اقتصادی

پیمان‌های اقتصادی ایران زیرسایه سنگین نفت

یکی از اعضای هیات مدیره اتاق بازرگانی تهران گفت: وابستگی به پول نفت به شعار بسیاری از برنامه های ایران برای تقویت تجارت بین المللی تبدیل شده است.

عباس آرگون در گفت وگو با پرتال پارسی، اظهار کرد: در طول سال ها و در دولت های مختلف همواره برای اداره اقتصاد کشور متکی به درآمدهای نفتی بوده ایم و دولت ها تنها در جایی به نفت روی آورده اند که برای درآمدزایی جدید نیاز باشد. “

وی گفت: دلیلی وجود ندارد که ثروت ملی صرف هزینه های جاری شود. منطق ما در فروش نفت هم همین بود. یعنی ثروت ملی غیر قابل تجدید و محدود را فروختیم و با همان حقوق پرداخت کردیم و فرصت های دیگر را نادیده گرفتیم.

یکی از اعضای اتاق بازرگانی تهران گفت: در سال های اخیر نسبت به صادرات غیرنفتی مثبت بوده است. تا رسیدن به هدف نهایی.” کشور بسیار دور است.

آرگون ادامه داد: امروز باید دید ایران چقدر کالاهای صنعتی صادر می کند؟ یا جایگاه کالای ایرانی در بازارهای مختلف دنیا چیست؟ رعایت نکردن این اصول اولیه نه تنها باعث کاهش صادرات می شود، بلکه امکان استفاده از قراردادهای اقتصادی و تجاری جهانی را عملا از بین می برد.

وی گفت: ایران بزرگترین اقتصادی است که هنوز به سازمان تجارت جهانی نپیوسته است. ما از پتانسیل این توافقات نهایت استفاده را نبردیم زیرا در کنار آنها نبودیم.

یکی از اعضای اتاق بازرگانی با تاکید بر کاهش مالکیت دولتی به منظور بهره مندی از قراردادهای اقتصادی خاطرنشان کرد: دولت ایران بر قیمت گذاری انضباطی تاکید دارد. وضعیت نرخ ارز را ببینید، چه بر سر صنعت خودرو آمده است که حاصل قیمت گذاری دیکتاتوری و نفوذ دولت به اقتصاد است. برای افزایش سهم ایران در تجارت بین الملل و استفاده از پتانسیل قراردادهایی مانند اکو، باید بخش خصوصی وارد عمل شود و از دولت حمایت کند، در غیر این صورت نمی توانیم از بیشتر این پتانسیل استفاده کنیم.

انتهای پیام/

دکمه بازگشت به بالا