آوری کند. این درن ها معمولاً پس از چند روز، زمانی که میزان مایعات تخلیه شده کاهش یابد، توسط پزشک خارج می شوند.
  • گان طبی: بلافاصله پس از عمل، یک گن یا شکم بند طبی بر روی ناحیه شکم قرار داده می شود که استفاده از آن برای کنترل تورم، حمایت از بافت های ترمیم شده و کمک به انقباض پوست در دوران نقاهت ضروری است.

مراقبت های حیاتی بعد از عمل ابدومینوپلاستی (دوران نقاهت جامع)

دوران نقاهت پس از عمل ابدومینوپلاستی به همان اندازه خود جراحی در دستیابی به نتایج مطلوب و جلوگیری از عوارض اهمیت دارد. رعایت دقیق توصیه های پزشک در این مرحله حیاتی است.

کنترل درد و تورم

• درد: میزان درد پس از ابدومینوپلاستی متغیر است اما معمولاً با داروهای مسکن تجویزشده توسط جراح قابل کنترل است. مصرف منظم داروهای مسکن در روزهای اولیه بسیار مهم است.
• تورم و کبودی: تورم و کبودی در ناحیه عمل طبیعی است و معمولاً برای چندین هفته تا چند ماه ادامه دارد. برای کمک به کاهش آن ها، مصرف آناناس تازه و آب کرفس توصیه می شود (البته در صورت پایین بودن فشار خون، آب کرفس را با آب میوه های دیگر مخلوط کنید). استفاده از کمپرس سرد در ۴۸ ساعت اول می تواند مؤثر باشد.

مدیریت درن و استفاده از گن طبی

• درن ها: لوله های درن برای تخلیه خونابه و مایعات اضافی قرار داده می شوند و معمولاً ۵ تا ۷ روز پس از عمل، زمانی که حجم ترشحات کاهش یابد، توسط پزشک خارج می گردند. نظافت و مراقبت از محل درن ها برای جلوگیری از عفونت ضروری است.
• گن طبی: استفاده از گن یا شکم بند طبی به مدت ۲ تا ۳ ماه پس از عمل، به صورت مداوم (یک روز در میان برای شستشو) ضروری است. گن به کاهش تورم، فرم دهی بهتر شکم و کمک به چسبیدن پوست به بافت های زیرین کمک می کند.

نحوه خوابیدن، نشستن و حرکت کردن

• وضعیت خواب و نشستن: برای کاهش کشش روی بخیه ها، بیمار باید در حالت نیمه نشسته (با بالا تنه کمی بالا آمده و زانوها خمیده) بخوابد و بنشیند. استفاده از بالش های حمایتی مفید است.
• پیاده روی: پیاده روی آهسته و منظم از همان روز اول پس از عمل برای جلوگیری از لخته شدن خون و بهبود گردش خون بسیار مهم است. با این حال، راه رفتن باید با کمی خمیدگی باشد تا فشار بر روی شکم وارد نشود.

رژیم غذایی و تغذیه

• تغذیه: پس از هوشیاری کامل و رفع تهوع، مصرف مایعات (آب، آبمیوه) و سپس غذاهای سبک (سوپ، کمپوت) مجاز است. رژیم غذایی پرپروتئین (مانند ماهی، مرغ، تخم مرغ)، ویتامین C (برای ترمیم زخم) و مواد غذایی غنی از فیبر (برای جلوگیری از یبوست) توصیه می شود.
• ممنوعات: از مصرف نمک زیاد (برای کاهش تورم)، چربی، غذاهای سنگین، الکل و دخانیات تا حداقل ۳ هفته (و در مورد دخانیات تا ۱ ماه) خودداری شود.

بهداشت و پانسمان زخم

• تعویض پانسمان: پانسمان محل برش باید طبق دستور پزشک (معمولاً روزانه) با مواد استریل و محلول های ضدعفونی کننده مناسب تعویض شود.
• استحمام: تا قبل از خارج کردن درن ها، استحمام کامل ممنوع است. پس از خارج کردن درن ها و بسته شدن سوراخ ها (حدود ۲۴ تا ۷۲ ساعت بعد)، استحمام بلامانع است.

فعالیت های ممنوعه

• ورزش و بلند کردن اجسام سنگین: انجام فعالیت های ورزشی سنگین و بلند کردن اجسام با وزن بیش از ۲ کیلوگرم برای حداقل ۲ ماه ممنوع است، به خصوص اگر پلیسه کردن عضلات انجام شده باشد.
• رانندگی: رانندگی برای ۲ تا ۳ هفته پس از عمل ممنوع است.
• مسافرت های طولانی: مسافرت هوایی و مسافرت های طولانی مدت (به ویژه بیش از ۳ ساعت) تا ۳ هفته پس از عمل توصیه نمی شود تا خطر لخته شدن خون کاهش یابد. بیماران خارجی بهتر است حداقل یک ماه در ایران اقامت داشته باشند.

مدت زمان بهبودی کامل و بازگشت به فعالیت های روزمره

• بازگشت به کار سبک: معمولاً ۱۰ تا ۱۴ روز پس از عمل امکان پذیر است.
• بازگشت به ورزش منظم: حدود ۲ تا ۳ ماه طول می کشد تا بتوانید به فعالیت های ورزشی عادی بازگردید.
• بهبودی کامل: بهبودی نهایی زخم ها و کانتورینگ کامل شکم ممکن است تا ۹ تا ۱۲ ماه زمان ببرد.

پیگیری های پزشکی

ویزیت های منظم پس از عمل (معمولاً در روزهای ۵-۷، ۱۰-۱۴ و سپس با فواصل بیشتر) برای بررسی روند بهبودی، خارج کردن درن ها، کشیدن بخیه ها و مدیریت هرگونه عارضه احتمالی ضروری است.

عوارض احتمالی ابدومینوپلاستی (آگاهی کامل)

مانند هر عمل جراحی دیگری، ابدومینوپلاستی نیز می تواند با عوارض جانبی همراه باشد. آگاهی از این عوارض به بیمار کمک می کند تا تصمیم آگاهانه تری بگیرد و در صورت بروز، اقدامات لازم را انجام دهد.

عوارض شایع و موقتی

• درد، تورم، کبودی: این موارد طبیعی هستند و با داروهای مسکن، کمپرس سرد و رعایت مراقبت های پس از عمل قابل کنترل می باشند.
• بی حسی موقت: در ناحیه عمل، به خصوص اطراف ناف و خط برش، ممکن است بی حسی یا تغییر در حس پوستی رخ دهد که معمولاً موقتی است و به تدریج بهبود می یابد.
• خستگی: احساس خستگی و ضعف در روزهای اولیه پس از جراحی طبیعی است.

عوارض نادر اما جدی

• عفونت: هرگونه قرمزی، گرمی، درد شدید، ترشحات چرکی یا تب می تواند نشانه عفونت باشد که نیازمند درمان فوری با آنتی بیوتیک است.
• هماتوم (تجمع خون): تجمع خون در زیر پوست که ممکن است نیاز به تخلیه داشته باشد.
• سروما (تجمع مایع): تجمع مایعات شفاف در زیر پوست که می تواند با درن یا آسپیراسیون (تخلیه با سوزن) درمان شود. استفاده از گن طبی به کاهش خطر سروما کمک می کند.
• نکروز پوست (سیاه شدن پوست): این عارضه نادر اما جدی است و در اثر اختلال در خونرسانی به پوست رخ می دهد. استعمال دخانیات (سیگار و قلیان) مهم ترین عامل خطر برای نکروز پوست است.
• آمبولی (لخته خون): خطرناک ترین عارضه، تشکیل لخته خون در عروق پا (ترومبوز ورید عمقی یا DVT) و حرکت آن به سمت ریه ها (آمبولی ریه) است.
  • راه های پیشگیری از آمبولی: استفاده از جوراب های ضد آمبولی، پیاده روی زودهنگام پس از عمل، و در برخی بیماران تجویز داروهای رقیق کننده خون (مانند هپارین یا انوکساپارین).
• مشکلات در بهبودی زخم: شامل باز شدن بخیه ها، اسکار نامطلوب یا عفونت زخم.
• عدم تقارن: در برخی موارد ممکن است نتایج نهایی کاملاً متقارن نباشند.
• عوارض بیهوشی: تهوع، استفراغ، سرگیجه و در موارد نادر، واکنش های آلرژیک یا مشکلات تنفسی.

نحوه به حداقل رساندن عوارض

برای به حداقل رساندن خطر بروز عوارض، رعایت نکات زیر ضروری است:

• انتخاب جراح ماهر و باتجربه: تجربه و تخصص جراح در جراحی ابدومینوپلاستی نقش بسزایی در کاهش عوارض دارد.
• رعایت دقیق مراقبت های قبل و بعد از عمل: از جمله قطع مصرف دخانیات و الکل، مصرف صحیح داروها و رعایت دستورالعمل های مربوط به فعالیت و تغذیه.
• گزارش هرگونه علائم غیرعادی: در صورت مشاهده هرگونه علامتی مانند تب، درد شدید، قرمزی، تورم غیرمعمول یا ترشحات، بلافاصله باید به جراح اطلاع داده شود.

جای زخم (اسکار) عمل ابدومینوپلاستی

یکی از نگرانی های اصلی بیماران درباره عمل ابدومینوپلاستی، جای زخم یا اسکار ناشی از جراحی است. از آنجایی که این عمل شامل برداشتن حجم قابل توجهی از پوست است، به ناچار برشی طولانی ایجاد می شود.

• محل دقیق برش ها و شکل اسکار:
  • در ابدومینوپلاستی کامل، اصلی ترین اسکار یک خط افقی بلند در ناحیه پایین شکم، درست بالای خط بیکینی (ناحیه عانه) است. این برش معمولاً به شکلی طراحی می شود که در زیر لباس زیر یا مایو پنهان شود.
  • اسکار دومی نیز در اطراف ناف ایجاد می شود، زیرا ناف باید از پوست اطراف جدا شده و پس از کشیدن پوست، در موقعیت جدید خود بازسازی شود.
• تغییرات اسکار در طول زمان:
  • در هفته های اول، اسکار قرمز و کمی برجسته به نظر می رسد.
  • در طول ۲ تا ۶ ماه آینده، ممکن است تیره تر و ضخیم تر شود که این بخشی از روند طبیعی ترمیم زخم است.
  • به مرور زمان (معمولاً ۹ تا ۱۸ ماه)، اسکار شروع به روشن شدن، صاف شدن و نرم شدن می کند. در نهایت، به صورت یک خط باریک و سفید یا نزدیک به رنگ پوست درمی آید.
• ماندگاری اسکار و آیا کاملاً از بین می رود؟

  هیچ اسکاری به طور کامل از بین نمی رود، اما با مراقبت صحیح و گذشت زمان، تا حد زیادی کمرنگ و کمتر قابل مشاهده می شود. تفاوت جای بخیه و جای برش در این است که بخیه های داخلی (جذبی) معمولاً اثری نمی گذارند، اما خط برش اصلی که با بخیه های بیرونی بسته می شود، همواره باقی خواهد ماند.

• روش های کاهش دید اسکار:
  • پمادها و ژل های سیلیکونی: استفاده منظم از پمادها و ژل های حاوی سیلیکون، پس از بسته شدن زخم و کشیدن بخیه ها، می تواند به نرم شدن و کمرنگ شدن اسکار کمک کند.
  • ماساژ اسکار: ماساژ ملایم اسکار با روغن های ویتامینه یا مرطوب کننده ها پس از بهبودی اولیه، می تواند به بهبود ظاهر آن کمک کند.
  • لیزر درمانی: در برخی موارد، لیزر درمانی می تواند برای کاهش قرمزی، صاف کردن و بهبود رنگ اسکار مؤثر باشد.
  • تزریق های خاص: در اسکارهای برجسته (کلوئید یا هایپرتروفیک)، تزریق کورتیکواستروئیدها می تواند به صاف شدن آن ها کمک کند.

هزینه عمل ابدومینوپلاستی چقدر است؟ (فاکتورهای موثر بر قیمت)

تعیین یک قیمت ثابت و یکسان برای عمل ابدومینوپلاستی امکان پذیر نیست، زیرا هزینه ابدومینوپلاستی به عوامل متعددی بستگی دارد که می توانند در هر مورد متفاوت باشند.

• مهارت و تجربه جراح: جراحان پلاستیک و زیبایی با تجربه بیشتر و سوابق موفقیت آمیز، معمولاً دستمزد بالاتری دریافت می کنند.
• نوع و وسعت عمل: ابدومینوپلاستی کامل، مینی ابدومینوپلاستی، یا لیپوآبدومینوپلاستی هر یک هزینه های متفاوتی دارند. هرچه وسعت عمل و میزان بافت برداشت شده بیشتر باشد، هزینه نیز بالاتر خواهد بود.
• هزینه های بیمارستان یا کلینیک: این شامل هزینه اتاق عمل، امکانات بیمارستان (تجهیزات، پرسنل پرستاری) و مدت زمان بستری است. کلینیک ها معمولاً هزینه کمتری نسبت به بیمارستان ها دارند.
• هزینه تیم بیهوشی: دستمزد متخصص بیهوشی و داروهای مصرفی نیز جزء هزینه های کل به شمار می آید.
• هزینه های جانبی: این موارد شامل آزمایشات قبل از عمل، داروها و نسخه های تجویزی (مسکن، آنتی بیوتیک)، گن طبی پس از عمل، ویزیت های بعد از جراحی و پمادهای مخصوص اسکار می شوند.
• موقعیت جغرافیایی: هزینه ها در شهرهای بزرگ و پایتخت (مانند تهران) معمولاً بالاتر از شهرهای کوچک تر است.

آیا بیمه عمل ابدومینوپلاستی را پوشش می دهد؟
معمولاً، از آنجایی که ابدومینوپلاستی یک عمل زیبایی محسوب می شود و جنبه درمانی ندارد، بیمه های پایه و تکمیلی آن را پوشش نمی دهند. با این حال، در موارد بسیار نادر که افتادگی پوست به حدی شدید باشد که مشکلات عملکردی (مانند عفونت های مزمن پوستی در چین ها) ایجاد کند، ممکن است بخشی از هزینه ها توسط بیمه پوشش داده شود که نیاز به تأیید پزشک معتمد بیمه دارد.

با توجه به تمامی عوامل فوق، برای تخمین دقیق هزینه ابدومینوپلاستی، توصیه می شود حتماً یک جلسه مشاوره حضوری با جراح متخصص داشته باشید تا پس از معاینه و بررسی شرایط شما، برآورد دقیقی از هزینه کل عمل دریافت کنید.

آیا بارداری بعد از ابدومینوپلاستی امکان پذیر است؟ (پاسخ به یک نگرانی مهم)

یکی از نگرانی های شایع در میان بانوانی که قصد انجام ابدومینوپلاستی را دارند، تأثیر این جراحی بر بارداری های آینده است.

• تأثیر بارداری بر نتیجه عمل: بله، بارداری بعد از ابدومینوپلاستی امکان پذیر است، اما توصیه اکید پزشکی این است که این عمل پس از آخرین بارداری انجام شود. دلیل این توصیه این است که در طول بارداری، پوست شکم دوباره کشیده می شود و عضلات شکمی که در حین ابدومینوپلاستی سفت و پلیسه شده اند، ممکن است مجدداً دچار کشیدگی یا جدایی شوند. این امر می تواند نتایج زیبایی عمل را کاهش داده و باعث شل شدن دوباره پوست و عضلات شکم شود.
• توصیه پزشکی برای انجام عمل پس از آخرین بارداری: بهترین زمان برای انجام ابدومینوپلاستی، زمانی است که فرد دیگر قصد بارداری ندارد و وزن او نیز به ثبات رسیده باشد. این امر به حفظ ماندگاری و پایداری نتایج کمک شایانی می کند.
• حداقل زمان لازم بین عمل و بارداری بعدی: در صورت اجبار به بارداری پس از ابدومینوپلاستی، توصیه می شود حداقل ۶ ماه تا یک سال پس از عمل صبر شود تا بدن به طور کامل بهبود یابد و جای زخم ها به استحکام کافی برسند. انجام همزمان ابدومینوپلاستی با سزارین نیز معمولاً توصیه نمی شود، زیرا شرایط بدن پس از زایمان و تغییرات هورمونی می تواند بر روند بهبودی تأثیر بگذارد و خطر عوارض را افزایش دهد. بهتر است حداقل ۶ ماه پس از زایمان صبر کرد تا تغییرات ایجاد شده در دوران بارداری به حالت اولیه بازگردند.

ماندگاری نتایج ابدومینوپلاستی و عوامل موثر بر آن

ماندگاری نتایج عمل ابدومینوپلاستی یکی از سوالات کلیدی بیماران است. به طور کلی، نتایج این جراحی می تواند در صورت رعایت صحیح مراقبت ها و سبک زندگی، دائمی و بسیار ماندگار باشد.

• نتایج تا چه مدت ماندگار است؟

  اگرچه ابدومینوپلاستی پوست و چربی اضافی را برمی دارد و عضلات را سفت می کند، اما نتایج آن کاملاً وابسته به سبک زندگی فرد پس از جراحی است. در صورت حفظ وزن ثابت و رعایت رژیم غذایی و ورزش منظم، نتایج عمل می توانند برای سالیان متمادی حفظ شوند و حتی دائمی باشند. بهبودی نهایی و مشاهده کامل نتایج معمولاً چند ماه پس از عمل، با کاهش تورم و محو شدن تدریجی اسکار، حاصل می شود.

• اهمیت حفظ وزن ثابت:

  نوسانات قابل توجه وزن پس از جراحی، از مهم ترین عواملی است که می تواند بر نتایج ابدومینوپلاستی تأثیر منفی بگذارد. افزایش وزن می تواند منجر به تجمع مجدد چربی و کشیدگی پوست شود، اگرچه احتمال برگشت کامل افتادگی اولیه کمتر است.

• نقش رژیم غذایی سالم و ورزش منظم:

  پیروی از یک رژیم غذایی متعادل و غنی از مواد مغذی و انجام فعالیت های بدنی منظم (پس از طی دوران نقاهت) برای حفظ تناسب اندام و استحکام عضلات ضروری است.

• تأثیر افزایش سن و تغییرات هورمونی:

  با افزایش سن، خاصیت ارتجاعی پوست به طور طبیعی کاهش می یابد و این روند می تواند تا حدی بر نتایج عمل در بلندمدت تأثیر بگذارد. تغییرات هورمونی نیز ممکن است نقش کوچکی ایفا کنند، اما اثر آن ها معمولاً کمتر از نوسانات وزن است.

• آیا شکم برمی گردد؟ (علل برگشت احتمالی):

  اگرچه در اکثر موارد، شکم پس از ابدومینوپلاستی به حالت اولیه خود برنمی گردد، اما عواملی مانند:

  • بارداری مجدد
  • افزایش وزن قابل توجه و پایدار
  • عدم رعایت رژیم غذایی و فعالیت بدنی مناسب
  • ژنتیک نامساعد در ذخیره چربی

  می توانند منجر به تغییراتی در فرم شکم شوند. بنابراین، برای حفظ نتیجه خیره کننده ابدومینوپلاستی، تداوم سبک زندگی سالم بسیار مهم است.

انتخاب بهترین جراح ابدومینوپلاستی (راهنمای عملی)

انتخاب جراح مناسب یکی از مهم ترین تصمیمات در مسیر عمل ابدومینوپلاستی است، زیرا کیفیت و ایمنی جراحی و همچنین نتایج نهایی تا حد زیادی به مهارت و تجربه جراح بستگی دارد.

معیارهای انتخاب

• تخصص و مدرک جراح:

  اطمینان حاصل کنید که جراح انتخابی شما دارای بورد تخصصی جراحی پلاستیک و زیبایی باشد. جراحان عمومی با فلوشیپ جراحی زیبایی نیز می توانند گزینه های مناسبی باشند. این مدارک نشان دهنده آموزش های تخصصی و صلاحیت لازم برای انجام این نوع جراحی های پیچیده است.

• تجربه و تعداد عمل های موفق:

  جراحی را انتخاب کنید که تجربه بالایی در انجام ابدومینوپلاستی داشته باشد و این عمل را به طور منظم انجام دهد (مثلاً حداقل ۲ تا ۳ بار در ماه). تعداد عمل های موفق و رضایت بیماران قبلی، گواهی بر مهارت جراح است.

• نمونه کارهای قبل و بعد:

  از جراح بخواهید نمونه کارهای قبل و بعد از عمل بیماران قبلی را به شما نشان دهد. این تصاویر به شما در درک سبک کاری جراح و کیفیت نتایج مورد انتظار کمک می کند. توجه داشته باشید که این تصاویر باید واقعی و بدون ادیت باشند.

• نظرات و رضایت بیماران قبلی:

  جستجو در اینترنت، مطالعه نظرات بیماران در وب سایت ها و شبکه های اجتماعی، یا حتی در صورت امکان، صحبت با بیمارانی که تجربه ابدومینوپلاستی با آن جراح را داشته اند، می تواند اطلاعات ارزشمندی ارائه دهد.

• مهارت در برقراری ارتباط و پاسخگویی به سوالات بیمار:

  جراح خوب باید شنونده ای دقیق باشد، به تمام سوالات شما با صبر و حوصله پاسخ دهد و تمامی ابعاد جراحی، از جمله مزایا، معایب، عوارض احتمالی و دوران نقاهت را به طور شفاف توضیح دهد. احساس راحتی و اعتماد به جراح بسیار مهم است.

• عضویت در انجمن های معتبر جراحان زیبایی:

  عضویت در انجمن های تخصصی جراحی پلاستیک (مانند انجمن جراحان پلاستیک و زیبایی ایران) نشان دهنده پایبندی جراح به استانداردهای حرفه ای و به روز بودن دانش و مهارت های او است. این انجمن ها معمولاً از اعضای خود خواسته های زیادی دارند، از جمله ارائه آثار و کاتالوگ های عملیات.

اهمیت مشاوره اولیه و طرح سوالات کلیدی:
از فرصت مشاوره اولیه نهایت استفاده را ببرید. سوالات خود را از قبل یادداشت کنید و در مورد هرگونه نگرانی یا ابهام، صادقانه با جراح خود صحبت کنید. یک جراح مسئولیت پذیر، تمامی اطلاعات لازم را در اختیار شما قرار داده و به شما کمک می کند تا تصمیمی آگاهانه و منطقی بگیرید.

سوالات متداول

ابدومینوپلاستی چقدر درد داره؟

دوران نقاهت پس از عمل ابدومینوپلاستی با درد نسبتاً زیادی همراه است، به خصوص در روزهای اولیه بعد از جراحی. این درد به دلیل برش های وسیع و ترمیم عضلات شکم ایجاد می شود. با این حال، جراح داروهای مسکن مناسبی تجویز می کند که به کنترل و مدیریت درد کمک شایانی می کند و معمولاً این درد با گذشت زمان و طی چند روز به تدریج کاهش می یابد.

ورم شکم بعد از ابدومینوپلاستی تا چه مدت طبیعی است؟

ورم و کبودی در ناحیه شکم پس از عمل ابدومینوپلاستی کاملاً طبیعی است و بخشی جدایی ناپذیر از روند بهبودی محسوب می شود. تورم اولیه می تواند برای چند هفته قابل توجه باشد و به اوج خود برسد، اما به تدریج کاهش می یابد. به طور کلی، ورم عمده ممکن است تا حدود ۲ ماه پس از عمل ادامه داشته باشد. با این حال، ورم های جزئی و خفیف تر ممکن است تا ۶ ماه یا حتی یک سال نیز به طور کامل برطرف نشوند، زیرا بدن زمان نیاز دارد تا به طور کامل بهبود یافته و مایعات اضافی را تخلیه کند. استفاده از گن طبی و رعایت مراقبت های پس از عمل به کاهش ورم کمک می کند.

آیا ترک های پوستی با ابدومینوپلاستی از بین می روند؟

اگر ترک های پوستی (استریا) در ناحیه ای قرار گرفته باشند که در طی عمل ابدومینوپلاستی پوست اضافی از آنجا برداشته می شود (معمولاً در ناحیه زیر ناف و قسمت پایینی شکم)، بله، این ترک ها به همراه پوست اضافی برداشته شده و از بین می روند. اما ترک هایی که در نواحی بالاتر شکم (بالای ناف) یا سایر قسمت های بدن قرار دارند، تحت تأثیر مستقیم این جراحی قرار نمی گیرند و باقی خواهند ماند.

چند ساعت در روز از شکم بند استفاده کنیم؟

استفاده از گن یا شکم بند طبی پس از عمل ابدومینوپلاستی برای حداقل ۴ تا ۶ هفته به صورت مداوم (۲۳ ساعت در روز) ضروری است. تنها برای استحمام یا تعویض پانسمان می توانید آن را برای مدت کوتاهی از تن خارج کنید. پس از این دوره اولیه، جراح ممکن است توصیه کند که برای ۱ تا ۲ ماه دیگر، گن را در طول روز استفاده کنید تا به فرم دهی نهایی و کاهش تورم کمک کند. مدت زمان دقیق استفاده از گن توسط جراح و بر اساس روند بهبودی شما تعیین می شود.

چه مدت بعد از عمل ابدومینوپلاستی می توان ورزش کرد؟

بازگشت به فعالیت های ورزشی باید تدریجی و با مشورت جراح باشد. پیاده روی آهسته و سبک از همان روزهای اول پس از عمل برای جلوگیری از لخته شدن خون توصیه می شود. اما انجام ورزش های سنگین، بلند کردن اجسام سنگین و فعالیت هایی که به عضلات شکم فشار وارد می کنند، برای حداقل ۲ تا ۳ ماه پس از جراحی ممنوع است. پس از این مدت و با تأیید جراح، می توانید به تدریج فعالیت های ورزشی خود را از سر بگیرید.

آیا عمل ابدو (ابدومینوپلاستی) برای کاهش وزن است؟

خیر، عمل ابدومینوپلاستی (تامی تاک) یک روش برای کاهش وزن نیست. هدف اصلی این جراحی برداشتن پوست و چربی اضافی و سفت کردن عضلات شکم برای بهبود کانتور و فرم دهی بدن است. افرادی که کاندید این عمل هستند، باید قبلاً وزن خود را کاهش داده و به وزن ثابتی رسیده باشند. میزان کاهش وزن پس از ابدومینوپلاستی معمولاً جزئی است و بیشتر به دلیل برداشتن پوست و چربی اضافی است تا کاهش چربی کلی بدن.

جای بخیه بعد از ابدو باقی می ماند؟

بله، پس از عمل ابدومینوپلاستی، جای برش جراحی به صورت یک خط باریک و بلند در ناحیه پایین شکم (بالای خط بیکینی) و همچنین اسکاری در اطراف ناف باقی می ماند. اگرچه این اسکارها در ابتدا قرمز و برجسته هستند، اما با گذشت زمان (حدود ۹ تا ۱۸ ماه) به تدریج کمرنگ تر، نرم تر و صاف تر می شوند و کمتر قابل مشاهده خواهند بود. با مراقبت های صحیح پس از عمل و استفاده از پمادهای مخصوص، می توان به بهبود ظاهر اسکار کمک کرد، اما به طور کامل از بین نمی روند.

نتیجه گیری

عمل ابدومینوپلاستی، با توانایی چشمگیر خود در برداشتن پوست و چربی اضافی و سفت کردن عضلات جدار شکم، راهکاری مؤثر برای دستیابی به شکمی صاف تر و متناسب تر است. این جراحی، به خصوص برای افرادی که پس از بارداری، کاهش وزن شدید یا با افزایش سن دچار افتادگی و شل شدگی پوست و عضلات شکم شده اند، می تواند اعتماد به نفس و کیفیت زندگی را بهبود بخشد. انتخاب نوع مناسب ابدومینوپلاستی و انتخاب جراح ماهر و باتجربه، دو عامل کلیدی در موفقیت آمیز بودن این فرآیند هستند. همچنین، رعایت دقیق مراقبت های قبل و بعد از عمل، از جمله حفظ وزن ثابت و پیروی از یک سبک زندگی سالم، برای تضمین ماندگاری نتایج و به حداقل رساندن عوارض احتمالی حیاتی است. با تصمیم گیری آگاهانه و پایبندی به توصیه های پزشکی، می توان از مزایای طولانی مدت جراحی زیبایی شکم بهره مند شد و به ظاهری ایده آل دست یافت.

برای ارزیابی دقیق شرایط خود و دریافت مشاوره تخصصی در مورد عمل ابدومینوپلاستی، توصیه می شود با متخصصین مجرب ما تماس حاصل فرمایید. می توانید جهت رزرو وقت مشاوره حضوری یا آنلاین با کارشناسان ما ارتباط برقرار کنید و برنامه درمانی شخصی سازی شده ای را برای دستیابی به اهداف زیبایی خود دریافت نمایید.