دغدغه های زیست محیطی در عصر حاضر، به یکی از مهم ترین چالش های جهانی تبدیل شده است و صنعت رو به رشد ارزهای دیجیتال نیز از این قاعده مستثنا نیست. ارزهای دیجیتال سازگار با محیط زیست، دارایی های دیجیتالی هستند که با اولویت قرار دادن بهره وری انرژی و کاهش ردپای کربن، به پایداری اکوسیستم دیجیتال و حفظ منابع طبیعی کمک می کنند. این رمزارزهای سبز با تکیه بر فناوری های نوین بلاکچین، به دنبال کاهش مصرف انرژی و تأثیرات منفی زیست محیطی هستند.
از زمان ظهور بیت کوین در سال های ۲۰۰۸ و ۲۰۰۹، بحث تأثیر زیست محیطی ارزهای دیجیتال همواره مطرح بوده است. در حالی که پیش از این، مصرف انرژی عمدتاً به استخراج فلزات باارزش مانند طلا و نقره مربوط می شد، ورود کریپتوکارنسی به صحنه، نگرانی های جدیدی را در مورد مصرف قابل توجه انرژی و خطرات زیست محیطی آن ایجاد کرد. این نگرانی ها، به ویژه در بخش استخراج رمزارزها، باعث شکل گیری پروژه هایی با رویکرد دوستدار محیط زیست شد.
توسعه و رشد ارزهای دیجیتال سازگار با محیط زیست، با وجود نوآوری های تکنولوژیک فراوان در دنیای کریپتو، همچنان با چالش هایی از نظر فنی و اقتصادی همراه است. با این حال، اهمیت این موضوع در میان سرمایه گذاران و علاقه مندان به محیط زیست رو به افزایش است. در ادامه، به بررسی عمیق تر مفهوم رمزارزهای سبز، نحوه اندازه گیری تأثیر زیست محیطی آن ها و معرفی نمونه های برجسته این ارزها می پردازیم.
ارزهای دیجیتال eco یا رمزارزهای سبز
رمزارزهای سبز یا ارزهای دیجیتال دوستدار محیط زیست، به آن دسته از دارایی های دیجیتالی اطلاق می شود که طراحی و عملکرد آن ها با هدف به حداقل رساندن مصرف انرژی و کاهش ردپای کربن صورت گرفته است. ماهیت غیرمتمرکز بلاکچین ایجاب می کند که هر تراکنش پس از ثبت، در هزاران کامپیوتر توزیع و پردازش شود که این فرآیند به طور طبیعی انرژی قابل توجهی مصرف می کند. به همین دلیل، پروژه های رمزارز سبز در پی تجدید نظر در مکانیسم های اعتبارسنجی هستند.
تقریباً بخش زیادی از رمزارزها از طریق استخراج تولید می شوند و این فرآیند نیازمند محاسبات پیچیده و مصرف بالای انرژی است. بنابراین، اولین گام برای ارزهای دیجیتال سازگار با محیط زیست، بازنگری در روش استخراج یا جایگزینی آن است. در عین حال، این رمزارزها باید همچنان اصول اساسی بلاکچین از جمله یکپارچگی، تمرکززدایی، امنیت و مقیاس پذیری را حفظ کنند. برآورده کردن تمامی این انتظارات، دغدغه و چالش مهم این پروژه ها محسوب می شود. هدف اصلی رمزارزهای سبز، ارائه یک جایگزین پایدار برای سیستم های مالی سنتی و همچنین برای ارزهای دیجیتال پرمصرف است.
ارتباط قیمت ارزهای دیجیتال و آلودگی زیست محیطی
رابطه بین قیمت ارزهای دیجیتال و میزان آلودگی زیست محیطی ناشی از آن ها، پیچیده و چندوجهی است. به طور کلی، افزایش قیمت یک رمزارز می تواند منجر به افزایش تمایل به استخراج آن شود، زیرا سودآوری ماینینگ بیشتر می شود. این امر به نوبه خود، مصرف انرژی شبکه را بالا می برد و ردپای کربنی بیشتری به همراه دارد. برعکس، در بازارهای نزولی، با کاهش قیمت و سودآوری، فعالیت ماینرها کاهش یافته و مصرف انرژی نیز کمتر می شود.
سختی شبکه نیز عامل مهمی است؛ با افزایش سختی، منابع محاسباتی بیشتری برای استخراج لازم است که انرژی بیشتری مصرف می کند. در عین حال، بهبود مکانیسم های استخراج و اعتبارسنجی می تواند تأثیر بسزایی در کاهش مصرف انرژی داشته باشد، حتی اگر قیمت رمزارز افزایش یابد. به عنوان مثال، انتقال اتریوم از مکانیزم اثبات کار (PoW) به اثبات سهام (PoS)، مصرف انرژی آن را به طور چشمگیری کاهش داد، در حالی که قیمت آن روند صعودی داشت. این تغییر نشان می دهد که نوآوری در فناوری بلاکچین می تواند به همگرایی اهداف اقتصادی و زیست محیطی کمک کند.
انتقال اتریوم به اثبات سهام، مصرف انرژی آن را تا بیش از ۹۹.۹ درصد کاهش داد و آن را به یکی از پایدارترین بلاکچین های اصلی تبدیل کرد.
۱۰ نمونه از ارزهای دیجیتال دوستدار محیط زیست
در سال های اخیر، پروژه های متعددی با هدف توسعه رمزارزهای سبز ظهور کرده اند. در ادامه، به معرفی و بررسی برخی از برجسته ترین ارزهای دیجیتال سازگار با محیط زیست می پردازیم که با رویکردهای نوآورانه خود، به کاهش مصرف انرژی و افزایش پایداری در صنعت کریپتو کمک کرده اند:
کاردانو (ADA)
کاردانو، که توسط چارلز هاسکینسون، یکی از بنیانگذاران اتریوم، توسعه یافته، به عنوان اولین بلاکچین مورد بررسی دانشگاهیان از نظر سازگاری با محیط زیست شناخته می شود. این شبکه از مکانیزم اجماع اثبات سهام (PoS) به نام Ouroboros بهره می برد که در آن هولدرهای توکن ADA، دارایی های خود را برای اعتبارسنجی تراکنش ها به اشتراک می گذارند. این رویکرد، کاردانو را ذاتاً نسبت به بیت کوین کارآمدتر می کند.
کاردانو قادر است حدود ۱۰۰۰ تراکنش در ثانیه را پردازش کند که در مقایسه با بیت کوین بسیار بالاتر است. این شبکه ادعا می کند که تنها ۶ گیگاوات ساعت برق در سال مصرف می کند و مصرف برق هر تراکنش آن حدود ۵۴۸ وات بر ساعت است. این آمار کاردانو را به یک شبکه سریع، مقیاس پذیر، امن و مناسب برای توسعه انواع پروژه های غیرمتمرکز (DApps) و قراردادهای هوشمند تبدیل کرده و آن را در زمره رمزارزهای سبز قرار می دهد.
استلار (XLM)
شبکه استلار در سال ۲۰۱۴ با هدف ایجاد پلی بین موسسات مالی سنتی و دنیای ارزهای دیجیتال راه اندازی شد. استلار، تراکنش های مرزی را سریع تر، آسان تر و مقرون به صرفه تر می کند و به عنوان یک جایگزین جدی برای سیستم های پرداخت سنتی مانند پی پال مطرح است. توکن بومی آن، لومنز (XLM)، برای تسهیل معاملات با کارمزدهای ناچیز در دفتر کل توزیع شده استلار استفاده می شود.
ویژگی متمایز استلار، پروتکل اجماع اختصاصی آن به نام SCP (Stellar Consensus Protocol) است. این پروتکل منبع باز، با تأیید تراکنش ها از طریق مجموعه ای از گره های قابل اعتماد (نه کل شبکه)، چرخه احراز هویت را بسیار کوتاه، سریع و کم مصرف می کند. استلار توکن های XLM را از قبل استخراج کرده است، بنابراین نگرانی در مورد آسیب زیست محیطی ناشی از عملیات ماینینگ وجود ندارد. مصرف انرژی سالانه استلار کمتر از ۰.۵ گیگاوات ساعت و مصرف انرژی هر تراکنش آن حدود ۰.۲۲ وات بر ساعت برآورد می شود.
سولانا (SOL)
سولانا با توکن بومی SOL، یکی از پیشگامان در حوزه ارزهای دیجیتال سازگار با محیط زیست است. این بلاکچین لایه یک، از مکانیسم اجماع اختصاصی خود به نام اثبات تاریخ (Proof of History یا PoH) استفاده می کند که با الهام از اثبات سهام (PoS) طراحی شده، اما عملکردی مستقل دارد. مهم ترین ویژگی PoH، بهره وری انرژی بسیار بالای آن است.
این مزیت با بررسی توالی تراکنش ها بدون نیاز به ارتباط رفت و برگشت مداوم میان گره ها حاصل می شود. تراکنش ها در جایگاه زمانی از پیش تعیین شده دسته بندی می شوند که نیاز به عملکرد همزمان همه گره های اعتبارسنجی را از بین می برد. این مکانیسم، سولانا و توکن های ساخته شده روی آن را به دلیل مصرف کمترین میزان انرژی، در صدر فهرست رمزارزهای سبز قرار داده است. مصرف سالانه برق این بلاکچین، حدود ۳.۱۸۶ گیگاوات ساعت و مصرف انرژی هر تراکنش آن حدود ۰.۵۱ وات ساعت برآورد می شود که کمتر از یک جستجوی گوگل است.
الگوراند (ALGO)
الگوراند که در اواخر سال ۲۰۱۹ منتشر شد، از جمله ارزهای دیجیتال دوستدار محیط زیست نسبتاً قدیمی محسوب می شود. این شبکه از مکانیسم اثبات سهام خالص (PPoS) استفاده می کند که در آن تمام گره های اعتبارسنجی برای ایجاد هر بلاک جدید، باید به توافق برسند. سرعت بالای تراکنش ها (حدود ۱۰ هزار TPS)، کارمزدهای پایین و مقیاس پذیری خوب الگوراند، همگی به معنای مصرف انرژی بسیار کمتر آن نسبت به بیت کوین و اتریوم است. فرآیند تولید بلاک در این بلاکچین بدون ماینینگ انجام می شود.
الگوراند در شفافیت و قابلیت ردیابی انتشار کربن نیز پیشرو است. در ۲۲ آوریل ۲۰۲۱، این بلاکچین با همکاری ClimateTrade اعلام کرد که عملکردش عاری از تولید کربن است و ردپای کربن خود را به عنوان کربن منفی جبران می کند. مصرف انرژی سالانه این شبکه ۰.۰۰۰۵ گیگاوات ساعت و مصرف برق هر تراکنش آن حدود ۰.۲ وات بر ساعت است که الگوراند را به یک نمونه برجسته از پایداری در بلاکچین تبدیل کرده است.
هدرا هش گراف (HBAR)
شبکه هدرا هش گراف و توکن بومی آن HBAR، به عنوان یک انقلاب در میان ارزهای دیجیتال دوستدار محیط زیست معرفی شده اند. این بلاکچین لایه یک، سازگار با ماشین مجازی اتریوم، از مکانیسم اجماع اختصاصی و بسیار کم مصرف خود به نام هش گراف استفاده می کند. این مکانیسم که از اثبات سهام مشتق شده، منجر به افزایش سرعت تراکنش ها و مقیاس پذیری بهتر نیز شده است.
هدرا هش گراف همکاری هایی با شرکت ها و سازمان های دیگر نظیر Crypto Climate Accord برای کاهش کربن ناشی از استخراج ارز دیجیتال دارد. مرکز بلاکچین کالج دانشگاه لندن نیز آن را یکی از کم مصرف ترین بلاکچین های دنیا معرفی می کند. میانگین مصرف انرژی هر تراکنش در این شبکه ۰.۰۰۳ وات ساعت و مصرف برق سالانه آن حدود ۰.۰۱ تراوات ساعت برآورد می شود. با وجود اندازه کوچک تر شبکه در حال حاضر، پتانسیل Hedera در ارائه راهکارهای پایدار بسیار بالاست.
ترون (TRX)
ترون، یک بلاکچین عمومی غیرانتفاعی است که از هر زبان برنامه نویسی پشتیبانی می کند و با استفاده از حاکمیت غیرمتمرکز بر اساس مدل دو لایه ای متشکل از نودهای اعتبارسنجی (Super Representatives) عمل می کند. ترون از جمله ارزهای دیجیتال دوستدار محیط زیست است، زیرا پلتفرم همتابه همتا و کم مصرف آن به توسعه دهندگان اجازه می دهد برنامه های خود را مستقیماً روی بلاکچین به اشتراک بگذارند.
ارز TRX از قبل استخراج شده، بنابراین هیچ نگرانی ای از بابت مصرف انرژی ناشی از ماینینگ آن وجود ندارد. این توکن یکی از معتبرترین ارزهای دیجیتال در بازار است و در اکثر صرافی ها قابل معامله است. مصرف انرژی سالانه ترون ۳.۴ گیگاوات ساعت و مصرف برق هر تراکنش آن حدود یک وات است. مقیاس پذیری و هزینه های پایین این شبکه، آن را به گزینه ای جذاب برای توسعه دهندگان برنامه های غیرمتمرکز، از جمله پلتفرم های بازی، تبدیل کرده است.
تزوس (XTZ)
تزوس، یکی از اولین بلاکچین های قرارداد هوشمند اثبات سهام (PoS) است که در سال ۲۰۱۸ راه اندازی شد. این شبکه با هدف کارایی بالا در مصرف انرژی و قابلیت به روزرسانی خودکار طراحی شده است. تزوس می تواند بدون نیاز به هارد فورک، ارتقا یابد و با تغییرات سازگار شود، که این ویژگی به مصرف انرژی پایین تر آن کمک می کند. نماد توکن بومی آن XTZ است.
تزوس از مکانیزم اجماع اثبات سهام شناور (LPoS) بهره می برد که مصرف انرژی برای اعتبارسنجی تراکنش ها را به حداقل می رساند و عملکرد عالی توکن XTZ را به عنوان یکی از بهترین رمزارزهای سبز تضمین می کند. این الگوریتم، امکان پردازش سریع، ارزان و کم هزینه تر تراکنش ها را نیز فراهم می آورد. مصرف انرژی سالانه تزوس ۰.۲۳ گیگاوات ساعت و مصرف انرژی هر تراکنش آن حدود ۰.۳ وات است. تزوس با امنیت فوق العاده و کاربردهایش در صنایع مختلف، جایگاه خود را به عنوان یک بلاکچین پایدار تثبیت کرده است.
چیا (XCH)
رمزارز چیا، که توسط برام کوهن، بنیانگذار بیت تورنت راه اندازی شد، یک بازیگر نسبتاً جدید در عرصه ارزهای دیجیتال دوستدار محیط زیست است. چیا نه از اثبات کار و نه از اثبات سهام، بلکه از مکانیسم اثبات فضا-زمان (Proof-of-Space and Time یا PoST) بهره می برد. در این مکانیسم، به جای مصرف برق بالا، از فضای ذخیره سازی بلااستفاده هارد دیسک برای استخراج استفاده می شود.
کاربران می توانند بخشی از فضای هارد دیسک خود را در اختیار شبکه قرار داده و بدون مصرف برق اضافه، در قبال آن پاداش بگیرند. چیا ثبات و پایداری انرژی را در اولویت قرار داده و فرآیند آن را فارمینگ (Farming) به جای ماینینگ (Mining) می نامد. با این حال، برخی کارشناسان نیاز مبرم آن به هارددیسک های فراوان را مغایر با اصول زیست محیطی آن می دانند. با این وجود، مصرف انرژی سالانه چیا ۰.۱۳ گیگاوات ساعت و مصرف انرژی هر تراکنش آن حدود ۲.۳ وات است که آن را در میان رمزارزهای سبز قرار می دهد.
گرین بیت کوین (GBTC)
گرین بیت کوین، با وجود تشابه اسمی، هیچ ارتباطی به بیت کوین اصلی و بلاکچین آن ندارد. این توکن بر روی شبکه اتریوم قرار دارد و از مکانیسم اجماع اثبات سهام (PoS) برای تأیید تراکنش های خود بهره می برد، که آن را به یک ارز دیجیتال دوستدار محیط زیست تبدیل می کند. هدف اصلی GBTC، ارائه یک جایگزین سبز و پایدار برای بیت کوین است.
از نظر مصرف انرژی، گرین بیت کوین سالانه ۱۴ تا ۱۶ گیگاوات ساعت برق مصرف می کند. این عدد برای هر تراکنش حدود ۳۴ وات ساعت است که تقریباً ۰.۰۰۰۰۳ مقدار مصرفی برای بیت کوین است. نماد توکن آن در صرافی ها GBTC است. بازدهی مالی بالا و تقریباً ۲۰۰ درصدی استیکینگ GBTC، از نقاط امیدواری جامعه آن به رشد و بقای آن به عنوان یکی از رمزارزهای سبز محسوب می شود. Green Bitcoin یک اکوسیستم گیمیفیکیشن استیکینگ غیرمتمرکز است که از آوریل ۲۰۲۴ فعالیت می کند.
آیوتا (MIOTA)
آیوتا (IOTA) از مکانیسم اجماع خاصی به نام Tangle استفاده می کند که در آن نودها از ظرفیت و اطلاعات یکدیگر برای تأیید تراکنش ها بهره می برند تا مصرف انرژی به حداقل برسد. آیوتا یک بلاکچین لایه یک غیرمتمرکز برای اینترنت اشیا (IoT) است که از سال ۲۰۱۶ فعالیت می کند. کاربران این شبکه، اطلاعات مربوط به دستگاه ها و سرورهای IoT خود را با دریافت هزینه و به صورت غیرمتمرکز در اختیار شرکت ها قرار می دهند.
مصرف انرژی در هر تراکنش (ECPT) برای IOTA تنها ۰.۱۱ وات ساعت برآورد شده که حتی در مقایسه با شبکه های مالی معتبر مانند ویزا و مسترکارت نیز رقم پایینی است. با به روزرسانی های متعدد، اندازه تراکنش های این شبکه به کمتر از ۱۰۰ بایت رسیده است. مصرف انرژی سالانه آیوتا حدود ۰.۰۰۰۰۴ گیگاوات ساعت و مصرف انرژی هر تراکنش آن نیز ۰.۱۱ وات بر ساعت است. این ویژگی ها آیوتا را به یکی از پیشروترین ارزهای دیجیتال دوستدار محیط زیست برای کاربردهای اینترنت اشیا تبدیل کرده است.
اتریوم (ETH)
اتریوم، دومین ارز دیجیتال بزرگ از نظر ارزش بازار، با به روزرسانی مهم مرج (Merge) در سپتامبر ۲۰۲۲، تغییر بزرگی را تجربه کرد. این شبکه از مکانیزم اجماع اثبات کار (PoW) به اثبات سهام (PoS) مهاجرت کرد. این تحول عظیم، مصرف انرژی اتریوم را تا بیش از ۹۹.۹ درصد کاهش داد و آن را به یکی از پایدارترین بلاکچین های اصلی در دنیای کریپتو تبدیل کرد. با وجود این تغییر، شبکه اتریوم همچنان غیرمتمرکز و امن باقی مانده و امکان اجرای هزاران برنامه غیرمتمرکز (DApps) و قراردادهای هوشمند را فراهم می کند.
کاهش چشمگیر مصرف انرژی، اتریوم را به گزینه ای جذاب برای سرمایه گذارانی تبدیل کرده که به دنبال دارایی های دیجیتال با ردپای کربنی کمتر هستند. پشتیبانی قوی توسعه دهندگان و نوآوری های مداوم در اکوسیستم اتریوم، آن را به یک پلتفرم حیاتی برای آینده وب ۳ و امور مالی غیرمتمرکز (DeFi) تبدیل کرده است. با این حال، کارمزدهای تراکنش در اتریوم همچنان می تواند بالا باشد و رقابت با زنجیره های جدیدتر و بهینه تر از نظر انرژی وجود دارد.
پولکادات (DOT)
پولکادات یک بلاکچین نوآورانه است که با هدف همکاری و مصرف بهینه انرژی ایجاد شده است. این شبکه امکان اتصال بلاکچین های مختلف (پارالچین ها) را به یکدیگر فراهم می کند و نقش مهمی در چشم انداز وب ۳ ایفا می کند. پولکادات از سیستم اثبات سهام نامزد شده (NPoS) استفاده می کند که مصرف انرژی را به شکل چشمگیری پایین می آورد و آن را به یک گزینه پایدار تبدیل می کند.
معماری منحصر به فرد پولکادات، امنیت و مقیاس پذیری بالا را در کنار بهره وری انرژی فراهم می آورد. این شبکه به توسعه دهندگان اجازه می دهد بلاکچین های سفارشی خود را ایجاد کنند که می توانند به شبکه اصلی پولکادات متصل شوند و از امنیت مشترک آن بهره مند شوند. مصرف انرژی بهینه و قابلیت تعامل پذیری بین بلاکچین ها، پولکادات را به یک زیرساخت مهم برای آینده اقتصاد دیجیتال و یک رمزارز سبز تبدیل کرده است.
اوالانچ (AVAX)
آوالانچ یک بلاکچین پربازده است که با توانایی پردازش ۴۵۰۰ تراکنش در ثانیه، عملکرد فوق العاده ای دارد. این شبکه در عین حال ردپای کربن کمی نیز دارد که آن را به گزینه ای سازگار با محیط زیست تبدیل می کند. مکانیسم اجماع آوالانچ، که Snowball نام دارد، از یک مدل اثبات سهام (PoS) بهبودیافته استفاده می کند. این امر باعث می شود آوالانچ از نظر مصرف انرژی، به مراتب کارآمدتر از شبکه های سنتی مبتنی بر اثبات کار باشد.
آوالانچ از سه بلاکچین اصلی تشکیل شده است که هر کدام وظایف خاصی را بر عهده دارند: X-Chain برای مدیریت دارایی ها، P-Chain برای هماهنگی ساب نت ها و C-Chain برای قراردادهای هوشمند. این ساختار ماژولار به آوالانچ امکان می دهد مقیاس پذیری بالا و کارمزد کمتر نسبت به اتریوم را ارائه دهد. پذیرش آوالانچ در حال رشد است و پتانسیل بالایی در جذب توسعه دهندگان و کاربران در حوزه های دیفای و NFT دارد، در حالی که به اصول پایداری زیست محیطی پایبند است.
نانو (NANO)
نانو به عنوان یکی از کم مصرف ترین ارزهای دیجیتال شناخته می شود، چرا که نیازی به استخراج، سهام گذاری یا روش های سنتی اعتبارسنجی ندارد. این ارز از معماری نوآورانه Block Lattice بهره می برد که در آن هر حساب کاربری، بلاکچین اختصاصی خود را دارد. این ویژگی منجر به تراکنش های سریع و تقریباً بدون مصرف انرژی می شود و نانو را به گزینه ای بسیار پایدار تبدیل می کند.
تراکنش ها در شبکه نانو تقریباً بدون کارمزد انجام می شوند، که آن را برای میکروتراکنش ها و پرداخت های روزمره ایده آل می سازد. ساختار غیرمتمرکز و امن نانو، در کنار مصرف انرژی بسیار پایین، آن را از بسیاری از ارزهای دیجیتال دیگر متمایز می کند. با این حال، پذیرش نانو در سیستم های مالی اصلی هنوز محدود است و فاقد قابلیت قراردادهای هوشمند پیچیده است. با وجود این، برای کاربرانی که به دنبال یک ارز دیجیتال سریع، رایگان و دوستدار محیط زیست هستند، نانو یک گزینه جذاب محسوب می شود.
دوج کوین (DOGE)
دوج کوین، که روزگاری تنها به عنوان یک میم کوین شناخته می شد، در سال ۲۰۲۴ با گذار به مدل اثبات سهام (PoS) تحولی چشمگیر را تجربه کرد. این تغییر مهم، مصرف انرژی دوج کوین را تا بیش از ۹۹.۹ درصد کاهش داد و آن را به یک گزینه سبز و قابل قبول در دنیای ارزهای دیجیتال تبدیل کرد. این اقدام نشان دهنده تعهد جامعه دوج کوین به پایداری زیست محیطی است.
جامعه بزرگ و فعال دوج کوین همچنان در حال پیشبرد پذیرش آن در حوزه های مختلف است. کارمزد پایین تراکنش ها، دوج کوین را به گزینه ای ایده آل برای میکروتراکنش ها و پرداخت های خرد تبدیل کرده است. با وجود اینکه دوج کوین هنوز نوسان قیمت میم کوین ها را تجربه می کند و کاربرد آن عمدتاً به پرداخت ها محدود می شود، اما تبدیل آن به یک ارز دیجیتال PoS، گامی بزرگ در جهت کاهش ردپای کربنی و افزایش جذابیت آن برای سرمایه گذاران آگاه به محیط زیست محسوب می شود.
ریپل (XRP)
ریپل یکی از ارزهای دیجیتال محبوب و پیشرفته است که به دلیل سرعت بالا و هزینه پایین تراکنش ها شناخته می شود. این ارز با تمرکز بر ارائه راهکارهایی برای تسهیل پرداخت های بین المللی، به یکی از گزینه های محبوب در شبکه های بانکی تبدیل شده است. ریپل از الگوریتم اجماع اثبات اعتبار (RPCA) به جای اثبات کار (PoW) استفاده می کند، که آن را به یک گزینه سبز با مصرف انرژی پایین تبدیل کرده است.
مصرف انرژی پایین ریپل به دلیل این الگوریتم منحصر به فرد است که نیازی به ماینینگ ندارد. تراکنش ها در شبکه ریپل سریع و ارزان هستند و این ویژگی ها باعث پذیرش گسترده آن توسط موسسات مالی و بانک ها شده است. با وجود نوسانات قیمت قابل توجه و برخی نگرانی ها در مورد شفافیت و تمرکز شبکه، ریپل به دلیل کارایی و تمرکز بر پرداخت های فرامرزی، جایگاه ویژه ای در دنیای ارزهای دیجیتال دارد و به عنوان یک پروژه با حداقل تأثیر زیست محیطی شناخته می شود.
انتخاب ارزهای دیجیتال سازگار با محیط زیست، گامی مهم در جهت سرمایه گذاری مسئولانه و حمایت از آینده ای پایدار برای کره زمین است.
در پایان، مقایسه ای اجمالی از آمار و ارقام مربوط به مصرف انرژی برخی از پروژه های ارز دیجیتال معرفی شده را در قالب جدول زیر ارائه کرده ایم. این اطلاعات به شما کمک می کند تا بزرگی یک بلاکچین را در مقایسه با انرژی مصرفی اش درک کنید:
| بلاکچین | مصرف برق سالانه (TWH) | مصرف برق هر تراکنش (WH) | مکانیسم اجماع |
|---|---|---|---|
| کاردانو (ADA) | ۰.۰۰۶ | ۵۴۸ | اثبات سهام (PoS) |
| استلار (XLM) | ۰.۰۰۰۴۸ | ۰.۲۲ | پروتکل اجماع استلار (SCP) |
| سولانا (SOL) | ۳.۱۸۶ | ۰.۵۱ | اثبات تاریخ (PoH) |
| الگوراند (ALGO) | ۰.۰۰۰۵ | ۰.۲ | اثبات سهام خالص (PPoS) |
| هدرا هش گراف (HBAR) | ۰.۰۱ | ۰.۰۰۳ | هش گراف |
| ترون (TRX) | ۰.۰۰۳۴ | ۱ | اثبات سهام نمایندگی (DPoS) |
| تزوس (XTZ) | ۰.۰۰۰۲۳ | ۰.۳ | اثبات سهام شناور (LPoS) |
| چیا (XCH) | ۰.۱۳ | ۲.۳ | اثبات فضا-زمان (PoST) |
| گرین بیت کوین (GBTC) | ۰.۰۱۴ تا ۰.۰۱۶ | ۳۴ | اثبات سهام (PoS) |
| آیوتا (MIOTA) | ۰.۰۰۰۰۴ | ۰.۱۱ | Tangle (FPC) |
| اتریوم (ETH) | ۰.۰۰۲۶ (پس از مرج) | ۰.۰۰۰۱۵ (پس از مرج) | اثبات سهام (PoS) |
| پولکادات (DOT) | ۰.۰۰۰۷ | ۰.۰۵ | اثبات سهام نامزد شده (NPoS) |
| اوالانچ (AVAX) | ۰.۰۰۰۵ | ۰.۰۰۲ | Snowball (PoS) |
| نانو (NANO) | تقریباً صفر | تقریباً صفر | Block Lattice (PoW محدود) |
| دوج کوین (DOGE) | ۰.۰۰۰۱۵ (پس از PoS) | ۰.۰۰۰۱ (پس از PoS) | اثبات سهام (PoS) |
| ریپل (XRP) | ۰.۰۰۰۷۹ | ۰.۰۰۷۹ | اثبات اعتبار (RPCA) |
در دنیای امروز که دغدغه های زیست محیطی بیش از پیش اهمیت یافته اند، انتخاب ارزهای دیجیتال دوستدار محیط زیست می تواند گامی مؤثر در جهت پایداری و حفظ منابع طبیعی باشد. با آگاهی از مکانیزم های عملکردی و میزان مصرف انرژی رمزارزها، می توانیم تصمیمات آگاهانه تری در سرمایه گذاری و استفاده از این فناوری نوظهور اتخاذ کنیم و در کنار انقلاب مالی، حامی پروژه های سبز این صنعت باشیم.
سوالات متداول
چرا ارزهای دیجیتال سبز اهمیت دارند؟
ارزهای دیجیتال سبز به دلیل کاهش چشمگیر مصرف انرژی و ردپای کربن در مقایسه با ارزهای سنتی، اهمیت فراوانی دارند. این رویکرد به پایداری محیط زیست کمک می کند و برای سرمایه گذاران آگاه به مسائل زیست محیطی جذابیت بیشتری ایجاد می کند.
چگونه می توان تاثیر زیست محیطی ارزهای دیجیتال را اندازه گیری کرد؟
تأثیر زیست محیطی ارزهای دیجیتال با بررسی میزان انرژی مصرفی برای اعتبارسنجی تراکنش ها و نگهداری بلوک های اطلاعاتی اندازه گیری می شود. این اندازه گیری شامل تحلیل مکانیسم های اجماع مانند اثبات کار (PoW) و اثبات سهام (PoS) و استفاده از واحدهایی مانند تراوات ساعت (TWH) یا گیگاوات ساعت (GWH) است.
کدام ارز دیجیتال از نظر زیست محیطی بهترین است؟
تعیین بهترین ارز دیجیتال از نظر زیست محیطی دشوار است، زیرا معیارهای مختلفی وجود دارد. با این حال، پروژه هایی مانند کاردانو، الگوراند، هدرا هش گراف و نانو که از مکانیسم های بسیار کم مصرف مانند اثبات سهام یا فناوری های نوآورانه استفاده می کنند، جزو پیشروان در این زمینه محسوب می شوند.
آیا بیت کوین سازگار با محیط زیست است؟
بیت کوین به دلیل استفاده از مکانیسم اثبات کار (PoW) و نیاز به قدرت محاسباتی بالا برای استخراج، یکی از پرمصرف ترین ارزهای دیجیتال از نظر انرژی است و به طور کلی سازگار با محیط زیست تلقی نمی شود. با این حال، تلاش هایی برای استفاده از انرژی های تجدیدپذیر در استخراج بیت کوین در حال انجام است.
فناوری های مورد استفاده در ارزهای دیجیتال سبز کدامند؟
اکثر ارزهای دیجیتال سبز از مکانیسم های اجماع اثبات سهام (PoS) و مشتقات آن مانند اثبات تاریخ (PoH)، اثبات سهام خالص (PPoS)، پروتکل اجماع استلار (SCP)، هش گراف، و اثبات فضا-زمان (PoST) استفاده می کنند. این فناوری ها به طور قابل توجهی مصرف انرژی را در مقایسه با اثبات کار (PoW) کاهش می دهند.