مصاحبه با شهروندان آمریکایی در ایالت‌های کلیدی آمریکا نشان می‌دهد، گرچه تا حدی از رژیم صهیونیستی و اوکراین حمایت می‌شود، اما بسیاری از آمریکایی‌ها در مورد اینکه ایالات متحده تا چه حد می‌تواند یا باید در امور آنها مداخله داشته باشد، چند دسته شده‌اند.
به گزارش پرتال پارسی، از زمان آغاز حمله حماس به شهرک‌نشینان صهیونیست در هفتم اکتبر و پس از آن کمپین بمباران غزه توسط رژیم صهیونیستی، معترضان به خیابان‌های آمریکا ریخته‌اند. بحث‌های عاطفی، جوامع یهودی و فلسطینی را عمیقا ناآرام کرده و دانشگاه‌ها را چند دسته کرده است. همچنین تهدیدها علیه کنیسه‌ها و مساجد افزایش یافته و یک پسر ۶ ساله فلسطینی آمریکایی در شیکاگو با ضربات چاقو کشته شد.
پنجشنبه گذشته جو بایدن از آمریکایی‌ها خواست در جنگ رژیم صهیونیستی و حماس در کنار تل‌آویو و در جنگ روسیه در کنار اوکراین بایستند. او هشدار داد که «ما با یک نقطه عطف در تاریخ مواجه هستیم» و در ادامه یک بسته کمک نظامی ۱۰۵ میلیارد دلاری برای کمک به متحدان آمریکایی معرفی کرد.
اما در ده‌ها مصاحبه شهروندان آمریکایی با نیویورک‌تایمز در ایالت‌های کلیدی گردشی، بسیاری از آنها با اشاره به گسترش درگیری‌ها در خاورمیانه و اروپا ابراز نگرانی کرده‌اند. برخی این سوال را مطرح کردند که کشورشان تا چه حد باید درگیر شود.
افکار آنها منعکس‌کننده نظرسنجی‌ها و همچنین شکست‌های قابل توجه این کشور پس از نزدیک به یک دهه خشم حزبی، اندوه پاندمی و خصومت آشکار سال‌های ترامپ است.
بسیاری از آمریکایی‌ها که از روند سیاسی منزجر شده و با عقب‌نشینی پر هرج و مرج از جنگ ۲۰ ساله آمریکا در افغانستان لطمه دیده بودند، گفتند انگیزه آنها این بود که به سمت مسائل داخلی برگردند، از تشدید تنش‌های بین‌المللی دور شوند و به سمت مشکلاتی مانند تورم که به مسائل داخلی مردم نزدیک‌تر است، بروند.
در ایالت جورجیا، ویلیام میلر ۵۰ ساله برای زیر سوال بردن سیاست مداخله خارجی بیشتر، نیازی به گوش دادن به صحبت‌های بایدن نداشت.
میلر که یک کارآفرین است، پرسید: «چرا او درباره مشکل بی‌خانمان‌ها یا خشونت گروهی صحبت نمی‌کند؟ چرا مردم به آنچه در اطرافشان می‌گذرد توجهی نمی‌کنند؟ ما با خودمان در حال جنگ هستیم.»
در همین حال آنتونی بگاندو ۵۶ ساله، یک پزشک سابق ارتش آمریکا که از خود به عنوان یک «میانه‌رو سرسخت» یاد می‌کند، می‌گوید: «ما باید در کنار متحدان خود باشیم.» با این حال، او نگران است که کمک‌های نظامی بیشتر ایالات متحده تنها به تشدید درگیری در خاورمیانه و تحت‌الشعاع قرار دادن آنچه او می‌ترسد جنگ بسیار ترسناک‌تر میان روسیه و اوکراین باشد، دامن بزند. او گفت: «روسیه باید ببازد.»
یک آمریکایی دیگر با حرف او موافق است. تیم یانگ ۵۷ ساله گفت: «ما پول کافی برای کمک به اسرائیل و اوکراین داریم. و اگر آن را در آنجا خرج نکنیم، مشکلات مشابهی در اینجا خواهیم داشت.» اگرچه او فکر نمی‌کند که حضور نیروهای آمریکایی ضروری باشند، اما گفت که در صورت تشدید درگیری از اعزام آنها به خاورمیانه حمایت خواهد کرد.
او گفت: «من فکر می‌کنم ما باید از دموکراسی‌هایی که مورد حمله قرار می‌گیرند حمایت و از آنها دفاع کنیم. ما نمی‌توانیم به روی افزایش اقتدارگرایی در سراسر جهان چشم بپوشیم.»
در ایالت ویسکانسین، رندی اشمیت ۶۰ ساله که دامدار و کشاورز است، می‌گوید که درخواست رئیس‌جمهوری آمریکا برای کمک نظامی «در این بخش‌ها خریداری ندارد.»
این شهروند آمریکایی گفت: «منظورم این است که اینجا پول سخت به دست می‌آید. امسال، یک سال نسبتا سخت برای کشاورزی ما بود. من فکر می‌کنم که به عنوان یک کشور، ما از اسرائیل حمایت می‌کنیم، اما نمی‌توانستم باور کنم که بتوانیم این کار را تا این حد انجام دهیم.»
با این حال، در حومه میلواکی، سوالات مرتبط با خشونت در خاورمیانه و اوکراین برای «جنت لوکاس» بیشتر جنبه اخلاقی داشت تا اقتصادی. او گفت که حملات حماس علیه رژیم صهیونیستی به‌ویژه برای او تکان‌دهنده بوده است. او و پسرش گفتند که آمریکایی‌ها نسبت به فراخوان بایدن برای جانبداری از اسرائیل احساس تعارض داشتند. آنها گفتند که نمی‌توانند از حملات فلسطینی‌ها چشم‌پوشی کنند، اما با فلسطینی‌ها و تبعیض طولانی‌مدتی که آنها متحمل شده‌اند، همدردی می‌کنند.
جنت لوکاس گفت: «مواقعی هست که موضعی می‌گیرم تا بتوانم واضح هر دو طرف را ببینم. و بعد به این فکر می‌کنم که آیا راه دیگری وجود دارد؟ آیا ایالات متحده یا هر کشور دیگری می‌تواند برای کمک به آنها برای رسیدن به نوعی صلح مشارکت کند؟»
در ایالت پنسیلوانیا، آلبرت آلتنبرگر ۸۵ ساله می‌گوید: «ما دو جنگ داریم و همه چیز خراب است. حالا ما باید به اسرائیل پول بدهیم؟ آیا باید به اوکراین پول بدهیم؟»
او که سابقا افسر پلیس و نگهبان امنیتی و کارمند خدمات پستی بوده و بازنشسته نشده و از حامیان ترامپ است، گفت که او هم از اسرائیل حمایت می‌کند و معتقد به ارسال مقدار معقول پول و تجهیزات به تل‌آویو است اما این فکر همچنان او را متحیر می‌کند: «آیا ما باید از تمام دنیا مراقبت کنیم؟!»
سیل دیکسون ۵۹ ساله، سابقا کار مراقبت از کودکان و نجات حیوانات را انجام می‌داد، گفت که تا حد زیادی سعی کرده از سیاست و اخبار اجتناب کند، چون به نظر او هم افسرده‌کننده است و اغلب هم گمراه‌کننده. اما او گفت که نمی‌تواند به این مساله فکر نکند که با میلیاردها دلاری که بایدن برای تل‌آویو و اوکراین در نظر گرفته، در ایالت او چه کارهایی می‌شد انجام داد.
متئو ویلیامز ۳۰ ساله هم می‌گوید که بایدن باید این حجم از منابع مالی را صرف کاهش بی‌خانمان‌ها و حل بحران‌های مرتبط با موادمخدر کند. اما مکس آساراف ۳۵ ساله که خودش را دموکرات میانه‌رو معرفی می‌کند، ارسال پول به اوکراین و تل‌آویو را ضروری می‌داند، با اینکه نگران است چنین اقدامی موجب افزایش درگیری و تبدیل آن به یک جنگ جهانی شود.
در ایالت آریزونا، کندیس فرمو ۶۷ ساله، که دوران بازنشستگی خود را صرف انجام کارهای داوطلبانه برای مدارس دولتی محلی در فینیکس می‌کند، گفت که سیاست تفرقه‌انداز دونالد ترامپ، رئیس‌جمهوری پیشین آمریکا حداقل تا حدودی مقصر ناآرامی در خاورمیانه و همچنین لفاظی‌های گزنده در ایالات متحده میان حامیان رژیم صهیونیستی و غزه است.
او گفت: «تنفر بسیار زیادی در جریان است و همین به خیابان‌های ما هم کشیده می‌شود.»
اما همسر او که به بایدن رای داده و قصد دارد دوباره از او حمایت کند، گفت که اخبار خاورمیانه را دنبال می‌کند و به دلیل بیماری‌اش باید انتخاب کند که انرژی‌اش صرف چه چیزی می‌شود. او مدارس، بحران بی‌خانمان‌های فینیکس و بهبودی خود را انتخاب کرده است.
او گفت: «من درمانده هستم، نمی‌توانم کاری در مورد آن انجام دهم. من فقط باید انتخاب کنم که با چه چیزی خودم را احاطه کنم.»
نیک شفر ۲۶ ساله که با سیاست‌های کاخ سفید یا متحدان خارجی آن همسو نیست، گفت: «من در ایالات متحده هستم و آمریکا نمی‌تواند همه را نجات دهد.»
انتهای پیام