دوما یا وادوما که با نام دِما نیز شناخته می‌شود، نام قبیله‌ای در روستای کانیمبا در شمال زیمبابوه است. در برخی از خانواده های این قبیله مشاهده اختلالات الکتروداکتیلی یا ارثی اندام ها باعث شهرت آنها شد! حداقل 25 درصد از قبیله می گویند که در حال مبارزه است.
به گزارش پرتال پارسی، عصرایران در ادامه نوشت: الکتروداکتیلی معمولا دارای نقص عضوی است که سه انگشت میانی و دو انگشت خارجی به سمت داخل چرخیده نیست. در اثر این اختلال به این جمعیت قبیله «دو انگشتی» یا «پای شترمرغ» می گویند.
این مشکل یک وضعیت اتوزومال غالب است که در اثر یک جهش در کروموزوم 7 ایجاد می شود. به گفته این قبیله، بیماران مبتلا به این بیماری معلول نیستند و حتی در بین آنها نیز استقبال خوبی می شود.
اگرچه به نظر می‌رسد پاهای شترمرغ بالا رفتن از درختان را برای قبیله آسان‌تر می‌کند، اما در وادوما این وضعیت تحت تأثیر در دسترس بودن یک منبع ژنتیکی کوچک بود و اعضای قانون قبیله را از ازدواج خارج از گروه منع می‌کرد.
این جهش ژنتیکی عمدتاً ارثی تنها یک کودک از هر چهار کودک متولد شده در جمعیت Vadoma را تحت تأثیر قرار می دهد.
به دلیل انزوای قبیله، اعضای Vadoma در طول زمان به توسعه و حفظ الکتروداکتیلی کمک کردند، و مخزن ژن نسبتا کوچک آنها باعث شد که این بیماری بسیار بیشتر از سایر مناطق باشد.
یکی از قبیله‌های صحرای کالاهاری نیز دارای اعضای الکتروداکتیلی است و کارشناسان می‌گویند ممکن است اجداد مشترکی با وادوما داشته باشند.
البته طبق اسطوره های باستانی هزاران سال پیش ساکنان ستاره شباهنگ برای اولین بار در منظومه شمسی ما ساکن شدند و بر روی زمین فرود آمدند. آنهایی که خیلی شبیه پرندگان هستند با مردم ازدواج کرده اند! نوادگان این هیبرید، اجداد Vadoma، بیشتر DNA انسان را به ارث می برند، اما در مورد پاها، ژنتیک عروسک ها بر آن تأثیر گذاشته است. دو انگشت در نوک پا مقابل یکدیگر قرار می گیرند. این موقعیت انگشتان به آنها یک غریزه طبیعی برای بالا رفتن از درخت می دهد، اما هنگام دویدن یا راه رفتن مشکلات زیادی را ایجاد می کند. اعضای تیم به دلیل فرم پاها نمی توانند کفش بپوشند.
اگرچه این قبیله به چنین افسانه ای اعتقاد دارند، اما علت علمی این اختلال همان جهش در کروموزوم 7 است.
انتهای پیام/