تاثیر بازی‌های واقعیت مجازی برای درمان روان پریشی

بر اساس مطالعه جدیدی که در دیلی میل منتشر شده است، “واقعیت مجازی می تواند به افراد مبتلا به روان پریشی که از ترک خانه می ترسند کمک کند.”

محققان بریتانیایی یک آزمایش واقعیت مجازی را برای اهداف درمانی توسعه داده اند که آن را «بازی تغییر» می نامند که بیماران را به یک سفر مجازی در یک محیط روزانه تحت هدایت یک مربی مجازی می برد.

این تجربه به بیماران این امکان را می دهد که به طور مجازی در سناریوهای روزانه مانند خرید قهوه، انتظار در ایستگاه اتوبوس یا مراجعه به پزشک شرکت کنند.

هدف GameChange کاهش اضطراب شدیدی است که بسیاری از افراد مبتلا به روان پریشی را از شرکت در فعالیت های روزانه در دنیای واقعی باز می دارد.

آزمایشات نشان داده است که این روش حتی برای بیمارانی که شدیدترین مشکلات سلامت روان مرتبط با روان پریشی را دارند نیز مفید است.

این برنامه ممکن است به زودی به عنوان یک درمان در بیمارستان ها و مراکز درمانی ارائه شود تا جایگزین نیاز به یک درمانگر خاص شود.

به گزارش دیلی میل، پزشکان می گویند که در 25 سال گذشته، واقعیت مجازی در چند کلینیک تخصصی سلامت روان مورد استفاده قرار گرفته است و راهی برای حمایت از درمان فردی توسط پزشک بوده است.

برنامه درمانی بازی تغییر برنامه ای است که در آن درمان توسط یک تیم منفرد از کارکنان نظارت می شود و می تواند در شرایط مختلف از جمله در منزل بیمار ارائه شود.

برنامه واقعیت مجازی بر یک مشکل رایج برای افراد مبتلا به روان پریشی متمرکز است، که ترس از بیرون بودن در موقعیت های روزمره است.

برای بسیاری از بیماران، این ترس تبدیل به آگورافوبیا شدید می شود و اگر فرار دشوار یا موفقیت آمیز باشد، ممکن است کمک در دسترس نباشد. بیماران روان پریشی خانه را ترک نمی کنند که می تواند به شدت روابط با خانواده و دوستان را مختل کند. به عنوان تحصیلات و رشد شغلی آنها.

دکتر فلیسیتی وایت، روانشناس بالینی در دپارتمان روانپزشکی آکسفورد می گوید: در یک مکان امن، بیماران یاد می گیرند که از طریق واقعیت مجازی در فعالیت های واقعی زندگی کنند. این فرآیند به آنها کمک می کند تا اعتماد به نفس خود را برای رویارویی با چالش های دنیای واقعی افزایش دهند.

GameChange روی 346 بیمار مبتلا به روان پریشی در 9 مرکز بهداشتی بریتانیا در پنج منطقه آزمایش شد: بریستول، منچستر، نیوکاسل، ناتینگهام و آکسفورد.

یکی از بیمارانی که در این آزمایش شرکت کرد، گفت: «پس از هفت سال بیماری، احساس بسیار بهتری دارم. من بیشتر با مردم در تماس بودم، می‌توانستم در خیابان راه بروم بدون اینکه نگران کسی باشم.

وی ادامه داد: حالا می توانم به کافه بروم. وقتی سوار اتوبوس می شوم، احساس اعتماد به نفس می کنم. احساس اعتماد به نفس بیشتری دارم

به گفته تیم تحقیقاتی، کمبود پزشک منجر به محدود شدن دسترسی به درمان روان‌شناختی مؤثر، به‌ویژه برای بیماران روان‌پریشی شده است.

منبع: باشگاه خبرنگاران جوان