برگرفته از طبیعتلئوناردو تستی ، ستاره شناس در رصدخانه جنوب اروپا در گارچینگ ، آلمان گفت: “حالا كه فسفین پیدا كردیم ، باید بفهمیم كه آیا این درست است یا نه.”
در 14 سپتامبر ، دانشمندان اعلام کردند که با استفاده از ماسف آتاکاما در شیلی و تلسکوپ جیمز کلرک مکسول در هاوایی ، 55 کیلومتری سطح ناهید ، فسفین را در جو ونوس کشف کرده اند. داده های رادیویی نشان می دهد که نور در طول موج بر حسب میلی متر جذب می شود ، که مربوط به غلظت فسفین در جو 20 قسمت در میلیارد است.
متخصصان نجوم ، فسفین (یک ترکیب سمی هیدروژن و فسفر) را به عنوان علامت احتمالی حیات در سایر سیارات شناسایی کرده اند. جالب اینجاست که برخی موجودات روی زمین نیز فسفین تولید می کنند.
کلارا سوزا-سیلوا ، اخترفیزیکدان مولکولی و نویسنده مطالعه تشخیص فسفین در انستیتوی فناوری ماساچوست در کمبریج ، گفت: “خوشبختانه عمر بی هوازی فسفین به طور کامل تولید می شود.” اما این گاز باید در جو جامد و اسیدی زهره تجزیه شود.
این امر محققان را به این نتیجه رساند که باید مکانیزم پر کردن گاز وجود داشته باشد که بازتاب بیولوژیکی یا فرآیند شیمیایی ناشناخته ای باشد که دانشمندان هنوز توضیح نداده اند. محققان حدس زده اند كه بعضي از ميكروب هاي موجود در هوا ممكن است بتوانند در منطقه اي كه فسفين در جو وجود دارد زنده بمانند – به دور از فشار پوسته زمين و دماي سوزاندن.
قبل از مطالعه جدی این احتمال ، دانشمندان مشتاق هستند تا وجود فسفین در ناهید را تشخیص دهند ، زیرا برخی از محققان هنوز در مورد خود تردید دارند و از خود اطمینان ندارند.
متیو پاسک ، بیوشیمیست فضایی از دانشگاه فلوریدا جنوبی در تامپا ، گفت: “این شک و تردید تا حدی به این دلیل است که محققان فقط یک خط جذب فسفین را در داده های خود شناسایی کرده اند و سایر محققان باید آن را تأیید کنند.” کردن.
اکنون ستاره شناسان امیدوارند که با کمک تلسکوپ های دیگر روی زمین آن را مشاهده کنند. جیسون دیتمن ، دانشمند سیاره ای در انستیتوی فناوری ماساچوست ، كه قصد دارد مشاهدات خود را با سوزا-سیلوا انجام دهد ، گفت: “ما از دو ابزار استفاده می كنیم.” یکی از این دستگاه ها تجهیزات تلسکوپ مادون قرمز ناسا در هاوایی است. ابزار دیگر رصدخانه مادون قرمز نجوم استراتوسفر رصدخانه است.
رصدخانه استراتوسفر مادون قرمز به نام SOFIA نام آئودراتور است. این رصدخانه که تحت مالکیت مشترک مراکز هوافضای آلمان و ناسا است ، بر روی یک بوئینگ 747 SP نصب شده و مجهز به بازتابنده 2.5 متری برای نظارت بر آسمان از 1 تا 655 میکرومتر است.
مشاهدات موجود در طیف مادون قرمز و سایر طیف ها به دانشمندان اجازه می دهد تا به دنبال سایر خطوط جذب مرتبط با فسفین باشند و راهی برای تأیید وجود آن پیدا کنند. آنها همچنین می توانند اطلاعات بیشتری در مورد محل قرارگیری فسفین و نحوه تغییر سطح آن طی هفته ها و هفته ها ارائه دهند. دیتمن و دیگر محققان امیدوار بودند که در ماه ژوئیه سال 2020 زهره را ببینند ، اما شروع ویروس کرونا آن را به تأخیر انداخت.
دیتمن گفت: “امیدواریم در آینده اطلاعات جدیدی دریافت کنیم.”
دانشمندان علاوه بر مطالعه زمین ، برای مطالعه سایر سیارات نیز بسیار تلاش کرده اند. طی دو ماه آینده سه ماموریت در نزدیکی زهره برنامه ریزی شده است. این ماموریت ها شامل فضاپیمای BepiColombo آژانس فضایی اروپا (ESA) و آژانس اکتشاف هوافضای ژاپن در اطراف عطارد ، مدار خورشیدی آژانس فضایی اروپا و مدار خورشیدی ناسا ، هر دو در اطراف خورشید است. آنها خواهند بود.
نظارت بر این فضاپیماها مفید است ، زیرا محدود به جو زمین نیستند. با این حال ، لازم به ذکر است که این کاوشگرها برای رصد سیارات مانند عطارد یا سطح خورشید طراحی شده اند ، بنابراین مشخص نیست که آیا آنها به اندازه کافی حساس هستند تا بتوانند فسفین را در جو ونوس تشخیص دهند.
Bipolombo کمتر در نزدیکی پرواز خود در ماه اکتبر گاز را تشخیص می دهد و در ماه آگوست بعدی احتمالاً از دستگاه مادون قرمز خود استفاده می کند. کاوشگر خورشیدی پارکر همچنین می تواند این ذرات را با دستگاهی که برای مطالعه ذرات خورشیدی طراحی شده است ، شناسایی کند.
نور رئوفی ، فیزیکدان فیزیک در آزمایشگاه فیزیک کاربردی دانشگاه جان هاپکینز در مریلند و دانشمند مأموریت پارکر گفت: “بعید است ، اما من کاملاً آن را رد نمی کنم.”
این فضاپیما در حال حاضر به دور ناهید در حال چرخش است که منطقه Akatsuki یا Venus Weather Zone یا Planet-C است که یک کاوشگر فضایی در اطراف آژانس اکتشاف هوافضا ژاپن برای بررسی جو ونوس است.
کاوشگر ژاپنی در سال 2015 وارد مدار ناهید شد و اکنون در جستجوی آتشفشان در حال بررسی وضعیت هوا در ناهید است. اگرچه این کاوشگر فاقد ابزار دقیق مورد نیاز برای نظارت مستقیم بر فسفین است ، اما می تواند از راه های دیگر به دانشمندان کمک کند.
تاکهیکو ساتو ، دانشمند پروژه در آژانس اکتشاف هوافضا ژاپن گفت: “جو و ابر اساس زندگی هستند.” ما می توانیم در این مورد اطلاعاتی ارائه دهیم.
موضوعات امیدوار کننده ممکن است ماموریت هایی باشند که در حال حاضر در حال توسعه هستند و می توانند برای شناسایی بهتر فسفین استفاده شوند. گلبرت از مرکز هوافضای آلمان ، عضو تیم پکن کلمبو ، گفت که این خبر سرعت چنین ماموریت هایی را تسریع می کند.
سازمان تحقیقات فضایی هند (ISRO) مداری از ناهید به نام شوکرایان -1 دارد که قرار است در سال 2025 پرتاب شود. سازمان تحقیقات فضایی هند به درخواست نظر مجله Nature درباره برنامه های خود برای زهره پاسخ نداد. سانجی لیمائی ، دانشمند سیاره ای در دانشگاه ویسکانسین-مدیسون می گوید زمان آن رسیده است که سازمان تحقیقات فضایی هند در ابزار خود تجدید نظر کند. اگر آنها این فرصت را از دست بدهند ، اشتباه بزرگی است.
ایالات متحده و اروپا همچنین در حال بررسی مأموریت هایی هستند که به ونوس اجازه می دهد تا مستقیماً به جستجوی اطلاعات مفید در مورد زیستگاه این سیاره یا حتی نشانه های حیات بپردازد.
سو اسمرکار ، محقق برجسته مأموریت VERITAS ناسا ، که سیستم پیشرانه جت و علائم حیاتی ناسا را کنترل می کند ، گفت: “Viritas صدها کیلوگرم جرم اضافی دارد که ناسا می تواند از آن استفاده کند.” برای ایجاد سفینه کمکی کوچک برای این منظور استفاده کنید.
“VERITAS” به معنی “قابلیت انتشار ونوس ، مهندسی رادیو ، تداخل سنجی رادار ، توپوگرافی و طیف سنجی” است. توانایی انتشار یا انتشار ماده ، توانایی انتشار از طریق سطح یک جسم نامیده می شود. این انتشار پذیری خاصیت ماده ای است که نشان دهنده نسبت انرژی تابشی ماده به انرژی ساطع شده از یک جسم سیاه در همان دما است. رادار دیافراگم مصنوعی تداخل سنجی ، که به InSAR یا IfSAR نیز معروف است ، روشی راداری در ژئودزی و سنجش از دور است که از تداخل سنجی و انتقال فاز به موج برای برداشت و دریافت امواج استفاده می کند. به شما امکان می دهد یک مدل سه بعدی از صفحه ایجاد کنید.
آنها می گویند این مأموریت ارزان است و دو سال طول می کشد. در طول ماموریت ، فضاپیمای Trident ماهواره ای را در مدار ونوس قرار می دهد که قادر به تجزیه و تحلیل جزئیات سطح سیاره خواهد بود. هدف اصلی این مأموریت ، با هدایت آزمایشگاه رانندگی ناسا ، درک تفاوت ها و شباهت های بین زهره و زمین است. این فضاپیما به سنسورهای مختلفی مجهز است که می تواند یک نقشه توپوگرافی سه بعدی از ناهید ایجاد کند و فعالیت تکتونیکی و آتشفشانی این سیاره را مطالعه کند. همچنین می تواند دمای سیاره و میدان گرانشی آن را اندازه گیری کند.
پسك در پايان گفت: “مدل سازي در حال حاضر پاسخ منطقي است.” بیشتر شیمی که ما برای زمین تصور می کنیم تحت تأثیر آب است. در مورد زهره چنین نیست. بنابراین آزمایشات زیادی وجود دارد که هیچ کس قبلاً آنها را انجام نداده است. پسک گمان می کند که فسفین روی ونوس وجود زیست شناسی را به جای یک فرآیند شیمیایی ناشناخته نشان می دهد.
وی افزود: “من فکر می کنم این امکان وجود دارد ، اما در آن شک دارم.” فقط داده ها می توانند این رمز و راز را حل کنند.
2323