تیم فولاد خوزستان در این فصل لیگ برتر به معنای واقعی کلمه فاجعه بود. تیمی که ۵ سرمربی روی نیمکت خود دید و تا روز و دقیقه آخر یکی از کاندیدا‌های سقوط به لیگ یک بود.
در تمام طول این فصل فولاد یک ستاره داشت که اتفاقاً هم روز آخر کار را برای این تیم درآورد، ساسان انصاری کاپیتان فولاد که اتفاقاً با آمدن عبدالله ویسی به نیمکت ذخیره‌ها تبعید شد!
تا قبل از سه هفته پایانی که بازی‌ها به دلیل حساسیت همزمان برگزار می‌شد، ساسان انصاری با زدن ۴ گل و ساختن ۵ گل تنها ستاره فولاد بود. یعنی در پایان هفته بیست و هفتم فولاد با ۲۲ امتیاز در رتبه پانزدهم، تنها ۱۶ گل زده بود که انصاری روی ۹ گل – بیش از ۵۰ درصد گل‌ها – تاثیر مستقیم داشت. اوج کار کاپیتان فولاد هم در سه هفته پایانی بود، او که مثل یک قهرمان وارد شد و تیمش را در لیگ برتر نگه داشت.
ابتدا در هفته بیست و هشتم، انصاری سازنده تک گل پیروزی بخش فولاد بود. اولین برد با عبدالله ویسی مقابل ذوب آهن در اهواز و گلی که کولیبالی روی پاس درخشان انصاری زد.
سپس در هفته بیست و نهم فولاد دوباره در خانه میزبان بود. این بار بازی مقابل پیکان را تا دقیقه هشتم وقت‌های تلف شده برده بود، اما گل مساوی را خورد تا مسابقه ۲-۲ تمام شود. گل اول این مسابقه را لوکاس کاندیدو روی پاس ساسان انصاری زد؛ و بالاخره در بازی سرنوشت ساز آخر مقابل نساجی در قائمشهر، انصاری زننده تک گل ۳ امتیازی و پیروزی بخش فولاد بود تا به یمن این گل دیر هنگام فولاد ۲۹ امتیازی شده و در رتبه سیزدهم در لیگ برتر بماند.
جالب اینکه کاندیدو بدهی اش را به انصاری در این مسابقه داد، این بار او پاس گل را به ساسان داد. یعنی کاپیتان فولاد در سه مسابقه حساس آخر یک گل زد و دو گل ساخت تا تمام و کمال ستاره تعیین کننده فولاد در این فصل باشد.
انصاری در پایان فصل ۵ گل زد و ۷ گل ساخت تا در رتبه سوم گلسازان برتر قرار گیرد آن هم در یک تیم پایین جدولی که کلا ۲۰ گل در این فصل زد!