بر اساس تحقیقات جدید، سالمندانی که بعد از فعالیت‌هایی مانند کار‌های سبک خانه یا پیاده روی ۳۰ دقیقه‌ای احساس خستگی می‌کنند، ممکن است در سه سال آینده در معرض خطر مرگ قرار بگیرند.
دانشمندان دانشگاه پیتسبورگ دریافتند که افراد مسن تری که پس از انجام فعالیت‌های فیزیکی سطوح بالایی از خستگی را تجربه می‌کنند، در مقایسه با همسالان خود که خستگی کمتری را تجربه می‌کنند، دو برابر بیشتر در معرض خطر مرگ در سه سال آینده هستند.
پژوهشگران این مطالعات می‌گویند این اولین تحقیقی است که به بررسی ارتباط بین خستگی و مرگ و میر می‌پردازد. این تیم با استفاده از مقیاس جدید خستگی پذیری پیتسبورگ، خستگی را پس از فعالیت‌ها اندازه گیری کردند.
نانسی دبلیو گلین (Nancy W. Glynn) سرپرست تیم تحقیق و استادیار دپارتمان اپیدمیولوژی در دانشکده تحصیلات تکمیلی پیت، می‌گوید: امیدوارم یافته‌های ما مشوقی برای پایبندی به اهداف ورزشی باشد. تحقیقات قبلی نشان می‌دهد که فعالیت بدنی بیشتر می‌تواند خستگی فرد را کاهش دهد. مطالعه ما اولین مطالعه‌ای است که خستگی شدید فیزیکی را با مرگ زودرس مرتبط می‌کند. برعکس، پژوهش‌ها نشان می‌دهد که حرکت بیشتر نشان دهنده انرژی بیشتر و طول عمر بیشتر است.
بیش از ۲۹۰۰ سالمند بالای ۶۰ سال در این مطالعه شرکت کردند و در مقیاس یک تا پنج درجه بندی کردند که معمولاً پس از فعالیت‌های مختلف چقدر احساس خستگی می‌کنند. برخی از فعالیت‌های مورد بررسی در این نظرسنجی شامل پیاده روی ۳۰ دقیقه‌ای آرام، کار‌های سبک خانه و باغبانی سنگین بود.
پس از ردیابی نتایج سلامت و مرگ و میر در میان شرکت کنندگان به مدت تقریباً سه سال، و در نظر گرفتن عوامل مختلف دیگری مانند سلامت روان، سن و جنسیت که ممکن است خطر مرگ و میر را افزایش دهند، محققان به نتایج قابل توجهی رسیدند. به طور خاص، بزرگسالانی که ۲۵ امتیاز یا بالاتر در مقیاس خستگی پذیری به دست آوردند، ۲/۳ برابر بیشتر از سایرین که امتیاز کمتر از ۲۵ کسب کردند، در ۲/۷ سال آینده جان خود را از دست دادند.
دکتر گلین توضیح می‌دهد: تحقیقاتی وجود دارد که نشان می‌دهد افرادی که فعالیت بدنی خود را افزایش می‌دهند می‌توانند امتیاز خستگی خود را کاهش دهند و یکی از بهترین راه‌ها برای افزایش فعالیت بدنی با تعیین اهداف قابل کنترل و شروع یک برنامه منظم مانند پیاده روی یا ورزش برنامه ریزی شده است.
این پژوهشگر در انتها می‌افزاید، با کاهش خستگی، احساسات افراد تغییر کرده و به طور بالقوه آن‌ها را برای انجام کار‌های بیشتر تشویق می‌کند.