شرایط گرفتن بچه از پرورشگاه سال ۱۴۰۱

شرایط گرفتن بچه از پرورشگاه در سال ۱۴۰۱ شامل داشتن تابعیت ایرانی، صلاحیت اخلاقی، سلامت جسم و روان، تمکن مالی و تعهد به تملیک بخشی از اموال در آینده به نفع کودک است. متقاضیان در اولویت بندی های مختلف از جمله زوجین بدون فرزند، زنان مجرد بالای ۳۰ سال و زوجین دارای فرزند قرار می گیرند که هر یک الزامات خاص خود را دارند. این فرآیند از طریق سامانه سازمان بهزیستی آغاز می شود و مراحل قانونی و مددکاری متعددی را در بر می گیرد.

فرزندخواندگی، اقدامی انسان دوستانه و ارزشمند است که نقش بسزایی در ساختن آینده ای روشن برای کودکان نیازمند و تحقق آرزوی فرزندآوری برای بسیاری از خانواده ها ایفا می کند. سازمان بهزیستی کشور، به عنوان نهاد مسئول در این حوزه، بستری قانونی و اجرایی را برای این امر فراهم آورده است. این مقاله با تمرکز بر شرایط گرفتن بچه از پرورشگاه سال ۱۴۰۱ و با در نظر گرفتن به روزرسانی های قانونی و اجرایی تا سال ۱۴۰۴، یک راهنمای جامع و دقیق را برای تمامی متقاضیان فرزندخواندگی ارائه می دهد. هدف از این نوشتار، تبیین دقیق مراحل، الزامات قانونی و ملاحظات مهم روان شناختی است تا متقاضیان با دیدگاهی شفاف و آگاهانه، گام در این مسیر پربرکت نهند و با اتکا به اطلاعات موثق و مستند، فرآیند فرزندخواندگی را با موفقیت طی کنند.

فرزندخواندگی چیست؟ (تعریف حقوقی و مبانی قانونی)

مفهوم فرزندخواندگی در نظام حقوقی ایران، به معنای ایجاد یک رابطه حقوقی و عاطفی شبیه به رابطه والد و فرزندی بین فرد یا زوجین متقاضی و کودکی است که از والدین اصلی خود محروم یا تحت سرپرستی سازمان بهزیستی قرار دارد. این رابطه، با هدف تأمین نیازهای عاطفی، تربیتی و مادی کودک و تضمین آینده ای باثبات برای او، به واسطه حکم دادگاه و با نظارت سازمان بهزیستی برقرار می شود. لازم به ذکر است که در قوانین ایران، اصطلاح دقیق تر برای این فرآیند، سرپرستی است و مفاهیم آن با فرزندخواندگی در برخی نظام های حقوقی دیگر که رابطه نسبی را نیز ایجاد می کند، تفاوت هایی دارد.

سند بالادستی و محور اصلی قوانین فرزندخواندگی در ایران، قانون حمایت از کودکان و نوجوانان بی سرپرست و بدسرپرست مصوب سال ۱۳۹۲ و آیین نامه های اجرایی آن است. این قانون، جایگزین قوانین پیشین شده و با توسعه دامنه شمول خود، حمایت از کودکان و نوجوانان بدسرپرست (یعنی آنهایی که والدین یا سرپرست قانونی دارند اما قادر به نگهداری صحیح از آن ها نیستند) را نیز در بر می گیرد. پیش از این قانون، تنها کودکان بی سرپرست (فاقد پدر، مادر و جد پدری) مشمول فرآیند سرپرستی بودند. قانون مدنی ایران نیز با توجه به مبانی فقه اسلامی، اصل فرزندخواندگی را به معنای ایجاد رابطه نسبی به رسمیت نمی شناسد، اما مفاد قانون حمایت از کودکان و نوجوانان بی سرپرست و بدسرپرست، بستری برای ایجاد رابطه سرپرستی فراهم آورده تا مصالح عالیه کودک تأمین شود. این چارچوب حقوقی، با دقت و وسواس خاصی طراحی شده تا از حقوق کودکان حفاظت کرده و بستری امن برای رشد و بالندگی آن ها فراهم آورد.

شرایط عمومی و اساسی گرفتن بچه از پرورشگاه (مشترک برای تمامی متقاضیان)

متقاضیان گرفتن بچه از پرورشگاه سال ۱۴۰۱ و سال های پس از آن، باید دارای یک سری شرایط عمومی و اساسی باشند که این شرایط برای تمامی گروه های متقاضی (زوجین بدون فرزند، زنان مجرد و زوجین دارای فرزند) یکسان است. این موارد با هدف تضمین محیطی امن، پایدار و مناسب برای رشد و تربیت کودک تعیین شده اند و توسط سازمان بهزیستی و مراجع قضایی به دقت مورد بررسی قرار می گیرند.

تابعیت و دین

متقاضیان فرزندخواندگی باید دارای تابعیت ایرانی باشند. همچنین، اعتقاد به یکی از ادیان رسمی کشور (اسلام، مسیحیت، یهود و زرتشت) الزامی است. این شرط، تضمین کننده تربیت کودک در بستر فرهنگی و دینی جامعه است.

صلاحیت اخلاقی و قضایی

دارا بودن صلاحیت اخلاقی و عدم سابقه محکومیت کیفری مؤثر از جمله شروط مهم است. این بدان معناست که متقاضی نباید دارای سوءپیشینه کیفری باشد که بر اساس قوانین، مانع از ایفای نقش سرپرستی شود. تأیید صلاحیت اخلاقی از طریق تحقیقات مددکاری و مراجعات محلی انجام می شود.

سلامت جسم و روان

این شرط از اهمیت ویژه ای برخوردار است و شامل چندین جنبه می شود:

• عدم ابتلا به بیماری های واگیر، صعب العلاج و جنون: متقاضیان نباید به بیماری های جسمی یا روانی مبتلا باشند که توانایی نگهداری از کودک را تحت تأثیر قرار دهد یا خطری برای سلامت کودک ایجاد کند.
• عدم اعتیاد: عدم اعتیاد به مواد مخدر، روان گردان و الکل، از شروط ضروری برای تأیید صلاحیت سرپرستان است. این موضوع از طریق آزمایشات پزشکی و بررسی های مددکاری تأیید می شود.
• توضیح فرآیند تأییدیه پزشکی و پزشکی قانونی: برای تأیید این شرایط، متقاضیان ملزم به مراجعه به مراکز پزشکی مورد تأیید بهزیستی و پزشکی قانونی هستند تا سلامت جسمی و روانی آن ها به دقت ارزیابی و گواهی های لازم صادر شود.

تمکن مالی و بیمه

توانایی مالی برای تأمین تمامی هزینه های زندگی، تربیت، تحصیل و بهداشت کودک از دیگر شروط است. این تمکن مالی باید به اندازه ای باشد که کودک در رفاه و آرامش کامل رشد کند و نیازی به دغدغه های مالی نداشته باشد.

بر اساس توضیحات رسمی سازمان بهزیستی، لزوم «تعهد کتبی» به تملیک بخشی از اموال در آینده به نفع کودک مطرح است، نه تملیک فوری ملک و دارایی. این تعهد، تضمینی برای آینده مالی فرزندخوانده محسوب می شود.

علاوه بر این، متقاضیان باید دارای بیمه پایه باشند تا بتوانند کودک را تحت پوشش بیمه تکمیلی قرار دهند و از خدمات درمانی لازم بهره مند شوند.

این شرایط عمومی، ستون فقرات فرآیند فرزندخواندگی را تشکیل می دهند و رعایت دقیق آن ها برای تمامی متقاضیان الزامی است. هدف نهایی، تضمین بهترین شرایط ممکن برای کودک است تا در آغوش یک خانواده مطمئن و مهربان، آینده ای روشن و پر امید را تجربه کند.

اولویت بندی متقاضیان و شرایط اختصاصی هر گروه

سازمان بهزیستی کشور، برای مدیریت تقاضاهای متعدد فرزندخواندگی و اطمینان از قرار گرفتن کودکان در بهترین و مناسب ترین خانواده ها، یک سیستم اولویت بندی تعریف کرده است. این اولویت بندی در سال ۱۴۰۱ نیز معتبر بوده و با تغییرات جزئی در سال های پس از آن، همچنان چارچوب اصلی را تشکیل می دهد. در ادامه، شرایط اختصاصی هر گروه از متقاضیان تشریح می شود:

اولویت اول: زوجین فاقد فرزند

این گروه در بالاترین اولویت برای فرزندخواندگی قرار دارند و بخش عمده متقاضیان را شامل می شوند. شرایط اختصاصی آن ها عبارت است از:

• گذشت حداقل ۵ سال از تاریخ ازدواج و عدم فرزندآوری: این شرط به منظور اطمینان از تلاش کافی زوجین برای فرزندآوری بیولوژیک و پایداری زندگی مشترک آن هاست.
• ارائه گواهی پزشکی قانونی مبنی بر عدم توانایی بارداری: در صورتی که زوجین پیش از گذشت ۵ سال از ازدواج، با گواهی پزشکی قانونی عدم توانایی برای بارداری را اثبات کنند، می توانند برای فرزندخواندگی اقدام نمایند.
• حداقل سن یکی از زوجین بیش از ۳۰ سال: این شرط به منظور اطمینان از بلوغ و پختگی کافی برای تربیت فرزند تعیین شده است.
• دائمی بودن عقد ازدواج: زوجین باید دارای عقد ازدواج دائم باشند.

اولویت دوم: زنان و دختران مجرد فاقد شوهر

لایحه جدید فرزندخواندگی و بخشنامه های اخیر، امکان سرپرستی فرزند برای زنان و دختران مجرد را نیز فراهم آورده که اقدامی مهم در راستای تأمین نیازهای کودکان نیازمند و حمایت از این قشر از متقاضیان است. شرایط اختصاصی این گروه شامل:

• حداقل سن بالای ۳۰ سال: مانند زوجین، این شرط نیز بر بلوغ و پختگی تأکید دارد.
• صرفاً امکان پذیرش فرزند دختر: متقاضیان مجرد، تنها مجاز به پذیرش سرپرستی فرزند دختر هستند. مگر در موارد خاص خویشاوندی مانند سرپرستی خواهرزاده یا برادرزاده.
• داشتن منزل مسکونی مستقل: متقاضی باید دارای منزل مسکونی مستقل (ملکی یا استیجاری) باشد. در صورت زندگی با اعضای خانواده، وجود امکانات رفاهی مناسب و بررسی وضعیت خانواده توسط مددکار ضروری است.

اولویت سوم: زوجین دارای فرزند

زوجینی که پیش از این صاحب فرزند بیولوژیک بوده اند، در اولویت سوم قرار می گیرند. این گروه نیز می توانند با هدف کمک به کودکان نیازمند و گسترش خانواده خود، برای فرزندخواندگی اقدام کنند. شرایط اختصاصی آن ها عبارت است از:

• دائمی بودن عقد ازدواج: مانند سایر گروه ها، عقد ازدواج باید دائم باشد.
• رعایت تناسب سنی بین فرزندخوانده و فرزندان بیولوژیکی: به منظور حفظ پویایی و تعادل خانواده، تناسب سنی میان فرزندخوانده و سایر فرزندان در نظر گرفته می شود.
• معمولاً پذیرش یک فرزندخوانده: در اغلب موارد، به زوجین دارای فرزند، سرپرستی یک فرزندخوانده واگذار می شود، مگر در شرایط خاص مانند تقاضا برای خواهر و برادر بودن کودکان مورد تقاضا.
• حداقل سن یکی از زوجین بیش از ۳۰ سال: این شرط برای اطمینان از توانایی تربیت و مراقبت مناسب از فرزند برقرار است.

لایحه جدید و انعطاف پذیری قوانین

اشاره به پیشنهادها و بخشنامه های جدید نشان می دهد که قوانین فرزندخواندگی در حال به روزرسانی و انعطاف پذیری بیشتر هستند. این تغییرات ممکن است اولویت بندی ها را منعطف تر کرده و شرایط را برای گروه هایی مانند زوجین دارای یک فرزند (که امکان فرزندآوری مجدد ندارند) نیز فراهم آورده باشد. این تحولات با هدف گسترش دامنه حمایت از کودکان و تسهیل فرآیند برای خانواده های واجد شرایط صورت می گیرد.

نحوه و مراحل ثبت نام فرزندخواندگی (گام به گام تا سرپرستی دائم)

فرآیند ثبت نام فرزندخواندگی بهزیستی ۱۴۰۱ و سال های بعدی، یک مسیر چند مرحله ای است که از ثبت نام آنلاین آغاز شده و با صدور حکم سرپرستی دائم به پایان می رسد. هر یک از این گام ها نیازمند دقت و پیگیری متقاضیان است.

گام ۱: ثبت نام آنلاین در سامانه فرزندخواندگی بهزیستی

اولین گام برای تمامی متقاضیان، ثبت نام در سامانه اینترنتی سازمان بهزیستی است. این سامانه به آدرس adoption.behzisti.net در دسترس است. متقاضیان باید با ایجاد حساب کاربری، قوانین و مقررات فرزندخواندگی را مطالعه کرده، کشور محل زندگی و نوع خانواده خود (زوجین بدون فرزند، زنان مجرد یا زوجین دارای فرزند) را انتخاب کنند. پس از وارد کردن اطلاعات تماس و هویتی اولیه، یک کد پیگیری دریافت خواهند کرد که برای مراحل بعدی ضروری است.

گام ۲: ارائه و بارگذاری مدارک لازم

پس از ثبت نام اولیه، متقاضیان باید مدارک مورد نیاز را جمع آوری و در سامانه بارگذاری کنند. این مدارک شامل موارد زیر است:

• کارت ملی و شناسنامه متقاضیان
• سند ازدواج (برای زوجین)
• گواهی اشتغال به کار یا مدرک مثبت درآمد (مانند حکم کارگزینی، فیش حقوقی یا جواز کسب)
• گواهی پزشکی قانونی و گواهی پزشک متخصص زنان و زایمان (برای زوجین فاقد فرزند، مبنی بر عدم توانایی بارداری)
• کارت پایان خدمت یا کارت معافیت (برای آقایان)
• گواهی عدم سوءپیشینه کیفری
• تصاویر برابر اصل شده کلیه مدارک فوق

دقت در برابر اصل کردن و بارگذاری صحیح این مدارک، از اهمیت بالایی برخوردار است و از تأخیر در روند کار جلوگیری می کند.

گام ۳: مصاحبه و بررسی های مددکاری و روانشناسی

پس از بررسی مدارک، متقاضیان به مصاحبه در اداره بهزیستی دعوت می شوند. در این مرحله، مددکاران بهزیستی با بازدید از منزل متقاضیان، گزارشات دقیقی از وضعیت اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی، اخلاقی و مذهبی خانواده تهیه می کنند. علاوه بر این، فرآیند مشاوره های روان شناختی نیز در سه مرحله انجام می شود:

1. مشاوره اولیه فرزندپذیری: در مراحل اولیه تشکیل پرونده، برای ارزیابی آمادگی روانی و انتظارات خانواده.
2. مشاوره قبل از کمیته: شامل بررسی روان شناختی خانواده و ایجاد زمینه مناسب روانی برای پذیرش کودک.
3. مشاوره در دوره آزمایشی: برای آماده سازی خانواده و کودک جهت انطباق پذیری و حل مسائل احتمالی در طول دوره سرپرستی آزمایشی.

گام ۴: معرفی کودک و صدور قرار سرپرستی آزمایشی

پس از تأیید صلاحیت های لازم، سازمان بهزیستی بر اساس اولویت بندی ها و مشخصات درخواستی متقاضی، کودکی واجد شرایط را معرفی می کند. در صورت توافق، دادگاه خانواده قرار سرپرستی آزمایشی ۶ ماهه را صادر می نماید. این دوره آزمایشی بسیار حیاتی است؛ طی آن، مددکاران به صورت ماهانه بر وضعیت کودک و خانواده نظارت کرده و گزارشات لازم را تهیه می کنند تا از حسن انطباق کودک با محیط جدید و توانایی خانواده در نگهداری از او اطمینان حاصل شود.

گام ۵: صدور حکم سرپرستی دائم و شناسنامه جدید

با موفقیت آمیز بودن دوره سرپرستی آزمایشی و تأیید نهایی صلاحیت خانواده توسط بهزیستی، متقاضیان می توانند درخواست صدور حکم سرپرستی دائم را به دادگاه ارائه دهند. قاضی دادگاه پس از بررسی گزارشات و اطمینان از مصلحت کودک، حکم سرپرستی دائم را صادر می کند. این حکم به اداره ثبت احوال و بهزیستی ابلاغ می شود. اداره ثبت احوال بر اساس این حکم، شناسنامه جدیدی برای فرزندخوانده صادر می کند که در آن نام و نام خانوادگی سرپرستان به عنوان والدین ثبت می شود. نام و نام خانوادگی والدین اصلی کودک (در صورت مشخص بودن) نیز در قسمت توضیحات شناسنامه درج می گردد تا حقوق قانونی کودک و اصالت هویتی وی حفظ شود.

مسائل حقوقی و ملاحظات مهم در فرزندخواندگی

فرزندخواندگی علاوه بر ابعاد عاطفی و اجتماعی، دارای جنبه های حقوقی پیچیده ای است که آگاهی از آن ها برای متقاضیان ضروری است. شناخت این ملاحظات به خانواده های فرزندپذیر کمک می کند تا با آمادگی کامل وارد این مسیر شوند.

وضعیت ارث فرزندخوانده

یکی از مهم ترین مسائل حقوقی، موضوع ارث فرزندخوانده است. مطابق قوانین جاری ایران که برگرفته از فقه اسلامی است، فرزندخوانده به طور طبیعی از سرپرستان ارث نمی برد، زیرا رابطه فرزندخواندگی به معنای ایجاد رابطه نسبی و خونی نیست. برای حل این مشکل و تأمین آینده مالی فرزندخوانده، سرپرستان می توانند و باید به نفع فرزندخوانده خود وصیت نامه تنظیم کنند. این وصیت نامه می تواند شامل تملیک بخشی از اموال (تا یک سوم) به نفع فرزندخوانده باشد. همچنین، سرپرستان می توانند در طول حیات خود، اموالی را به صورت هبه یا صلح عمری به نام فرزندخوانده منتقل کنند.

حضانت فرزندخوانده بعد از طلاق سرپرستان

در صورت بروز اختلاف یا طلاق میان سرپرستان فرزندخوانده، دادگاه خانواده با در نظر گرفتن مصلحت عالیه کودک و شرایط هر یک از طرفین، در مورد حضانت تصمیم گیری می کند. این تصمیم گیری ممکن است با اولویت های حضانت فرزندان بیولوژیک تفاوت داشته باشد، اما همواره تلاش می شود تا کمترین آسیب به کودک وارد شود. به طور معمول، اگر فرزندخوانده دختر باشد، اولویت حضانت ممکن است با مادرخوانده باشد، اما این موضوع به صلاحدید قاضی و گزارش مددکاران بستگی دارد.

حق ملاقات والدین بیولوژیکی (در صورت وجود)

در مواردی که والدین بیولوژیکی کودک شناسایی شده اند و حق ملاقات آن ها توسط دادگاه سلب نشده است، ممکن است برای آن ها حق ملاقات با فرزند تعیین شود. این ملاقات ها تحت نظارت سازمان بهزیستی و با رعایت شرایط خاصی انجام می شود تا به مصلحت و سلامت روانی کودک لطمه ای وارد نشود. هدف این است که رابطه عاطفی کودک با خانواده جدید تثبیت شده و در عین حال، در صورت صلاحدید، از قطع کامل ارتباط کودک با ریشه های خود جلوگیری شود.

نقش وکیل در فرآیند فرزندخواندگی

با توجه به پیچیدگی های حقوقی و مراحل اداری فرزندخواندگی، بهره گیری از خدمات وکیل متخصص می تواند فرآیند را برای متقاضیان به طور قابل توجهی تسریع و تسهیل کند. یک وکیل آگاه می تواند در تهیه مدارک، تنظیم درخواست ها، پیگیری پرونده در دادگاه، و نیز در مشاوره حقوقی مربوط به مسائلی مانند ارث و حضانت، راهنمایی های ارزشمندی ارائه دهد. حضور وکیل، اطمینان از رعایت تمامی جوانب قانونی و جلوگیری از بروز اشتباهات احتمالی را افزایش می دهد.

سوالات متداول

در فرآیند گرفتن بچه از پرورشگاه سال ۱۴۰۱ و سال های پس از آن، سوالات متداولی برای متقاضیان پیش می آید که پاسخ به آن ها می تواند ابهامات را رفع کرده و مسیر را شفاف تر سازد.

آیا سن خاصی برای فرزندخوانده وجود دارد؟

قانون حمایت از کودکان و نوجوانان بی سرپرست و بدسرپرست، امکان سرپرستی کودکان و نوجوانان تا سن ۱۶ سال را فراهم کرده است. این افزایش سن، فرصت های بیشتری را برای نوجوانان فراهم می آورد تا بتوانند در آغوش یک خانواده قرار گیرند. البته، تقاضا برای کودکان با سنین پایین تر معمولاً بیشتر است.

چگونه می توان فرزندخوانده را از شیرخوارگاه خاصی (مانند شیرخوارگاه آمنه) درخواست کرد؟

فرآیند درخواست فرزندخواندگی، به صورت متمرکز از طریق سامانه سازمان بهزیستی انجام می شود و متقاضیان نمی توانند مستقیماً از یک شیرخوارگاه خاص (مانند شیرخوارگاه آمنه) درخواست فرزند کنند. متقاضیان می توانند ترجیحات خود را (مانند سن، جنسیت و وضعیت سلامت کودک) در سامانه اعلام کنند و سازمان بهزیستی بر اساس اولویت ها و موجودی کودکان واجد شرایط در مراکز مختلف، کودک مناسب را معرفی خواهد کرد. تمامی کودکان نیازمند سرپرستی، ابتدا به مراکز بهزیستی (شیرخوارگاه ها یا مراکز نگهداری) سپرده می شوند و سپس از طریق سامانه و با نظر مددکاران و کمیته های تخصصی، به خانواده های واجد شرایط معرفی می گردند.

چرا فرآیند فرزندخواندگی طولانی می شود؟

طولانی شدن فرآیند فرزندخواندگی می تواند دلایل متعددی داشته باشد. یکی از اصلی ترین دلایل، تقاضای بسیار زیاد برای کودکان دختر در سنین پایین (به ویژه زیر ۵ سال) است. با توجه به اینکه تعداد کودکان واجد شرایط در این رده سنی محدودتر است، صف انتظار برای این گروه از کودکان طولانی تر می شود. علاوه بر این، فرآیند دقیق بررسی صلاحیت ها، مشاوره های روان شناختی، بازدید منزل و مراحل قضایی، زمان بر است. سازمان بهزیستی با حساسیت بالا این مراحل را طی می کند تا از سلامت و مصلحت کودک اطمینان کامل حاصل شود.

اگر کودک رها شده یا بدسرپرستی را مشاهده کنیم، چه باید کرد؟

در صورت مشاهده کودک رها شده یا بدسرپرستی، ضروری است که بلافاصله با اورژانس اجتماعی بهزیستی (شماره ۱۲۳) تماس گرفته شود. همچنین، می توان به مراجع قضایی یا نیروی انتظامی اطلاع داد. این نهادها مسئولیت حمایت از این کودکان را بر عهده دارند و با ورود به موقع، از آسیب های احتمالی به کودک جلوگیری می کنند. این اقدام می تواند اولین گام برای قرار گرفتن کودک در مسیر سرپرستی قانونی و یافتن یک خانواده امن باشد.

آیا اجباری برای گفتن حقیقت به فرزندخوانده وجود دارد؟

سازمان بهزیستی و مشاوران روان شناسی تأکید فراوانی بر اهمیت گفتن حقیقت به فرزندخوانده در مورد سرپرستی وی دارند. پنهان کردن این موضوع می تواند در آینده منجر به بحران های هویتی، مشکلات عاطفی و سلب اعتماد بین کودک و سرپرستان شود. مشاوره های تخصصی بهزیستی به خانواده ها کمک می کنند تا با انتخاب زمان و روش مناسب و متناسب با سن و درک کودک، این حقیقت را به او بازگو کنند. معمولاً توصیه می شود این موضوع در سنین پایین و به تدریج و با زبانی ساده و حمایتی بیان شود تا کودک آن را به عنوان بخشی از هویت خود بپذیرد.

نظر بهزیستی در مورد زندگی متقاضیان فرزندپذیری در منزل استیجاری چیست؟

مستأجر بودن متقاضیان، به خودی خود مانعی برای فرزندخواندگی نیست. آنچه اهمیت دارد، توانایی مالی و تأمین نیازهای کودک است. سازمان بهزیستی به این موضوع توجه می کند که خانواده فرزندپذیر، صرف نظر از مالکیت یا استیجاری بودن منزل، توانایی فراهم آوردن یک محیط امن، پایدار و با امکانات رفاهی مناسب را برای کودک داشته باشد. گزارش های مددکاری در بازدید از منزل، این جنبه ها را به دقت بررسی می کنند تا اطمینان حاصل شود که کودک در شرایط مطلوب زندگی خواهد کرد.

سخن پایانی: مسئولیت پذیری و عشق، ستون های خانواده فرزندپذیر

فرزندخواندگی، فراتر از یک فرآیند حقوقی و اداری، تجلی عمیقی از عشق، ایثار و مسئولیت پذیری است. این مسیر، فرصتی یگانه برای خانواده هایی است که آرزوی داشتن فرزند را در دل دارند و در عین حال، می توانند سرنوشت کودکی نیازمند را دگرگون سازند. شرایط گرفتن بچه از پرورشگاه سال ۱۴۰۱ و قوانین به روزرسانی شده در سال های اخیر، همگی با هدف تضمین بالاترین سطح حمایت از کودکان و تسهیل این فرآیند مقدس برای خانواده های واجد شرایط تدوین شده اند.

مسئولیت پذیری در قبال یک زندگی جدید، از جنبه های مادی و تربیتی گرفته تا تأمین نیازهای عاطفی و روان شناختی، سنگ بنای یک خانواده فرزندپذیر موفق است. این تعهد، ضامن رشد و بالندگی کودک در محیطی امن و سرشار از محبت خواهد بود. از خانواده ها دعوت می شود تا با آگاهی از تمامی جوانب این فرآیند و با قلبی مملو از عشق و آمادگی، گام در این راه بگذارند و با پذیرش سرپرستی یک کودک، نه تنها آینده ای روشن برای او بنا نهند، بلکه خود نیز تجربه ای بی نظیر از بخشش و رضایت را زندگی کنند. سازمان بهزیستی و تمامی نهادهای مرتبط، در این مسیر، همراه و پشتیبان خانواده ها خواهند بود تا آغوشی گرم و امن برای کودکان سرزمینمان فراهم آید.