ترس والدین از بازی با فرزندان خود

بازی والدین با فرزند (15 ایده جالب)

در حالی که کودکان برای بازی به تنهایی و با کودکان دیگر بدون مداخله بزرگسالان به زمان نیاز دارند، تحقیقات نشان می دهد که زمان بازی با والدین نیز مهم است. بچه ها هوس وقت گذاشتن با والدین را دارند. به آنها احساس خاص بودن می دهد. در حالی که کودکان برای بازی به تنهایی و با کودکان دیگر بدون مداخله بزرگسالان به زمان نیاز دارند، تحقیقات نشان می دهد که زمان بازی با والدین نیز مهم است. بچه ها هوس وقت گذاشتن با والدین را دارند. به آنها احساس خاص بودن می دهد.

والدین تشویق می شوند زمانی را برای بازی کردن با فرزندان خود به طور منظم پیدا کنند. این باید شامل یک به یک با هر کودک و زمان گروهی با همه بزرگسالان و بچه های خانه باشد. اگر یک والدین مجرد هستید یا تک فرزند دارید، گهگاه از خانواده یا دوستان خود برای بازی دعوت کنید. در بازی وانمودی، به کودک اجازه دهید موضوع را توسعه دهد. وارد دنیای آنها شوید بذار باهاش ​​برن سوال بپرس. بازی در کنار. در کنار آنها احمق باشید و لذت ببرید. جهت دریافت لیست قیمت لباس پلیس نیروی انتظامی، لباس پلیس نیروی انتظامی بچه گانه و لباس پلیس می توانید به سایت آسنا شاپ مراجعه نمایید.

به گفته متخصص تغذیه از یادگیری های کاربردی برای کودکان است. با کمک بازی زبان را به او یاد دهید.

از تحریک بیش از حد خودداری کنید. بدانید چه زمانی زمان توقف فرا رسیده است. همچنین، در صورت لزوم، والدین می‌توانند از عروسک‌های عروسکی یا عروسک‌های عروسکی برای نمایش موقعیت‌های واقعی زندگی استفاده کنند که می‌تواند حل مسئله یا مهارت‌های اجتماعی را آموزش دهد. اجازه دهید عروسک راه اشتباهی را برای مدیریت یک موقعیت نشان دهد. سپس، همراه با نظرات کودک، راه بهتری را ارائه دهید. پس از آن، اجازه دهید کودک همین کار را انجام دهد.

امکانات بیشتر:

    در فضای باز بازی کنید. پرتاب توپ. بچه ها را روی تاب فشار دهید. کیک های گلی درست کنید. به پیاده روی در اطراف محله بروید. در حیاط خلوت خود در طبیعت قدم بزنید.

    بازی – بازی با ورق – بازی های رومیزی – بازی های بچه های احمقانه و حواس پرت. به آنها کمک کنید تا یاد بگیرند که به نوبت، چگونه برنده شوند و چگونه ببازند. آنها را تحسین کنید. آنها را تشویق کنید. با آنها بخند

    با هم در یک پروژه صنایع دستی شرکت کنید. به صورت خانوادگی یک پازل بسازید. کوکی ها را بپزید. نقاشی بکش.

    با هم موسیقی گوش کنید. همراه آواز بخوان سازهای ریتم را همراه با موسیقی بنوازید. گیتار یا کیبورد را بیرون بیاورید و موسیقی بسازید.

    با هم کتاب بخوانید. سوال بپرس. از آنها بخواهید داستان را تغییر دهند یا داستان جدیدی بسازند.

    با هم فیلم تماشا کنید. دریابید که آنها چه چیزی را دوست داشتند – چه احساسی داشتند. علایق کودک را کشف کنید. در مورد هر محتوای آزاردهنده اعم از گفتار یا عمل نظر دهید و در مورد آن بحث کنید.

    بازی های کودکانه مانند: دنبال رهبر – حدس بزنید من چیست؟ – قایم باشک

به نقل از بهترین روانپزشک تهران وقتی بچه‌ها نیازشان را نشان می‌دهند یا درخواست می‌کنند، به آنها کمک کنید. از آن به عنوان زمانی برای آموزش استفاده کنید:

• صبر
• حل مشکل
• مهارتهای اجتماعی
• خلاقیت

بازی با بچه ها باعث ایجاد پیوندی می شود که برای همیشه ماندگار خواهد بود. به کودک این امکان را می دهد که بداند او را دوست دارند و از او قدردانی می کنند. در را برای به اشتراک گذاشتن مشکلات و نگرانی ها در صورت نیاز باز می کند. این به والدین کمک می کند تا منحصر به فرد بودن هر کودک را بشناسند. همچنین برای والدینی که بیش از حد کار می کنند، استرس را کاهش می دهد.

فعالیت های خانوادگی برای کل خانواده عالی است. آنها به ایجاد پیوندهای خانوادگی قوی کمک می کنند که می تواند مادام العمر باشد. می توان گفت خانواده ای که با هم بازی می کنند با هم می مانند. آنها همچنین بیشتر همکاری می کنند، حمایت می کنند و ارتباطات بازتری دارند. این ویژگی‌ها با افزایش عزت نفس، مهارت‌های اجتماعی و حس ارتباط که به بچه‌ها و نوجوانان کمک می‌کند در هنگام مواجهه با مشکلات و وسوسه‌ها، قضاوت خوبی داشته باشند، سود زیادی به بار می‌آورند.

شب بازی خانوادگی:

در اینجا یک سنت عالی وجود دارد که شروع آن آسان است. یک شب را انتخاب کنید و آن را شب بازی خانوادگی بسازید. به تدریج بازی هایی را اضافه کنید که می توانند برای کل خانواده سرگرم کننده باشند. به نوبت بازی را برای بازی انتخاب کنید. مطمئن شوید که بازی ها برای جوان ترین بازیکن مناسب هستند.

شیطنت و بازی گوشی زیاد کودکان: علت، نقش والدین و رفتار درمانی

در اکثر خانواده ها یکی از فرزندان به همه چیز علاقه دارد. این کودکان فقط بازیگوش هستند و معمولاً انرژی زیادی دارند. متأسفانه امروزه در جامعه به این کودکان ADD یا ADHD گفته میشود. معمولاً ۹۰ درصد از کودکانی که این وضعیت را دارند صرفاً پرانرژی هستند و والدین آنها نمیدانند چگونه یا نمیخواهند با انرژی اضافی آنها کنار بیایند. کودکانی که انرژی بیش از حدی دارند اگر فعالیت نداشته باشند کسل میشوند. همانطور که میدانید کسالت بیش از حد کودکان را دچار مشکل میکند. ما توصیه میکنیم در طول روز کودک را با فعالیت های مختلف سرگرم کنید.

چرا کودکان بد رفتاری میکنند؟

اگر والدین دلیل بد رفتاری فرزند خود را بدانند به احتمال زیاد وسیله ای را برای کاهش بد رفتاری او انتخاب میکنند اگر قابلمه در حال جوشیدن باشد بستن در قابلمه بهترین راه حل نیست بلکه برای حل این مشکل باید حرارات زیر قابلمه را کم یا خاموش کنید. اگر والدین بتوانند دلیل بد رفتاری کودک را برطرف کنند قطعاً در حل مشکلات رفتاری کودک موفق تر خواهند بود. رفتار بد کودکان دلیل دارد و پدر و مادر میتوانند در برخی موارد نقش یک کاراگاه را بازی کنند. چرا فرزند من این کار را کرد؟ او میخواهد چه کار کند؟

اگر این رفتار به طور اتفاقی از کودک سر زده باشد یا اگر کودک نمیدانست که این رفتار پسندیده نیست پس کار او بد رفتاری محسوب نمیشود.  بدرفتاری به معنای نافرمانی عمدی در حد معمول است. بچه با فرض اینکه نه بیمار باشد و نه از نظر جسمی خسته باشد به دلایل مختلفی ممکن است بدرفتاری کند. در ادامه به چند دلیل بد رفتاری کودکان اشاره میکنیم:

کودک به خاطر رفتار نادرست خود پاداش گرفته است

کودکان ممکن است بد رفتاری کنند چون برای این رفتار پاداش گرفته اند. هر کودکی نیاز به توجه دارد. گاهی اوقات تنها راهی که کودکان میتوانند توجه والدین پرمشغله خود را جلب کنند نافرمانی است. اگر والدین کودکان را به خاطر بد رفتاری مورد توجه قرار دهند رفتار اشتباه کودک بیشتر میشود. کودکانی که احساس میکنند نادیده گرفته شده اند برای جلب توجه والدین بد رفتاری میکنند حتی اگر این کار به معنای فریاد زدن، تمسخر یا کتک باشد.

تنبیه پاداشی برای کودکانی است که به شدت نیاز به توجه دارند. به عنوان مثال یکی از کودکان اغلب برادر کوچکتر خود را میزند و نیشگون میگیرد. این کار باعث عصبانیت مادر و مراقبت از فرزند میشود. متأسفانه این پدر و مادر خسته وقت کمی برای گذراندن با فرزند بزرگتر خود دارند. آنها به ندرت با او بازی میکنند، برایش کتاب میخوانند یا برای نشستن و صحبت کردن با او وقت میگذارند. والدینی که به طور اتفاقی به رفتار نادرست کودک پاداش میدهند به کودک یاد میدهند که رفتار بد او نتیجه دارد. پیشگیری و راهنمایی بهتر از تنبیه کودکان برای بد رفتاری است.

کودکان از رفتار های والدینشان تقلید میکنند

کودکان گاهی اوقات با تقلید رفتارهای والدین خود بد رفتاری میکنند. برای مثال یک کودک پیش دبستانی پرخاشگر، پدری داشت که از تنبیه بدنی استفاده میکرد. او پسرش را به خاطر همه چیز از گذاشتن یک اسباب بازی در اتاق نشیمن گرفته تا امتناع از انجام کاری کتک میزند. این کودک به ندرت یا شاید هرگز هیچ گونه نوازش یا تشویقی از طرف پدرش تجربه نکرده است. وقتی به مدرسه آمد به سادگی رفتارهای پدرش در درگیری را تقلید کرد.

اگر کاری که با کسی انجام میدهد را دوست ندارد او را میزند. پدر این کودک با رفتارهای خود به او یاد داد که دیگران را آزار دهد. اگر کودکان به خاطر تقلید از رفتاری که از والدینشان یاد گرفته اند تنبیه شوند گیج و عصبانی میشوند. کودکان به والدین نیاز دارند تا به آنها یاد دهند چه کاری انجام  دهند. تغییر رفتار به عنوان الگوی بهتری برای کودکان یک استراتژی مهم انضباطی است.

کودکان قصد دارند امتحان کنند که آیا والدینشان قوانین را اجرا میکنند یا خیر

گاهی اوقات کودکان با بدرفتاری قصد دارند والدین خود را امتحان کنند. کودکان ممکن است برای امتحان کردن واکنش والدین خود و بررسی مرزهای محدودیت های خود بد رفتاری کنند. محدودیت برای والدین چقدر مهم است؟ آیا والدین سر حرفی که میزنند می ایستند؟ کودکان به والدینی احترام میگذارند که محدودیت های معقول اما قاطعانه و پاسخ های محکم و منصفانه دارند. والدینی که نسبت به تعیین محدودیت ها بی تفاوت هستند یا فرزندان خود را مجبور به پذیرفتن حرف غیر منصفانه میکنند احترامشان نزد کودک کم می شود.