سالروز شهادت «محسن وزوایی» – پرتال پارسی

به گزارش پرتال پارسی ، محسن وزوایی در پنجم مرداد سال 1359 در منطقه نظام آباد تهران متولد شد. وی در سال 1976 وارد دانشگاه شد و در دانشگاه فنی شریف در رشته شیمی تحصیل کرد. وی پس از ورود به دانشگاه به مدرسه انجمن های اسلامی دانشجویان این دانشگاه پیوست و همچنین در رویدادهای سیاسی و جلسات عقیدتی شرکت کرد و از سال 1977 مسئولیت هدایت و مدیریت مبارزه دانشجویی علیه دیکتاتوری در دانشگاه شریف را بر عهده داشت.

وی در طول سالهای حضور در دانشگاه ، در سازمان اسلامی دانشگاه نقش فعالی داشت. این مبارز جوان و پرشور در همه صحنه ها از تظاهرات خونین 17 شهریور 1357 تا 12 بهمن 1357 و از زمان ورود امام خمینی به ایران از رهبران و رهبران تظاهرات مردم بود.

در روزهای پر تلاطم انقلاب ، وی همچنین نقش مهمی را به عنوان یک رهبر ایفا کرد و از 10 فوریه 1979 تا 11 فوریه 1979 به طور فعال درگیر درگیری های مسلحانه و تعیین کننده بود. محسن وزویی نیز در تصرف دو پادگان مهم در جمشیدیه و عشرت آباد شجاعت زیادی نشان داد.

وی از نخستین دانشجویان پیرو خط امام بود. وی در راهپیمایی در ایران علیه سیاستهای مداخله جویانه آمریکا در سالگرد کشتار دانشجویان توسط رژیم پرلاوی و روز تبعید امام خمینی رهبری جنبش عالی را رهبری کرد. رهبر این انقلاب را “انقلابی بزرگ” توصیف کرد. “آنها اولین انقلاب را به یاد آوردند.”

محسن وزوایی از سال 1979 به سپاه پاسداران پیوست و در همان زمان فعالیت تبلیغی را در میان پیروان امام خمینی انجام داد و بلافاصله سپاه پاسداران را تشکیل داد و در دوره های فشرده چریک های سپاه پاسداران را آموزش داد. وی مدتی به عنوان فرمانده مخابرات در سپاه خدمت کرد و سپس ریاست واحد اطلاعات عملیاتی را بر عهده داشت.

محسن وزوي پس از حمله عراق به ايران داوطلبانه عازم جبهه غرب شد. وقتی او به این منطقه آمد تحولی ایجاد شد. وی در اقدامی قاطع چریکی به عنوان فرمانده گردان ، مسئولیت محور تنگ کورک را تا تان الحجیان بر عهده گرفت و چریک ها با کمک همرزمان خود به مواضع و استحکامات دشمن حمله کردند. ، او ارتفاعات حساس و استراتژیک تان کورک را فتح کرد و توسط مقامات باتیست اخراج شد.

در ماه مه 1981 ، محسن وزوایی در عملیاتی جدید که توسط مبارزان اسلامی برنامه ریزی شده بود ، به عنوان فرمانده گردان شد. اگرچه در این عملیات مجروح شد ، اما با قدم های محکم ، خستگی ناپذیر و امیدوار به مبارزه ادامه داد.

بیشتر سربازان در طی این عملیات کشته یا زخمی شدند ، فقط محسن و چند سرباز دیگر زنده بودند. در کمال تعجب ، فقط تعداد انگشت شماری از افراد 350 نفر از اعضای فرماندهان حزب بعث عراق را اسیر کردند.

محسن وزوایی در برنامه ریزی عملیات فتح ارتفاعات “بازی طولانی” نقش فعالی داشت و در آن نبرد به شدت مجروح و به تهران منتقل شد. او علی رغم بیماری در بیمارستان آهی نکشید و به یکی از پزشکان که از تحملش متحیر شده بود گفت: “دکتر! “هرچه بیشتر رنج بکشم ، بیشتر لذت می برم و به خدای خود نزدیک می شوم.” وی پس از بهبودی نسبی از زخمها ، نبردی را آغاز كرد كه با آزادسازی خرمشهر فتح شده به پایان رسید.

در طول جنگ انتخاب شده ، وی با مسئولیت های مختلف در عملیات های مختلف شرکت کرد. در 11 دسامبر سال 1981 ، وی فرمانده عملیات الفجر شد. در مارس 1981 ، وی فرمانده گردان حبیب بن مظاهر و تیپ تازه تأسیس حضرت محمد (صلی الله علیه وآله) شد که اوج عملیات فتح المبین بود.

وی فرمانده “تیپ 10 شهدا” شد. آن تیپ در 13 آوریل 1982 وارد عملیات الی بیت المقدس شد و برای انجام عملیات به خوبی ، با تیپ پیامبر اکرم (ص) ادغام شد و محسن وزوایی فرمانده آن شد. محور اصلی

محسن وزوایی ، عاشق این مرد وارسته و با دانش ، چندین ماه با دشمنان اسلام جنگید و در عملیات های مختلف ، به ویژه برای “بیت المقدس” ، حماسه نوشت و سرانجام در 10 مه 1982 ، در 22 سالگی ، هنگامی که نیروهای خود را فرماندهی کرد. . ، با گلوله و شکستگی به شهادت رسید.

انتهای پیام