آکسفام یکی از بزرگترین سازمانهای بینالمللی امدادرسانی میگوید که رژیم صهیونیستی با قطع ورود آب از خارج، تخریب سیستماتیک زیرساختهای آبی و مانعتراشی عمدی در کمک رسانی، از آب به عنوان سلاح جنگی استفاده میکند. غزه به جز کمبود آب و دارو، از آلودگی آب رنج میبرد.
به گزارش پرتال پارسی، آکسفام در گزارش جدید خود اعلام کرد که اسرائیل به طور سیستماتیک آب را علیه فلسطینیان در غزه به سلاح تبدیل کرده است، که نشان می دهد به جان انسان ها و قوانین بین المللی بی توجهی می کند.
به نوشته میدل ایست مانیتور، گزارش آکسفام نشان میدهد که قطع منابع آب خارجی توسط اسرائیل، تخریب سیستماتیک تاسیسات آبی و مانع تراشی عمدی کمکها، میزان آب موجود در غزه را تا ۹۴ درصد کاهش داده است.
این مؤسسه خیریه گفت: «اسرائیل ۷۰ درصد تمام پمپ های فاضلاب و ۱۰۰ درصد تمام تصفیه خانه ها و همچنین آزمایشگاه های اصلی آزمایش کیفیت آب در غزه را نابود کرده است.»
در این گزارش آمده است که تل آویو همچنین ورود تجهیزات آزمایش آب را محدود کرده است. شهر غزه تقریباً تمام ظرفیت تولید آب خود را از دست داده است، به طوری که ۸۸ درصد از چاه های آب و ۱۰۰ درصد از کارخانه های آب شیرین کن آسیب دیده یا تخریب شده است.
این گزارش همچنین بر تأثیر شدید این کمبود شدید آب سالم و بهداشت بر سلامت فلسطینیها تأکید میکند، به طوری که بیش از یک چهارم جمعیت غزه به شدت به دلیل بیماریهایی که به راحتی قابل پیشگیری هستند، بیمار میشوند.
لاما عبدالصمد، متخصص آب و فاضلاب آکسفام، گفت: پیش از این استفاده اسرائیل از مجازات دسته جمعی و استفاده از گرسنگی به عنوان سلاح جنگی را دیدهایم. اکنون ما شاهد تسلیح آب توسط آن هستیم که عواقب مرگباری دارد.
مریم به همراه خانوادهاش در خانهای کوچک در شهر دیرالبلح در مرکز نوار غزه زندگی میکند. این خانواده مانند دیگر همسایگانش از خانواده آواره دیگری نیز میزبانی میکند. مجموع این ده نفر هر قطره آب را جیره بندی میکنند.
او درباره وضعیتشان میگوید: «هر ده روز یک بار دوش میگیریم. برای شستن لباسهای کل خانه باید خود را به شش لیتر آب محدود کنیم. میزانی که کافی نیست و در عین حال محصولات شوینده با کیفیتی هم نداریم. همه دچار خارش شدهایم و فکر میکنم به بیماریهای پوستی مبتلا هستیم.»
۷۰۰هزار نفر تحت تاثیر بیآبی هستند
شهرداری دیرالبلح دیگر سوخت کافی برای راهاندازی چاهها و پمپاژ آب برای خدماترسانی به ۷۰۰ هزار نفر اهالی این منطقه ندارد. پمپها هر ۱۰ روز یک بار فعال میشوند و در این میان آب به محل زندگی برخی نمیرسد.
ابولبده در این باره میگوید: «گاهی اوقات کودکان از دهان خود برای کشیدن آب از لولههای بیرونی استفاده میکنند. حتی وقتی جریان آب بیشتر میشود، پمپاژ آب ناگهان متوقف میشود. میگویند چون سوخت نیست. چگونه میتوانیم این گونه زندگی کنیم؟»
آلودگی آب و شیوع بیماری
سوای کمبود آب، آنچه هم که در دسترس باشد، آلوده میشود. سازمان بهداشت جهانی نگران است که به زودی شمار افرادی که بر اثر بیماریهای واگیر جان خود را از دست میدهند، بیش از مجروحان جنگی باشد.
ویروس فلج اطفال به طور قابل توجهی در فاضلاب دیرالبلاح و خان یونس مشاهده شده و نگرانی از شیوع این بیماری مرگبار را افزایش داده است.
در عین حال بر اساس گزارش سازمان بهداشت جهانی، بیش از ۱۵۰ هزار کودک به عفونتهای جدی پوستی مبتلا شدهاند.
ریماس ۱۷ ساله، پای چپش با لکههای قرمز پوشانده شده و خارش آن دیگر با آنتی بیوتیک هم درمان نمیشود. خاله او دیگر نمیداند چگونه به فرزندانش کمک کند. او درباره گزش مگسها در این منطقه میگوید: «پیشتر، این گزشها را با کرم و گاهی آنتی بیوتیک درمان می کردیم. اما امروزدیگر نمیتوانیم آنها را درمان کنیم. فرزندان ما دیگر نمیتوانند حتی بخوابند.»
نگرانی از ظهور بیماریهای پوستی کشنده
این بیماریها کودکان غزه را با سوء تغذیه مواجه میکند. سازمان پزشکان بدون مرز از ظهور سایر بیماریهای مرگبار پوستی ابراز نگرانی کرده است.
موجودی داروخانهها نیز درنوار غزه رو به اتمام است. عمر که در نوار غزه داروخانه دارد از کمبود داروها میگوید: «داروهایی که ما داریم عمدتا ضد درد، آنتی بیوتیک یا ضد قارچ هستند، اما موجودی ما دیگر مانند قبل از جنگ نیست و داروها دو یا سه ماه دیگر تمام میشوند. بیماریها به طور گسترده در حال گسترش هستند. شیوع اگزما و آبله مرغان هم بسیار زیاد است.»
شش ماه پیش، مارتین گریفیث، مسئول سابق امور بشردوستانه در سازمان ملل، گفته بود که غزه «غیرقابل سکونت» است.
انتهای پیام