بر اساس این مطالعه ، سال گذشته تعداد سازمان های کارگری بیش از پنج درصد افزایش یافت که بیشتر آنها متعلق به نمایندگان کارگری بود.
به گزارش پرتال پارسی ، سازمان های کارگری سازمان هایی هستند که با عضویت کارگران مشمول قوانین کار ایجاد شده و در چارچوب مقررات ملی به منظور حفاظت و توسعه منافع اتحادیه های کارگری فعالیت می کنند.
به گفته کارشناسان ، توسعه و تشکیل اتحادیه های کارگری باعث افزایش بهره وری ، بهبود کیفیت محصول و بهبود کار واحدهای تولیدی می شود.
به گفته آنها ، سازمانها بسته به مشارکت و صلاحیت خود می توانند در تصمیم گیری و تصمیم گیری به خوبی مورد استفاده قرار گیرند ، زیرا آنها در مسائل حرفه ای و اقتصادی کارکنان دخیل هستند.
گزارش مرکز آمار و اطلاعات راهبردی وزارت کار در مورد تعداد سازمان های کارگری در سال گذشته نشان می دهد که تعداد سازمان های کارگری دارای مجوز 9582 نفر بوده که نسبت به سال قبل 5.5 درصد افزایش یافته است. همچنین تعداد سازمانهای کارفرمایی 2718 مجوز شامل 2577 سندیکای کارفرمایان و 141 مرکز صنفی کارفرمایان دریافت کردند که نسبت به سال قبل 3.9 درصد افزایش نشان می دهد.
1398 تعداد کل سازمانهای کارگری و انجمنهای بازنشستگان دارای مجوز خدمات بیش از 9080 مورد بود که در طول 1399 سال به 9582 مورد افزایش یافت. از این تعداد ، 6204 – نمایندگان کارگران ، 1912 – شوراهای اسلامی کار و 1333 – اتحادیه های کارگری.
تعداد انجمن های بازنشستگان استانی و شهرستانی نیز در مقایسه با سال 2009 افزایش یافته است.
ارزیابی غلظت استانی سازمانهای کارگری و کارفرمایی نشان می دهد که بیشترین تعداد سازمانهای کارگری مربوط به استانهای تهران ، خراسان رضوی و فارس است ، بنابراین خراسان رضوی و تهران دارای بیشترین تعداد کارگر ، فارس – از نظر تجارت هستند. بیشترین تعداد اتحادیه های صنفی و شوراهای اسلامی تهران دارای شغل هستند و بیشترین تعداد اتحادیه های کارفرمایی در دو استان خراسان رضوی و تهران است.
بر اساس این گزارش ، تعداد نمایندگان کارگران بیشتر از اتحادیه های کارگری و شوراهای اسلامی کار است که نشان می دهد کارفرمایان تمایل دارند نمایندگان کارگران را در این کارگاه انتخاب کنند.
به گزارش پرتال پارسی ، اکنون سازمان های کارگری نقش مهمی در برآوردن خواسته های کارگران از جمله ایمنی شغلی ، بهبود شرایط زندگی ، دستمزد ، بیمه و شرایط کار ایفا می کنند.
انتهای پیام