اسلوب حاکم بر توسعه نسلهای سلولی شبکههای ارتباطی سیار، روایتگر تجاری شدن هر نسل سلولی جدید پس از گذشت ۱۰ سال است و گذشتن از طول این بازه زمانی، ضمن خلق تجربیات جدید برای سرویسدهندگان ارتباطی، عموما بر سرعت دسترسی و کیفیت سرویس در سمت مصرفکنندگان نیز تأثیر مستقیم دارد.
به گزارش پرتال پارسی، نسلهای نوظهور ضمن به همراه داشتن چالشهای اجتماعی و کسبوکاری در بدو سرویسدهی، پیشرفتها و بهبودهایی را در سبک زندگی به ارمغان میآورند که در نهایت تبدیل به امضای آنها میشود.
نسل دو (۲G) معرفی شد تا خدمات صوتی و پیام کوتاه را عرضه کند، ظهور نسل سه (۳G) با اتصال اینترنت موبایل گره خورده است، نسل چهار (۴G) در ادامه نسل قبلی به مقوله موبایل پهنباند پرداخت و نسل پنج (۵G) که همچنان چشم به بازار تجاری دوخته، بافت داده منسجمی را در بر میگیرد که درصدد پاسخگویی به نیازهای بالای شبکه تلفن همراه است.
مشخصات رادیویی اولیه که مربوط به ۵G میشود در اواخر سال ۲۰۱۷ تحت نسخه ۱۵ سازمان استانداردگذار ۳GPP منتشر شد و در سال ۲۰۱۸ نیز تلاشهای بسیاری برای تکمیل این نسخه انجام گرفت. با وجود اینکه نسخه مذکور در ابتدا به یکپارچهسازی سیستمهای رادیویی ۵G غیرمستقل پرداخت اما دامنه انتشار آن گسترش یافت تا ۵G مستقل براساس یک سیستم رادیویی جدید را هم پوشش دهد.
در این باره، مجید هدایتی- کارشناس حوزه ارتباطات و فناوری اطلاعات- در گفتوگو با پرتال پارسی اظهار کرد: عموما تأخیری معمولی (کمتر از یک سال) در مسیر تکمیل استانداردهای اولیه یک نسل ارتباطی، منتج به اجرا و راهاندازی شبکهها میشود و این موضوع را در روند پیدایش ۵G نیز شاهد بودیم. اما نمودار ABI Research نشانگر دستیابی زودهنگام نسل پنجم به یک میلیارد مشترک در مقایسه با ۴G است که در بازه زمانی شش ساله به حد اشباع رسید.
وی افزود: همچنین اپراتور SK Telecom یک ماه پس از انتشار نسخه ۱۵ اقدام به راهاندازی نخستین شبکه نسل پنجمی کرد در حالیکه تکمیل این نسخه ۱۴ ماه بعد از راهاندازی شبکه انجام شد؛ رویهای که در دیگر نسلها وجود نداشت و روند توسعه تکنولوژی به این سرعت نبود.
هدایتی با بیان اینکه سرعت توسعه ۵G به دلیل هزینههای سرمایهگذاری، مشخص نبودن نرخ بازگشت سرمایه و عدم تقاضا از سمت بازار در حال حاضر کند شده اما نرخ جذب ابتدایی آن بالا و سرعت رشدش چشمگیر بود، تشریح کرد: فناوری نسل پنجم که در عمل ادامهدهنده نسل قبل و به دنبال توسعه کاربردهای بیشتر است، بیشتر دغدغه پاسخگویی به نیازها و الزامات سازمانی نظیر شبکه ۵G خصوصی، محاسبات لبه با دسترسی چندگانه (MEC) و اتصال قابل اعتماد با تأخیر بسیار کم را دارد، همچنان نتوانسته در این بخش نیز موفقیتی به دست آورد.
این کارشناس گفت: در این حین، بحث جایگزینی و توسعه ۵.۵G مطرح است تا شاید راهی بر جبران کاستیها و بهبود ۵G در راستای کاربردهای سازمانی باشد. به عبارت دیگر با رویه موجود، ۵G سرآمد در حوزه مصرفکنندگان معمولی خواهد ماند و ۵.۵G طراحی میشود تا ویژگیهای خاص موردنظر سازمانها را پیادهسازی و مسیر موفقیت آنها را ترسیم کند.
وی در پایان بیان کرد: این ویژگیها شامل بازتاب تمامی مقولههای IOT، AR/VR، AI و RedCap در سراسر شبکه ارتباطی نسل پنجم پیشرفته است و ویژگیهای بیشتر دیگری را نیز شامل میشود.
به اعتقاد او در تعریفی دیگر این رفتار به مصداق گذر از یک نسل ارتباطی و پرداختن به آن، به عنوان زیربنای نسلی دیگر است؛ شاید قرار است سرمایهگذاری در نسلهای پایه و پیشرفته ۵G مصداق مستحکمسازی برای فناوری ۶G باشد تا در آن نسل شاهد موج نوآوریها باشیم.بنابراین با چنین برداشتی از روند پیشرفت تکنولوژی، دور از واقعیت نیست که اتحادیه بینالمللی مخابرات (ITU) نیز نگاشت IMT-۲۰۳۰ را با هدف همسوسازی ۶G با زیرساخت موجود و در واقع این مسیر را مرتبطترین چشمانداز آینده دانسته است؛ هرچند که الگوی توسعه ABI، تجاریسازی این نسل را به ۲۰۳۰ موکول کرده است.
با این حال اگر درباره وضعیت موجود صحبت کنیم، اولویت ۵.۵G کسب درآمد از شبکههای ۵G موجود با ایجاد فرصتهای بیشتر در فضای سازمانها برای اپراتورهای تلفن همراه فراتر از دامنه مصرفکنندگان معمولی است تا به این طریق توجیهی بر سرمایهگذاریهای آنها باشد.
انتهای پیام