چشم انداز اقتصاد ایران در سال ۲۰۲۱ از نگاه بانک جهانی

زینا الخلیل در مصاحبه با پرتال پارسی گزارش عملکرد اقتصادی کلان ایران در طی شیوع بیماری کرونا را اعلام کرد و گفت: “تولید ناخالص داخلی ایران در چهار ماه اول 2020-2021 3.5 درصد کاهش یافت ، یکی از این عوامل اندازه گیری است.” ترمز Covid-19 ؛ پس از بیش از دو سال رکود در ایران و دهه ها تحریم به دلیل محدودیت ادغام اقتصادی با سایر کشورهای جهان ، میزان کاهش نسبت به بسیاری از کشورهای دیگر کمتر بوده است.

وی خاطرنشان کرد که اگرچه Covid-19 تأثیر بیشتری در مشکلات ساختاری اقتصاد ایران داشت ، اما به دلیل محدود بودن روابط اقتصادی با بقیه جهان ، کمتر در معرض شوک های خارجی قرار گرفت.

بحران Kovid-19 و تحریم ها بر چشم انداز اقتصادی ایران تأثیر می گذارد

وی با بیان اینکه چشم انداز اقتصادی ایران تحت تأثیر بحران Covid-19 و تحریم ها قرار می گیرد ، گفت: بانک جهانی پیش بینی کرده است که تولید ناخالص داخلی ایران به دلیل محدودیت های مسکن در Covid-19 تا سال 2020 یا 2021 رشد خواهد کرد. محدودیت 4.5٪

وی افزود: به طور کلی پیش بینی می شود اقتصاد ایران در نیمه دوم سال 2021 به دلیل تمدید قراردادهای اقتصادی در فصل سرما بهبود یابد ، اما بدون واکسن تایید شده گسترده ، بهبود اقتصادی در سال 2021 ضعیف خواهد بود و اقتصاد تحت سلطه بخش غیرنفتی خواهد بود.

وجود سرمایه انسانی و منابع طبیعی از جمله فرصت های رشد اقتصادی ایران است

درست است که اساس اقتصاد ایران نسبتاً متنوع است ، اما رشد اقتصادی بخشهای غیرنفتی آن به پویایی بخش نفت بستگی دارد.علاوه بر این ، وفور سرمایه انسانی و منابع طبیعی یکی از فرصتهای رشد ایران است. آنها اقتصادی هستند.

الخلیل گفت: بانک جهانی پیش از این پیش بینی کرده بود که تولید ناخالص داخلی ایران به دلیل سیاست جدید برای جلوگیری از تولید نفت در منطقه ، تا سال 2020 4.2 درصد کاهش می یابد. همچنین ، در سال 2020 ، تولید ناخالص داخلی کشورهای صادرکننده نفت 5٪ کاهش می یابد و فعالیت اقتصادی در کشورهای وارد کننده نفت 8٪ کاهش می یابد که همه اینها مشکلات عمده مرتبط با اپیدمی تاج و کاهش گردشگری به دلیل ضعف اقتصادها بود.

لغو تحریم های ایالات متحده می تواند تأثیر مثبت عمده ای بر اقتصاد ایران داشته باشد

مدیر بانک جهانی در امور ایران ، عراق ، اردن ، سوریه و لبنان گفت: “لغو تحریم های ایالات متحده می تواند تأثیر مثبت زیادی بر اقتصاد ایران داشته باشد ، به عنوان مثال ، مانند تأثیر برجام در اقتصاد ایران در سال 2016”.

وی گفت: “اگر عملکرد اقتصادی ایران در سالهای آینده کمتر از پتانسیل آن باشد ، بازیابی آن دشوارتر خواهد بود.”

الخلیل گفت: عملکرد اقتصادی ایران در دوره های مختلف تحریم های اقتصادی و قیمت نفت بی ثبات بوده و در نتیجه منجر به کاهش شرایط مطلوب تجاری و افزایش انتظارات تورمی شده است.

کاهش ارزش پول ملی ایران در بهار امسال

وی گفت: “دسترسی محدود به درآمد صادراتی ، تأثیر همه گیر Kovid-19 و افزایش عدم اطمینان سیاست های منطقه ای را افزایش داده و ارزش پول ملی ایران را از آوریل تا آگوست 2020 (بهار 1399) کاهش داده است که برای 2019-2020 نیز همین است. .

الخلیل در ادامه گفت: “فشار کاهش ارزش ریال و نرخ ارز در اقتصاد داخلی فشار تورمی ایجاد کرده و گروه های آسیب پذیر را تحت تأثیر قرار داده است.” کاهش نرخ ارز فضای کلی تجارت را بدتر کرده و سرمایه گذاری واقعی را ضعیف کرده است. همچنین صادرات را رقابتی تر کرده است ، اما به دلیل تقاضای جهانی کم به دلیل اپیدمی تاجیکستان و سایر محدودیت های تجاری ، تحلیل رشد صادرات کند شده است.

وی گفت: افزایش بدهی دولت و عرضه دارایی ها در بورس اوراق بهادار باعث افزایش ریسک های مالی ایران و فشار بیشتر به بخش بانکی می شود که می تواند منجر به کمبود منابع مالی شود. اگر تقاضای شرکای صادراتی کم باشد ، با افزایش محدودیت های تجاری ، ترازهای تجاری خراب می شوند.

بزرگترین بحران جهانی از زمان رکود بزرگ دهه 1930

وی گفت: “با همه گیری کوید -19 و اقدامات برای کاهش آن ، بزرگترین بحران جهان پس از رکود بزرگ دهه 1930 اتفاق افتاد.” “علیرغم افزایش آزمایشهای شناسایی Covid-19 و اجرای طرح تفکیک اجتماعی ، سرعت گسترش تاج سرعت را کاهش نداده است. آسیب و از دست دادن سلامتی ناشی از این اپیدمی قابل توجه است و همچنان ادامه دارد. کاهش پیش بینی ها و مشکلات زندگی وی افراد زیادی را تحت تأثیر قرار داده است.

بانک بین المللی بازسازی و توسعه (IBRD) ادامه داد: “اپیدمی تاج اقتصاد جهانی را متزلزل کرده و باعث رکود عمیق شده است. بانک جهانی پیش از این پیش بینی کرده بود که تولید ناخالص داخلی جهانی در سال 2020 با رکورد 5.2 درصد کاهش می یابد که عمیق ترین کاهش در هشت دهه گذشته است ، تقریبا سه برابر رکود جهانی 2009

بحران جهانی تأثیر نامتناسبی بر خاورمیانه و شمال آفریقا داشته است

وی گفت: “بحران جهانی تأثیر نامتناسبی بر خاورمیانه و شمال آفریقا که دارای قراردادهای بزرگ نفتی هستند ، داشته است.” کاهش شدید تقاضا در بازار نفت منجر به کاهش صادرات در منطقه صادرکنندگان نفت شده است که تأثیر منفی بر بخش غیرنفتی داشته است. علاوه بر این ، منطقه با چالش های فشارهای امنیتی طولانی مدت بر پناهندگان و همچنین موانع اصلی ساختاری برای رشد روبرو است.

انتهای پیام