خودم را خانه‌نشین می‌دیدم – پرتال پارسی

مرتضی کوهی که به تازگی اجرای نمایش «پس از» را آغاز کرده است، گفت: از سال ۹۶ که کار کارگردانی را شروع کردم، خود را یک کارگردان خانه‌نشین می‌دیدم که فرصتی برای اجرای کار به دست نیاورده است اما حالا خوشحالم که نمایشم در مجموعه تئاتر شهر روی صحنه رفته است.

خودم را خانه‌نشین می‌دیدم

این کارگردان جوان جزو برگزیدگان جشنواره تئاتر «هم‌آغاز» است که سال گذشته در مجموعه تئاتر شهر برگزار شد و حالا اولین گروه‌های برگزیده آن، اجراهای عمومی خود را در تالار قشقایی تئاترشهر آغاز کرده‌اند.

او در گفتگو با پرتال پارسی توضیحاتی درباره روند آماده‌سازی نمایش خود داد و ابراز خوشنودی کرد که به واسطه جشنواره «هم‌آغاز»،  فرصت کار کردن در تئاتر شهر را به دست آورده است.

کوهی درباره درون‌مایه نمایش «پس از» گفت: متن این نمایش به شکل کارگاهی و همراه با اتودهای تمرینی نوشته شد. در مجموع پروسه نگارش متن و تمرین کار، حدود ۷ ماه زمان برد که با تحقیق در زمینه جامعه‌شناسی، روانشناسی و فلسفه همراه بود چون بعد از شروع کار، برای انجام تحقیقات در این سه زمینه، احساس نیاز کردیم و به همین علت به پژوهش‌های میدانی دست زدیم. همین امر سبب شد تا روند آماده‌سازی کار، طولانی‌تر و سخت‌تر شود. به طوری که در آغاز کار، حدود ۱۰ نفر در فرآیند کارگاهی ما حضور داشتند و بعد از آن به ۳ نفر رسیدیم.

او موضوع نمایش خود را جذاب و در عین حال خطرناک دانست و افزود: نمایش ما بر یکی از اختلالات شایع در آسیب‌دیدگان روانی تمرکز دارد. بر اساس تحقیقاتی که داشتیم، ۳۳ درصد آسیب‌دیدگان روانی در جامعه ما به این اختلال خاص دچار هستند.

کوهی درباره ضرورت پرداختن به مسایلی مانند اخلالات روانی توضیح داد: احساس کردیم در جامعه ما پرداختن به موضوعات روانشناسی، پازل گمشده‌ای است. در جهان تئاتر ما موضوعات گوناگونی مورد توجه بوده اما چون شخصا درگیر مطالعه در زمینه روانشناسی بودم، این موضوع را انتخاب کردم. البته ایده اولیه کار بر اساس تجربه شخصی خودم بود که روزی در خلوت خود به این فکر کردم اگر آدمی تصویر خود را در آینه نبیند یا نتواند در دلش، با خود حرف بزند، چه اتفاقی برایش می‌افتد. این ایده باعث شد اتودهای اولیه را بزنیم و سنتز کار ما این است که هنر، نجات‌دهنده است.

او درباره اولین حضورش به عنوان کارگردان در مجموعه تئاتر شهر گفت: ما برای جشنواره «هم‌آغاز» کار نکردیم بلکه برای دل خودمان، کار را شروع کرده بودیم و در مسیر آماده‌سازی نمایش، بحث جشنواره «هم‌آغاز» مطرح شد که شرکت کردیم و خوشبختانه نمایش در آن جشنواره مورد استقبال قرار گرفت و چندین جایزه دریافت کرد.

خودم را خانه‌نشین می‌دیدم

کوهی با تقدیر از برگزارکنندگان جشنواره «هم‌آغاز» و مجموعه تئاترشهر افزود: جوانان مستعدی داریم که همواره دچار مشکل نبود سالن، بالا بودن هزینه‌های تولید کار، جذب تماشاگر و … هستند و اتفاقی که در جشنواره «هم‌آغاز» افتاد، باعث شد جوانانی که انرژی و تفکری داشتند، فرصت کار پیدا کنند و اگر این جشنواره در دوره‌های بعدی هم با همین انرژی و صداقت جلو برود، می‌تواند به جوانان تئاتری امید بدهد.

او اضافه کرد: من خودم کارگردانی را از سال ۹۶ آغاز کردم و همیشه خود را یک کارگردان خانه‌نشین می‌دانستم. در این سال‌ها بازی کرده بودم ولی در حسرت کارگردانی به سر می‌بردم و بعد از مدتی، دچار ترس شدم که آیا اصلا می‌توانم کار کنم تا اینکه این جشنواره، به کسی مانند من امید داد.

خودم را خانه‌نشین می‌دیدم

او در پایان با ابراز خوشنودی از استقبال تماشاگران از نمایشش افزود: ما طیف وسیعی از تماشاگران را در نظر داریم؛ خانواده‌ها، هنرمندان، هنرمندانی که دچار آسیب دیدگی روانی هستند، معلمان و … که امیدواریم به تماشای کار ما بیایند چون کار ما درباره قدرت نجات‌بخش هنر است.

نمایش «پس از» هر شب ساعت ۲۰ در تالار قشقایی مجموعه تئاتر شهر روی صحنه می‌رود و مهران مرادی، پیمان محسنی و شیدا پهلوان، بازیگران آن هستند.

در خلاصه داستان این نمایش آمده: نشان ۳۰ ساله، هنرمند و نوازنده پیانو پنج سال است که دچار انفصال از خود است و در طول این پنج سال با خود مجازش ملاقات کرده و زیسته. این معاشرت، او را حتی از هنر و علایقش جدا ساخته. اما اکنون نشان حتی خودش را در آینه هم نمی‌بیند.

انتهای پیام

دکمه بازگشت به بالا