این چیزها خوب به نظر می رسند ،اینترنت و فضای مجازی عرصه جدیدی را برای سیاست فراهم کرده است ،فضایی است که افراد و گروه ها در آن قرار دارند ،مختلف و دولتی ،بازیگر و سیاست، آنها برده اند.
سیاست سایبری یک مفهوم دو بخشی است ،بگذارید این اشاره ای به تعامل و پیوند این دو عرصه سیاسی باشد (مکانی برای دوستی، همکاری، رقابت، درگیری و جنگ برای ارزش ،و علایق) و اینترنت (فضای بازیگری جدید) وجود دارد. برخی از کارشناسان حتی فراتر از آن هستند، در مورد سیاست سایبری با این موضوع صحبت کنید “سیاست عالی» بجای “خط پایین خط مشی» انجام داد، است.
در زمینه روابط بین ،بین المللی، تحت تأثیر سنت، ism، مسائل بین، به موضوعات بسیار مهم و حیاتی مانند امنیت بین المللی و مسائل کمتر مهم مانند مسائل اقتصادی تقسیم می شود ،بودن. برخی کارشناسان معتقدند با توجه به اهمیت فضای مجازی، ،سیاست سایبری را باید به عنوان یکی از مهم ترین، حیاتی ترین و امنیتی ترین سیاست ها یا خط مشی های برتر در نظر گرفت. نشان می دهند، این امروز یک میلیون است ،صدها نفر در سراسر جهان به رایانه و اینترنت دسترسی دارند و هر روز بر تعداد کاربران و سطح و عمق استفاده از اینترنت افزوده می شود.، این امر فضای بسیار مهمی را برای عمل و در نتیجه سیاست فراهم کرد. هر روز با توجه به تعداد کاربران و همچنین سطح فناوری، می افزاید، بودن. در چنین شرایطی فضای مجازی نقش مهمی در جهت‌گیری افکار عمومی و اولویت‌بندی دارد.، و آرزوها، این شامل دیپلماسی عمومی، جاسوسی، براندازی، جنگ، درگیری و هر چیز دیگری است که فضای سیاسی واقعی را می سازد.، دادن. در نتیجه باید به فضای مجازی به عنوان بخشی از سیاست بالا نگاه کرد.
چارچوب نظری و مهمترین پیامدهای فضای مجازی برای سیاست و روابط بین‌الملل شامل سه موضوع اصلی است. مشکل اول؛ پیشنهاد «دستور مفهومی» برای تبیین رابطه فضای مجازی و سیاست. مشکل دوم؛ رابطه گسترده تری بین فضای مجازی و سیاست را بشناسید و به آن اعتقاد داشته باشید. مشکل سوم؛ راه و مسائل مهم مربوط به این امر را توضیح دهید.
حالت اول مربوط به تعامل مرکز به مرکز است. در واقع، در این حالت، دو زیرسیستم که در دو عامل از نوع مرکزی عمل می کنند، تلاقی می کنند. در این صورت ارزش‌های اساسی و حیاتی آنها تغییر کرده و روند وابستگی متقابل را تنظیم می‌کند، بهزیستی را افزایش می‌دهد یا مانع از دست دادن آن می‌شود، بالاترین ارزش محسوب می‌شود، بنابراین خطرات از حالت سنتی خارج می‌شوند. ناکارآمدی رفاه به عنوان تهدیدی برای مقابله با آن تلقی می شود و این اقدام می تواند توسط بسیاری از عوامل دولتی یا غیردولتی انجام شود و در نهایت آسیب پذیری ها در قالب قدرت نظامی ضعیف غیرقابل کشف می شوند. نقاط ضعف بر اساس ناتوانی در مقابله با اثرات منفی فرآیندهای جدید به ویژه فرآیند وابستگی متقابل اقتصادی و تنظیم آن به منظور افزایش رفاه تعیین می شوند. از سوی دیگر، نظام بین‌الملل کاملاً در این لایه، با تهدیدها و عوامل جدید در جهت ثبات و تداوم، با آسیب‌پذیری مرتبط با سازمان‌دهی الگوهای رفتاری و تنظیم فرآیندهای جدید مواجه است.
حالت دوم مربوط به تعامل محیط با محیط و ملاقات دو محیط است. در این محیط‌ها که می‌توان آنها را مناطق آشوب نیز تصور کرد، امنیت بر اساس چهار پارامتر تشکیل‌دهنده آن و در قالب سنتی تعریف می‌شود. در این محیط، فرآیندهای مدرن از اولویت و غلبه برخوردار نشدند، عمدتاً به این دلیل که نیروهای عمیق سیستمی در این حوزه کارآیی لازم را نداشتند و در نتیجه نتوانستند فضای جدیدی ایجاد کنند. در نتیجه چنین محیط هایی، اصل هرج و مرج مهمترین اصل نظم تلقی می شود.
به همین دلیل، این خرده نظام با مشکل بقای تفرقه ها مواجه است و مهم ترین آسیب پذیری آن در توزیع قدرت و ساختار نامتناسب قدرت است و مؤثرترین سازوکار برای بقای آن، تعادل آنهاست. قدرت در اشکال مختلف آن در نهایت حالت سوم از تلاقی دو محیط مرکزی و محیطی تشکیل می شود. به عبارت دیگر، محیطی با ویژگی های سنتی با محیطی با ویژگی های مدرن تعامل دارد. در این حالت به دلیل قابلیت نفوذ پیرامونی به محیط مرکزی، جریان ها از مرکز به پیرامون می روند. در چنین شرایطی، حاشیه با بسیاری از عوامل دولتی و غیردولتی مرکز مواجه است. این عوامل ارزش‌های اصلی و حیاتی منطقه پیرامونی نظام اعم از ارزش‌های اقتصادی، سیاسی، نظامی و فرهنگی آن را تهدید می‌کنند و در برخورد با این تهدیدات، قاعده سیاست سایبری در کنار سیاست واقعی جایگزین یا اعمال می‌شود.
سرانجام فضای جدیدی در عرصه بین المللی شکل گرفت که بر اساس نظریه ها، نگرش ها و سطوح قبلی قابل تحلیل نبود. در واقع محتوا و فلسفه فضای جدیدی به نام فضای مجازی با فضای قبلی کاملا متفاوت است. در این فضای جدید، شکل های جدید و متفاوتی از دوستی، همکاری، رقابت، دشمنی و جنگ در کنار الگوهای قدیمی پدیدار شد. علاوه بر این، بازیگران سنتی با گروه بازیگران متنوع و متنوعی که بسیار مبهم و غیرقابل پیش بینی هستند، پیوسته اند. در نتیجه این شرایط باید بر نظریه‌ها، رویکردها و دیدگاه‌های جدیدی تأکید کرد که بسیار انعطاف‌پذیرتر و بازتر از قبل هستند.
6565