اسراییل و اشتباه تاکتیکی – پرتال پارسی

این روزنامه قدیمی ترین روزنامه اسرائیلی است و طبق دایره المعارف .dia Britannica معتبرترین آنها و اکثر خوانندگان آن تحصیل کرده هستند. این نسخه از چند جهت حائز اهمیت است.

دقیقاً یک روز قبل از مقاله هاآرتص، تمام 4300 پمپ بنزین در ایران به طور همزمان تعطیل شد و عرضه سوخت به جایگاه ها متوقف شد. علت این حادثه که برای مردم ایران سختی‌های زیادی را به همراه داشته، مدتی است که در هاله‌ای از ابهام قرار دارد تا اینکه خبرگزاری آنلاین پرتال پارسی که معمولا زودتر از دیگران می‌دانست، از احتمال حمله سایبری صحبت کند. در نهایت دبیر شورای عالی فضای مجازی ایران در گفت‌وگوی تلویزیونی گفت که حمله سایبری به پمپ بنزین‌ها احتمالاً توسط یک کشور خارجی انجام شده است، اما هنوز برای اعلام جزئیات زود است. فارس نیوز بار دیگر اولین خبرگزاریی بود که اخیرا مقاله ای را در هاآرتص منتشر کرد.

تاریخچه حملات سایبری اسرائیل به ایران

اسرائیل قبلا در چندین حمله سایبری به ایران دست داشته است.

– نیروگاه اتمی بوشهر: اولین حادثه حمله سایبری اسرائیل به ایران ممکن است مربوط به نیروگاه های استاکس نت و بوشهر باشد. استاکسنت برنامه مخربی بود که توسط دولت های آمریکا و اسرائیل در سال 2010 برای حمله به تاسیسات هسته ای ایران به ویژه نیروگاه بوشهر راه اندازی شد. یاهو نیوز بعداً اعلام کرد که هدف از به اصطلاح «بازی‌های المپیک» نابودی برنامه هسته‌ای ایران نیست، بلکه زمان دادن به آن و ضربه زدن به تلاش‌های دیپلماتیک بوده است. ادوارد اسنودن، یکی از ماموران سابق سیا که تعدادی از اسناد مربوط به اطلاعات آمریکا را فاش کرد، در مصاحبه با اشپیگل گفت که این برنامه مخرب با همکاری آژانس امنیت ملی آمریکا و اسرائیل توسعه یافته است.

– زیرساخت های مخابراتی: در سال 1397 حمید فتاحی، معاون وزیر ارتباطات و رئیس هیات مدیره شرکت ارتباطات زیرساخت در توییتی مبنی بر “حمله های پراکنده” به برخی زیرساخت های ارتباطی مدعی شد که منشأ این حملات اسرائیل بوده است. گلمرضا جلالی، رئیس سازمان پدافند غیرعامل کشور گفت: این حملات سایبری در «چند محفظه» با استفاده از ویروس «نسل جدید استاکسونت» انجام شده است.

– تأسیسات نظامی پارچین: در 4 مرداد 1378 انفجاری در تأسیسات نظامی پارچین رخ داد. روز بعد، زوئی یازکلی، تحلیلگر سیاسی شبکه 13 اسرائیل گفت که بمباران شب گذشته در شهر پارچین تهران “به نظر می رسد که نتیجه یک حمله سایبری بوده است.”

– تاسیسات هسته ای نطنز: 21 فروردین ماه سال جاری حادثه ای در تاسیسات هسته ای نطنز رخ داد. کانال دولتی کان اسرائیل روز یکشنبه (12 آوریل) گفت که “حادثه” در تاسیسات هسته ای نطنز کار اسرائیل و نتیجه “حمله سایبری جدید به ایران” بوده است.

– بنادر بندر شهید رجایی: در 20 اردیبهشت ماه سال جاری حمله قبلی به تاسیسات آبی و جاده ای بندر شهید رجایی. روزنامه واشنگتن پست روز دوشنبه 19 مه به نقل از دولت آمریکا و مقامات “دولت خارجی” که نامشان فاش نشده گزارش داد که حمله سایبری اخیر به تاسیسات آبی و جاده های بندر شهید رجایی در استان هرمزگان احتمالا توسط اسرائیل انجام شده است. بود.

البته حملات قبلی اسرائیل به کشورمان به این موارد محدود نمی شود.

شباهت دو اتفاق و نکته عجیب

در 27 تیرماه سال جاری، نقص جهانی در سیستم‌های رایانه‌ای شرکت راه‌آهن رخ داد که در نتیجه صدها قطار از جمله ورودی و خروجی، مراکز فروش بلیت، خدمات حمل و نقل الکترونیکی و مسافری و… وب سایت شرکت راه آهن خبرگزاری آنلاین پرتال پارسی در همان روز با انتشار تصویری از تابلوی اطلاع رسانی حرکت قطارهای راه آهن ایران از قطعی جهانی سیستم کامپیوتری شرکت راه آهن خبر داد که هرج و مرج بی سابقه ای را در ایستگاه های راه آهن سراسر کشور به وجود آورد. در تابلوی اطلاعات قطارها پیام قطار به دلیل حملات سایبری نمایش داده شد. این پیام حاوی شماره تلفن نیز می باشد.

اما یکی از نکات قابل توجه در حمله سایبری هفته گذشته این بود که در حمله سایبری اخیر به پمپ بنزین ها همین تعداد روی صفحه نمایش ها نمایش داده شد.

رنگ لطیفی در این شباهت وجود داشت. تحقیقات انجام شده توسط شرکت امنیت سایبری آمریکا و اسرائیل چک پوینت در مورد حمله چهار ماه پیش نشان می دهد که هک گسترده سیستم کامپیوتری شرکت راه آهن ایران در اثر حمله سایبری گروهی از هکرها به نام ایندیرا بوده است. حمله اسرائیل کار گروهی از هکرهای مظنون نبود.

پس اندکی دقت در این قیاس موضوع مهمی را توضیح می دهد. : اسرائیل مدعی شده است که حمله اخیر کار خود او بوده است و متن پیام در آخرین حمله بی تردید شبیه متن پیام در حمله قبلی است و منطقاً اسرائیل نمی تواند بگوید که این کار را انجام خواهد داد. دومی. این شباهت را تصادفی توجیه کنید. . این نشان می دهد که هر دو حمله کار اسرائیل بوده است و در مورد قبلی اسرائیل به دروغ به مسئولیت خود اعتراف کرده است و یا اینکه هیچ یک از این حملات کار اسرائیل نبوده و این بار اسرائیل به دروغ ادعا کرده که این کار خودش است. به طور خاص، روش هر دو حمله آسیب رساندن به پلت فرم خدمات عمومی است و هیچ یک از آنها هدف نظامی را در نظر نمی گیرند، موضوعی که هاآرتص اخیراً به آن اذعان کرده است.

آیا دولت اسرائیل با مردم ایران دشمنی دارد؟

جامعه شناسان می گویند افکار عمومی در این شرایط ممکن است در مواجهه با دشمن به انتقام گرفتن از یک موضوع غیرنظامی و یا توجیه دشمن با پاسخگویی به مردم عادی و زندگی روزمره شان بسنده کنند. باورش دردناکه بزرگان به یاد می آورند که وقتی دولت بعث عراق در یک رویارویی درمانده شد و کورکورانه موشک های اسکاد بی را با کمک قدرت های بزرگ هدف قرار داد، عده ای به تدریج فریاد «پاسخ موشکی» سر دادند. می توان انتظار انتقام داشت. اما واضح است که کشوری که با مردم خود دشمنی کرده است، از آن بیشتر متنفر خواهد شد.

تا آنجا که می دانیم، زیرساخت های خدمات عمومی که ارتباط مستقیمی با امنیت و آرامش همه مردم دارد، هرگز هدف حملات سایبری ایران در اسرائیل و حتی آمریکا قرار نگرفته است. البته ایران در مورد برنامه سایبری جهانی خود نیز حرف های زیادی برای گفتن دارد و دو سال پیش وزارت امنیت داخلی آمریکا در بیانیه ای درباره حمله سایبری ایران گفت: «ایران یک برنامه سایبری دارد که می تواند یک برنامه سایبری ایجاد کند. آمریکا را تهدید می کند. در این بیانیه آمده است: «ایران می‌تواند برخی از مهم‌ترین زیرساخت‌های آمریکا را حداقل برای مدت محدودی از بین ببرد». بنابراین، رفتار اسرائیل نه تنها پیشگیرانه، بلکه غیرقابل برگشت است و ابتکاری برای تضعیف امنیت و آرامش مردم ایران است.

مشکلات ناشی از تجاوز به زیرساخت‌های عمومی را نمی‌توان مانند مشکلات تحریم‌های همجنس‌گرایان بررسی کرد و در هر دو مورد می‌تواند به عنوان ابزاری برای تأثیرگذاری بر نارضایتی عمومی تلقی شود. فشار در سیستم ممکن است عده ای تحریم ها و مشکلات خود را به تصمیمات سیاسی نسبت دهند و آن را به انتخاب خود یا سیاستمداران بسپارند، اما چه کسی می تواند بگوید مردم با مردمی متخاصم و کینه توز هستند؟ آیا سیستم را نادیده می گیرید؟

مردم ایران در جنگ هشت ساله با مقاومت و همکاری در برابر تجاوزات میهن خود وحدت نشان داده اند. بنابراین، انتظار این که اگر امنیت عمومی مردم مورد هدف دشمن قرار گیرد، مردم به دلیل اعتراض به نظام حرکت، این کار را انجام دهند، اشتباه تاکتیکی عجیبی است. این خواسته کاملاً در تضاد با پیام های دوستانه ای است که دولت اسرائیل گاهی سعی می کند به مردم ایران ارسال کند.

آب گل و اینترنت ملی!

همیشه تاکید کرده ام که به جای نام مستعار اینترنت ملی (قطع اینترنت جهانی در انسان) از عبارت شبکه ملی اطلاعات (ایجاد شبکه مستقلی که اطلاعات سازمان ها و ارگان ها و خدمات دولتی به صورت مستقل در آن ذخیره می شود). اینترنت) همانطور که وزیر سابق فناوری اطلاعات نیز همین تفاوت را تایید کرد و اساساً به دومی دروغ گفت. با این حال، زمان وقوع حمله سایبری اخیر نیز یک لحظه مهم در معضل اینترنت در کشور ما است. این روزها مجلس طرحی به نام حمایت از حقوق کاربران فضای مجازی را تصویب کرد که هم اکنون در مرحله آزمایش برای تصمیم گیری نهایی است. افکار عمومی با دقت این طرح را اجرا می کند و اگر علیرغم وعده های مسئولان به دنبال تضعیف یا محدود کردن عمدی دسترسی مردم به اینترنت است، مخالفان زیادی از جمله آقای آقاهرانی نماینده مردم تهران دارد. مجلس شورای اسلامی و یکی از حامیان این طرح تعداد آنها را تایید کرد.

تقارن زمانی این حمله سایبری با شرایطی که ممکن است برخی افراد در سایه طرح شبکه ملی اطلاعات در اینترنت ملی جست و جو کنند، از جمله، توانایی موافقان محدودیت استفاده از این کلاه سایبری را افزایش می دهد. حمله به عنوان دلیل بر ضرورت، علاوه بر حمله مستقیم به امنیت و آرامش مردم، قطعاً در رفع مقاومت آنها در برابر محدودیت ها بی تأثیر نیست.

1717