برای ساختن ایرانی آباد از همه ظرفیت های بالفعل و بالقوه و علاقه مندان به ایران با پذیرش تنوع اجتماعی باید استفاده شود. در سایه چنین نگاهی است که ایران آبادتر ساخته می شود بدون تلاش هر یک از ما ایران هرگز ساخته نخواهد شد؛ چون ایران را ما ایرانیان باید بسازیم و نباید منتظر باشیم کشور دیگری در این راه پیشگام ما باشد.
به گزارش پرتال پارسی سید حسن موسوی چلک رئیس انجمن مددکاران اجتماعی ایران در یادداشتی در آرمان ملی نوشت:
یکی از ویژگی های مهم زندگی اجتماعی احساس تعلق افراد به وطن شان هست. که اشتراکات در ارزش ها و هنجارهای اجتماعی و اینکه افراد احساس می کنند عضوی از جامعه ای هستند که در آن جامعه رشد کردند جامعه پذیر شدند خاطرات تلخ و شیرین دارند و سرنوشت مشترک و اشتراکات زیادی هم دارند و در سایه همین اشتراکات است که خود را در آن جامعه به عنوان فردی یا عضوی می دانند که دیده می شوند و همین اشتراکات می تواند عاملی برای تقویت همبستگی اجتماعی و همبستگی ملی باشد. افراد در چنین جامعه ای تلاش می کنند تا هم مروج فرهنگ باشند و هم نسبت به حقوق دیگران احساس مسئولیت بیشتری داشته باشد. حب وطن فقط به زبان نیست بلکه معتقدم که برای نشان دادن این وطن دوستی باید هر نقشی را که می پذیریم آن نقش را به بهترین نحو ممکن انجام دهیم. بر این باور هستم که برای ساختن ایرانی آباد از همه ظرفیت های بالفعل و بالقوه و علاقه مندان به ایران با پذیرش تنوع اجتماعی باید استفاده شود. در سایه چنین نگاهی است که ایران آبادتر ساخته می شود بدون تلاش هر یک از ما ایران هرگز ساخته نخواهد شد؛ چون ایران را ما ایرانیان باید بسازیم و نباید منتظر باشیم کشور دیگری در این راه پیشگام ما باشد. البته بر این باور هستم که باید از دانش و تجارب موفق دیگر کشورها با رعایت شرایط فرهنگی و زیست بوم ایران هم باید بتوانیم استفاده کنیم ولی هر یک از ما در ساختن ایران آباد سهیم هستیم. توضیح این نکته را هم ضروری می دانم که نقش حکمرانان در هر جامعه ای در تقویت یا تضعیف این نوع نگاه به وطن تاثیرگذار است. نگاه مبتنی بر پذیرش تنوع اجتماعی که در مددکاری اجتماعی اهمیت زیادی دارد و در قرآن هم تاکید خاصی بر آن شده است فرصتی ایجاد می کند تا افراد هر جامعه ای از جمله ایرانیان برای ساختن کشورشان از هیچ کوششی دریغ نکنند و این خود فرصت های زیادی در حوزه های اقتصادی سیاسی فرهنگی و اجتماعی فراهم می کند که می تواند پویایی و سرزندگی بیشتری در جامعه ایجاد شود. در پایان این یادداشت شعری از علی هاشمی چلاوی را به گویش مازندرانی به همه کسانی که دل در گرو این سرزمین کهن دارند تقدیم می کنم. ابتدا معنای شعر و سپس متن آن را می نویسم: وطن خاک تو را سرمه چشمم می کنم برای تو مثل مرغ فاخته ای هستم (که عشقم را عیان می کنم) آرزو می کنم بدون تو خاک به چشمان من نیاید و تو را ای وطن از میان همه چیزهای خوب دنیا انتخاب می کنم و نوازش ات می کنم؛ وطن ته خاک سرمه کمه شه چش/ ته ویسه ککی واریز دارمه نالش/ بی تو خو ره نوینه مه د تا چش/ ته ره دست چین کمه دیمه نواجش.
*بازنشر مطالب دیگر رسانه ها در پرتال پارسی به منزله تأیید محتوای آن نیست و صرفا جهت آگاهی مخاطبان می باشد.
انتهای پیام