انواع بیماری های چشمی را بشناسید

بیماری های چشم انواع، علائم و عوارض مختلفی دارند. در برخی موارد با بیماری های چشمی خطرناکی روبه رو هستیم که بدون درمان دارویی خاص می توانند باعث نابینایی شوند، گاهی این بیماری یکی از شایع ترین بیماری های چشمی و گاهی یکی از نادرترین بیماری های چشمی محسوب می شود. علائم بیماری چشمی می تواند ظریف باشد و در برخی موارد این علائم می تواند در زندگی روزمره فرد اختلال ایجاد کند.

بیماری های چشمی که درمان نمی شوند!

دانستن آناتومی چشم برای درک بیماری های خطرناک چشم ضروری است. چشم یکی از پیچیده ترین اجزای بدن انسان است. دانستن این ساختار و آناتومی پیچیده چشم می تواند راه طولانی را در جهت درک بهتر بیماری های خطرناک چشم کمک کند. تنها برخی از آن قسمت ها در این آناتومی که توسط تیم Saptic Store گردآوری شده است ذکر شده است.

پلک: پلک ناحیه مجزایی از پوست و بافت زیر جلدی است که وظیفه محافظت از چشم را بر عهده دارد.

قرنیه: قسمت شفاف لایه بیرونی جلویی چشم.

عنبیه: قسمت رنگی چشم است که مردمک را احاطه کرده است.

مردمک چشم: یک روزنه تیره در داخل عنبیه که میزان و شدت نور ورودی به چشم را کنترل می کند.

عدسی: یک بافت محدب کوچک متشکل از آب و فیبرهای پروتئینی شفاف در داخل چشم است که با شکستن پرتوهای نور، تصویر موجود در چشم را روی شبکیه متمرکز می کند.

شبکیه چشم: در واقع غشای عصبی یک سلول حساس به نور است که بین مشیمیه ها قرار دارد که از طریق عصب بینایی به مغز منتهی می شود و تصاویر را به صورت نیروی دافعه به مغز منتقل می کند.اصطلاح عصب بینایی. علت نابینایی صعب العلاج در خطرناک ترین بیماری های چشمی آسیب شبکیه و عصب بینایی است.

بیماری های چشم و آناتومی آن

ماکولا، بخش مرکزی کوچک شبکیه، عصب بینایی چشم که به مغز متصل است. قسمت میانی چشم زجاجیه، بافتی شفاف و ژله مانند، مشیمیه، لایه نازک سیاه چشم، صلبیه، قسمت سفید چشم و حرکت کره چشم است که به آن متصل است. چشم. کره چشم با 6 ماهیچه کوچک چشم. اختلال عملکرد این عضله باعث بیماری هایی مانند انحراف چشم یا چشم چپ می شود. انواع بیماری های چشمی که درمان نمی شوند و گاهی با تشخیص به موقع قابل پیشگیری هستند عبارتند از:

نقایص انکساری (نزدیک بینی، دوربینی، آستیگماتیسم)، پیرچشمی، آب مروارید، گلوکوم، کوررنگی، شب کوری، سندرم خشکی چشم، اشک ریزش یا اشک ریزش بیش از حد، قرمزی چشم، مژه های کثیف، ملتحمه یا چشم صورتی، ناخنک، سوزش چشم، انحراف یا لوشیای چشم، نیستاگموس، پرش پلک (تیک عصبی چشم)، بیرون زدگی مردمک چشم، خستگی چشم، آلرژی چشم، زخم قرنیه، قوز قرنیه، بلفاریت، التهاب پلک ها، شالازیون (کیست پلک)، دژنراسیون ماکولا، رتینوپاتی دیابتی، ، جداشدگی یا پارگی شبکیه، یووئیت، التهاب لایه های میانی چشم، عفونت چشم یا مشکلات مرتبط با عدسی.

همانطور که قبلا متوجه شدید در پاراگراف قبل انواع بیماری های خطرناک چشمی را برشمردیم که به دلیل کمبود کلمات تنها به برخی از آنها به اختصار اشاره می شود.

گلوکوم یا آب سیاه

گلوکوم خطرناک ترین بیماری چشمی است که به گروهی از بیماری های چشمی تعلق دارد که در آن اعصاب بینایی به دلیل افزایش فشار در کره چشم و در نهایت کاهش بینایی آسیب می بینند. بدون درمان به موقع، احتمال نابینایی افزایش می یابد.

افزایش فشار (IOP) به دلیل اختلال یا عدم وجود جریان زلالیه که قرنیه و عدسی چشم را تامین می کند، ایجاد می شود.

انواع مختلفی از گلوکوم یا آب سیاه وجود دارد، اما گلوکوم با زاویه بسته یک بیماری خطرناک چشمی است که در آن جریان زلالیه مسدود می شود و فشار داخل چشم به سرعت افزایش می یابد و منجر به آسیب به عصب بینایی و در نهایت نابینایی می شود.

آب مروارید

آب مروارید شایع ترین بیماری چشمی در جهان و عامل نابینایی است. آب مروارید یک بیماری خطرناک چشمی است. عدسی چشم بافت شفافی است که از فیبرهای آبی و پروتئینی در پشت عنبیه و مردمک قرار دارد. وظیفه عدسی تمرکز نور بر روی شبکیه است. این رشته های پروتئینی در کنار هم نگه داشته می شوند تا عدسی شفاف شود، اما اگر این رشته ها به هم بچسبند، عدسی چشم کدر می شود.

این کدر شدن عدسی چشم که از عبور نور به داخل چشم جلوگیری می کند، آب مروارید نامیده می شود. آب مروارید عامل اصلی نابینایی در 50 درصد از جمعیت جهان است و این بیماری جدی چشمی را به یکی از شایع ترین عوارض نابینایی در کشورهای فقیر به دلیل عدم دسترسی به امکانات پزشکی و جراحی تبدیل کرده است. یکی از شایع ترین علائم این بیماری که اغلب تدریجی و پیشرونده است، دوبینی و تاری دید است.

زمانی که فرد مبتلا به آب مروارید می شود، تصور می کند که از شیشه مه آلود نگاه می کند، دید او به تدریج کاهش می یابد و در موارد پیشرفته، فرد نمی تواند دست های خود را ببیند. جز در مواردی که بیماری آب مروارید تشدید می شود و به آب سیاه تبدیل می شود، باعث درد و قرمزی چشم نمی شود.

حذف نقطه زرد

دژنراسیون ماکولا یا دژنراسیون ماکولا یک بیماری خطرناک چشمی است که می تواند منجر به نابینایی شود. در این بیماری ماکولا یا ماکولا به شدت آسیب می بیند. ماکولا بخش حساس به نور شبکیه است و عملکرد آن دید مستقیم و واضح است که برای فعالیت هایی که نیاز به دقت دارند مانند خواندن و رانندگی ضروری است.

این یک وضعیت پزشکی است که می تواند باعث تاری یا از دست دادن بینایی در مرکز میدان بینایی شود. در مراحل اولیه این بیماری معمولاً هیچ علامتی وجود ندارد. اما به تدریج دید یک یا هر دو چشم کاهش می یابد. دژنراسیون ماکولا یک بیماری چشمی جدی است که می تواند بینایی را به طور کامل از دست بدهد و حتی فعالیت های روزانه فرد را مختل کند. گاهی اوقات افراد دچار توهمات بینایی می شوند که مربوط به بیماری روانی نیست و از علائم این بیماری چشمی است.

دو نوع آسیب ماکولا وجود دارد – خشک و مرطوب. نوع خشک بسیار شایع است و حدود 90 درصد بیماران از آن رنج می برند. نوع مرطوب اغلب با از دست دادن شدید بینایی همراه است. دژنراسیون ماکولا بیشتر در افراد مسن بالای 65 سال دیده می شود و بیشتر خانم ها از این بیماری رنج می برند.این بیماری می تواند عوارض جانبی برخی داروها را نیز ایجاد کند. مطالعات این بیماری خطرناک چشمی نشان داده است که در برخی موارد ارثی است.

چشمان درشت

بیرون زدگی چشم یا پروپتوز یکی دیگر از بیماری های خطرناک چشم است و در مواردی رخ می دهد که یک یا هر دو چشم به دلیل برخی از انواع عوارض و اختلالات چشمی تا حدی از حدقه بیرون زده باشد.چشم ها مانند تورم ماهیچه های چربی و بافت های پشت چشم. در این حالت قسمت زیادی از قرنیه به هوا نزدیک است و حفظ رطوبت چشم مشکل است. در برخی از انواع شدید پف چشم، فشار زیادی به عصب بینایی وارد می کند و باعث از دست دادن دائمی بینایی می شود.

چشم پیر

یکی دیگر از بیماری های خطرناک چشم پیرچشمی است. پیرچشمی بخشی از روند طبیعی پیری چشم است و به معنای از دست دادن توانایی دیدن اشیای نزدیک به وضوح است. این بیماری بعد از 50 سالگی ظاهر می شود و معمولاً دید اولیه از راه دور فرد را تحت تأثیر قرار نمی دهد. عینک مطالعه/لنز تماسی، لیزیک که جراحی لیزری چشم است و روش‌های دیگر می‌تواند برای بازگرداندن دید خواندن خوب استفاده شود. از آنجایی که این عارضه مادام العمر خواهد بود، درک این نکته مهم است که می تواند سایر شرایط رایج بینایی مانند نزدیک بینی، دوربینی و آستیگماتیسم را پیچیده کند. پیرچشمی بیماری دوربینی نیست. چشم پزشکان این شرایط را عیب انکساری تمرکز چشم رایج می نامند. پیرچشمی زمانی رخ می دهد که عدسی طبیعی چشم خاصیت ارتجاعی خود را از دست بدهد. همانطور که عدسی چشم به تدریج خاصیت ارتجاعی خود را از دست می دهد، توانایی انطباق نیز کاهش می یابد.

انواع عفونت چشم

قرمزی چشم، آبریزش چشم، تاری دید و خشکی چشم از علائم شایع بیماری های چشمی هستند. اگرچه در بیشتر موارد این علائم خود به خود ناپدید می شوند، اما در برخی موارد اگر این عفونت به موقع درمان نشود، به یک بیماری خطرناک چشمی تبدیل شده و می تواند عوارض جدی ایجاد کند. نمونه هایی از بیماری های عفونی چشم:

ورم ملتحمه:

ملتحمه یک لایه نازک است که صلبیه و داخل پلک را احاطه کرده است. ورم ملتحمه می تواند به معنای عفونت یا التهاب ملتحمه باشد. علائم این بیماری شامل خارش و ترشح از چشم است. این بیماری خطرناک چشمی می تواند یک یا هر دو چشم را درگیر کند. و اگر به موقع درمان نشود، می تواند جدی باشد.

سیتومگالوویروس:

سیتومگالوویروس ویروسی است که به سلول های گیرنده نور در عنبیه آسیب می رساند و یک بیماری جدی است که باید فورا تشخیص داده و درمان شود. اگر به موقع درمان نشود، می تواند باعث کاهش بینایی و در موارد شدید منجر به کوری دائمی شود.

بامفیت یا قرنیه:

استفاده نادرست از لنزهای تماسی می تواند منجر به عفونت ها و بیماری های خطرناک چشم شود. تماس بصری زیاد با لنزها، عدم رعایت بهداشت و نگهداری نادرست می تواند احتمال ورود میکروب ها به قرنیه را افزایش دهد. این عفونت و عدم درمان به موقع می تواند منجر به زخم و آسیب قرنیه و در برخی موارد کوری شود.

سرانجام:

توجه به سلامت چشم شاید یکی از مهم ترین و در عین حال عاقلانه ترین کارهایی باشد که هر انسانی باید انجام دهد. شناخت بیماری خطرناک چشم به شما کمک می کند تا قبل از از دست دادن فرصت از جدی شدن مشکل جلوگیری کنید. در صورت مشاهده علائم مشکوک با چشم پزشک مشورت کنید. این علائم تا زمانی که جدی گرفته نشوند، بینایی شما را تهدید نمی کند.

نتیجه

برای درمان بیماری ها چشم خود به متخصص چشم شیراز مراجعه کنید.